Nauki Humanistyczne i Społeczne

Prawo Morskie

Zawartość

Prawo Morskie | 2007 | No XXIII

Abstrakt

The author first analyzes in detail the range and form of normalizations of scientific-technical issues in the new maritime law known as the UN Convention of Montego Bay of 1982. A substantial impetus for the compromise solutions taken in this convention was the divergence of priorities between highly-developed and developing countries that occurred at the III Maritime Law Conference. In the second section of the article, the author discusses and comments on issues of the protection of rights to industrial property according to the principles of the TRIPS accords determined at the Marrakesh round of the GATT-WTO. In his analysis, the author also takes into consideration selected aspects of European Union legislation, the modernizing licensing of transfer technology, and EU policy that supports marine research and the exploitation of the so-called "deep resources”. Thus, the article presents and emphasizes new aspects of maritime scientific-technical cooperation and transfer technology which had yet to be analyzed from this aspect in the Polish legal literature regarding maritime law.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Leonard Łukaszuk

Abstrakt

Writing a critical analysis of European maritime policy is a challenge. Without taking into consideration past experience and observing present trends, this great undertaking may not produce the desired effects. The picture that presents itself today is one of a variety of different means that are striving to achieve ‘ fragmentary ” goals. The vision of maritime policy, however, must be characterized by cohesion. In her article, the author addresses the so-called Green Book of EU Marine Policy, and this is likely the first Polish publication on this topic. Effective integrated marine policy for the exploitation of marine resources based on maintaining equilibrium between the preservation of the values and goodness of the seas and oceans and meeting the economic needs of many communities must be developed in a timely manner. This is why European maritime policy must concur with the goals of the International Maritime Organization.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Dorota Pyć
ORCID: ORCID

Abstrakt

The direct impetus for international cooperation on creating international legislation to regulate the legal status of sea and ocean bottoms lying outside of national jurisdiction was the presentation made at the First UN Committee by the Maltese Ambassador, A. Pardo. In 1967, he called for the establishment of new legal measures for these regions and for them to be recognized as ucommon human heritage. On December 17, 1970, the General Assembly of the UN voted in favor (108 ayes and 14 abstentions) of the declaration of principles regarding sea and ocean bottoms and undergrounds that are outside of national jurisdiction. On December 10, 1982, the UN Convention, which restrictively regulates the exploration and exploitation of deep-sea bottoms, was ratified with a majority of votes from developing nations. On July 28, 1994, the General Assemble of the UN voted in favor of a resolution regarding agreement for the implementation of part XI of the UN Convention on marine law of December 10, 1982 (known as the New York Accord).

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Robert Tarnacki

Abstrakt

The author defines the following: terrorist act; terrorism; ecological terror; terrorist threats; illegal use of terror; terrorist acts in internal and international law. The article discusses terrorism in light of Polish and European law and ecological safety and terrorism (eco-terrorism). Issues o f ecological safety in Europe were addressed in Helsinki in 1975 at the meeting of nations participating in the Conference on Safety and Co-operation in Europe. In the twenty-first century, the general regulations regarding fighting terrorism are applied to ensure ecological safety. Specifically, this refers to the European convention on fighting terrorism laid out in Strasbourg on January 27, 1977 under the auspices of the Council of Europe. The author addressed the issue of actions taken by radical ecologists within the framework of the activities of non-governmental ecological organizations. Actions of a terrorist character undertaken at sea are also discussed. Establishing a contiguous marine coastal zone is an effective method for fighting terrorism.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Janina Ciechanowicz-McLean
ORCID: ORCID

Abstrakt

In an effort to fight terrorism, the author proposes applying the visit and search law not only on the high seas but also in territorial waters. This is a controversial viewpoint as current international law does not permit this law to be applied at all in case of terrorist threats. Additionally, territorial waters come under the exclusive jurisdiction of coastal countries. The full implementation into practice of a common, internationally accepted definition of terrorism should not be anticipated in the nearest future. The author of the article discusses the Rome Convention of 1988 on counteracting illegal acts that threaten the safety of ocean-going vessels, which was laid out following the attack staged by Palestinian terrorists on the Italian cruise ship Achille Lauro in October 1985.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Andrzej Makowski
ORCID: ORCID

Abstrakt

Organized security groups are operational on board some commercial vessels. These are professional units comprised of personnel whose only duties are to ensure that the overall physical safety of the vessel is maintained. Since maritime law does not take a position regarding such services, it can be concluded that the formation and maintenance of them is legal. Nevertheless, in order for potential actions taken by such groups to be acknowledged as legal, they must not exceed repelling direct attacks on the guarded vessel. It is not likely that attempts will be made in the nearest future to bring this issue under the detailed regulation of international law. The principles guiding the actions o f security groups are governed by the laws of the country of the ship’s flag. The role of the security officer has increased significantly within the hierarchy of the ship’s command. On the majority of large passenger vessels this is now a full-time position, and the person in charge of security is directly subordinate to the captain.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Krzysztof Kubiak

Abstrakt

The coming into force of the regulations of the ISPS code was cause for significant hope. The new safety system based on the ISPS code created an international framework for cooperation aimed at detecting threats and undertaking appropriate preventative measures within the scope of protecting vessels, ports, and port facilities against potential terrorist attacks. Additionally, the ISPS code should have ensured the effective and rapid flow of all information regarding threats. During the implementation of the new safety system, many legal and practical problems arose which rendered the effectiveness of the system highly doubtful. The continuing inflation of regulations and the bureaucracy of the entire system will lead to the conclusion that the regulations of the ISPS code are de facto a system of 'paper safety' the implementation and maintenance of which are costly and incommensurable to the benefits of applying the new safety standards.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Mateusz Romowicz

Abstrakt

The aim of this article is not to consider the need for the ratification of specific international agreements, but it is rather an attempt to determine the consequences of potential ratification with respect to the contents of maritime code regulations. It seems that reference to the resolutions of a given convention by maritime code regulations is generally a better solution. This permits avoiding distortion in the content of international agreements. Nonetheless, these principles should not be applied always or arbitrarily. It may occur that, in a specific instance, it is better to try to incorporate the resolutions of a given convention into the contents of the maritime code. The fundamental conclusion drawn by the author of the article is that there is no need to change the maritime code when new international conventions are ratified.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Wojciech Adamczak

Abstrakt

At the current stage of information technology development there is no need, as yet, to modify Polish norms referring to the maritime transport of cargo. Information technology can be applied without limitation. Therefore, the maritime code modeled on RHV normalizations can remain without alteration and maintain the consistence of solutions in both international and domestic law.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Maria Dragun-Gertner

Abstrakt

This article addresses a new type of agreement that entitles classification institutions to execute certain functions of the maritime administration. In the maritime trade, classification institutions, in addition to their classification and assessment activities, are assuming increasingly certain public functions that are executed under the supervision of maritime administration bodies. This supervision is ensured above all by two legal institutions: aprobation and authorization. The significance of the aprobation process for classification institutions may be apparent in the fact that aprobation if conducted by the European Commission. In evaluating the character of the agreement entered into by the Minister of Marine Management with aprobation classification institutions, the author of the article emphasizes a series of particular traits of the agreement that stem from the infiltration of elements of both public and private law. The author postulates the creation of a new category of agreement, that of so-called public contracts.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Mirosław H. Koziński

Abstrakt

Classification societies are part of the world's safety system on the seas, and currently there are in excess of fifty in operation. Ten of the largest organizations belong to the International Association of Classification Societies. They determine classes and conduct reviews of about 90% of global merchant tonnage engaged in commercial activities throughout the world. The primary aim of the classification system is to improve the safety of human life and goods at sea by ensuring that vessel technical state is adequate. Vessel classification is based on an agreement entered into between the classification institute and the vessel owner. This agreement defines the obligations of the parties and sets forth regulations regarding responsibility. The country of the ship's flag is foremost responsible for safety at sea. Unfortunately, some countries fail at meeting this obligation and do not want or are unable to guarantee that their vessels meet international standards. In order to close this loophole, port inspections were put into force. Countries conducting port inspections of vessels should cooperate with the country of the ship’s flag and classification institutions.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Dorota Lost-Siemińska
ORCID: ORCID

Abstrakt

For a long period of time, EU policy regarding petroleum pollution was based on supporting projects undertaken on the international forum and to encourage member states to ratify conventions put forward by the International Maritime Organization (IMO). The catastrophe of the tanker Erika, which was sailing under the Maltese flag, indicated that these measures were insufficient. On March 21, 2000, the European Commission introduced a set of legal proposals that was known commonly as the ERIKA I packet. These regulations came into force in June 2003. The European Commission introduced the ERIKA II packet in December 2000, but it met with only partial approval from member states. In accordance with earlier announcements, the ERIKA III packet was introduced on November 23, 2005. This is the subsequent step in creating “a defense mechanism to defend Europe from accidents at sea and from environmental pollution". None of seven proposals has yet to be accepted. The three ERIKA packages comprise a multifaceted response from the EU regarding the growing threat of petroleum pollution.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Zuzanna Pepłowska

Abstrakt

The author of this article has previously addressed the topic of what constitutes a vessel in American jurisprudence based on the case of Willard Stewart v. Dutra Construction Company (Prawo Morskie, vol. 21, 2005). The text discusses the verdict of the Supreme Court of the United States of America, which was faced with deciding whether the dredger on which Willard Stewart worked was a vessel or not. The initial and appellate court verdicts declared that the dredger was not a vessel. The Supreme Court of the United States came to a different verdict. The "Super Scoop ” dredger was declared to be a vessel. This was because this device was used to transport the crew and tools over water to the worksite, where the device was anchored to the bottom and left there to drill a tunnel. It was also able to navigate waters. In this case, the Supreme Court laid out the widest possible definition of a vessel as well as a very wide definition of sailor. The court's decision is undoubtedly advantageous for many employees.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Małgorzata A. Nesterowicz

Abstrakt

The maritime conference is defined loosely as an association of ship owners acting on the basis of agreements usually through an organized secretariat that serves a defined maritime route or group of routes under commonly defined conditions of maritime transport. New shipping accords determine not only tariffs, but also routes, delivery services, the types of agreements entered into, and transport capability. Maritime and land carriers and transporters, which until recently, handled the various stages of the transport process, found themselves in direct competition on either the entire transport route or part of it with multimodal carriers. The direction of the communal development of maritime shipping prompted the application of three fundamental regulations: freedom of negotiation; principles for maintaining the confidentiality of agreements the principles of limited freedom in coordinating activities.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Iwona Zużewicz-Wiewiórowska
ORCID: ORCID

Abstrakt

The existing status of the Vistula Lagoon and the Vistula Spit and the stable status of Polish-Russian agreements supplemented with regulations from the early 1990s raise doubts on the Polish side. The proposed canal that will cut across the Vistula Spit will also run through terrain that is under the special protection of both internal and European laws (Natura 2000). Currently, from a legal perspective, it is difficult to predict the successful outcome of the undertaking. The very decision to build a canal should be preceded by in-depth studies of the profitability of such an undertaking. This refers to the unique natural values of the Vistula Lagoon and the Spit. This may also present certain complications in Polish-Russian relations.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Barbara Janusz-Pawletta

Instrukcja dla autorów

Wytyczne dla autorów tekstów naukowych publikowanych w czasopiśmie "Prawo Morskie":

1. Tekst naukowy, w tym m.in. artykuł naukowy lub glosa, musi zawierać wyróżnione wprowadzenie oraz wnioski.
2. Po tytule należy umieścić abstrakt oraz słowa kluczowe, zaś na końcu tekstu, po bibliografii – tytuł w języku angielskim, keywords oraz abstract.
3. Źródła podawane w bibliografii należy pogrupować wg rodzaju: literatura, akty prawne, wykaz orzecznictwa, źródła internetowe.
4. Objętość tekstu: min. 20 000 znaków, max. 40.000 znaków.
5. Ustawienia strony: standardowe programu Word – marginesy górny, dolny, prawy i lewy 2,5 cm.
6. Tekst główny: czcionka Times New Roman 12 pkt., interlinia 1,5 wiersza wyrównanie obustronne (tj. wyjustowane). Należy zlikwidować podwójne spacje, przecinki, kropki, wielokrotne entery, ręczne zrzucenia wierszy, ręczne przeniesienia wyrazów itp.
7. Akapity należy rozpoczynać jednakowo we wszystkich artykułach.
8. Odstęp między wyrazami – zawsze 1 spacja.
9. Tytuły artykułów, śródtytuły każdego rzędu: rozmiar i rodzaj czcionki, umieszczenie na kolumnie, sposób wyróżnienia, numeracja (jeżeli występuje), światła nad i pod tytułem/śródtytułem ujednolicone, we wszystkich artykułach zgodne z szablonem czasopisma. W pracach zbiorowych podtytuły tego samego rzędu redaktor naukowy przekazujący pliki do składu i łamania powinien oznaczyć jednakowo we wszystkich artykułach.
10. Słowa kluczowe: umieszczenie i zapis w każdym artykule zgodnie szablonem czasopisma/publikacji.
11. Przypisy należy ujednolicić i wstawiać automatycznie za pomocą funkcji: „Odwołania” → „Wstaw przypis dolny”, bez dodatkowej spacji. Należy stosować numerację przypisów w automatycznej frakcji górnej cyfry arabskiej. Wyjątkiem od tej reguły jest znak „*”, którego można użyć w przypadku informacji o autorze artykułu, w pracy zbiorowej lub dla odróżnienia przypisów tekstowych (źródłowych) i odautorskich rzeczowych w edycji dokumentów historycznych.
12. W przypisach odnoszących się do źródeł poprzednio cytowanych, stosujemy odnośniki w wersji łacińskojęzycznej (op. cit., idem, ibidem itp.)
13. W przekazywanym pliku powinny być zaznaczone wszystkie miejsca, które docelowo będą zawierały hiperlinki, w szczególności olinkowane powinny być wszelkie numery ORCID, DOI, E-MAIL.
14. Spacji nie należy stawiać przed następującymi znakami: kropka, przecinek, średnik, dwukropek, nawias zamykający, cudzysłów zamykający, odsyłacz do przypisu, znak procentu, znak stopnia Celsjusza.
15. Nie stawia się spacji po następujących znakach: nawias otwierający, cudzysłów otwierający. W skrótach typu: s. (strona), t. (tom) itp. po kropce zawsze powinna znajdować się spacja.
16. Nie stosuje się ukośników w funkcji nawiasów.
17. W tekstach w języku polskim obowiązuje cudzysłów „drukarski”. W tekstach w innych językach stosuje się cudzysłowy właściwe temu językowi, np. “tekst angielski”, « tekst francuski », „tekst niemiecki“. Cudzysłowów angielskich używa się, w przypadku kiedy cały artykuł jest w języku angielskim, niemieckich – gdy cały artykuł po niemiecku itd.
18. Stosuje się następującą kolejność cudzysłowów: „ « ‘ ’ » ”.
19. Nie wstawia się znaku prim (') w miejsce apostrofu (’).
20. W przypadku tekstów obcojęzycznych należy używać poprawnych znaków specjalnych (np. à, á, â, ã, ä).
21. Nie należy przenosić do następnej linii tekstu pojedynczych liter, np. „a”, „w”, „i” – o ich usytuowaniu w tekście docelowym zadecyduje profesjonalny program do składu.
22. Wyróżnienia należy wykonywać konsekwentnie w całej pracy. Do oznaczania zwykłych wyróżnień (np. kursyw, podkreśleń) nie należy stosować stylów znakowych.
23. Zapis dotyczący dat należy ujednolicić w obrębie całej pracy (np. 10.03.2021 r.).
24. Wyrażenia liczbowe określające zakres lub wielkość przybliżoną należy w całej publikacji konsekwentnie rozdzielać dywizem (np. 1914-1918, XIX-XXI w., s. 5-8, 5-8 proc.).
25. Nie stosuje się dywizu (-) ani półpauzy (–) w funkcji minusa (−).
26. Bibliografię należy ujednolicić w obrębie całej pracy zgodnie z szablonem publikacji.
27. Afiliacje poszczególnych autorów artykułów: ujednolicone i umieszczone w pliku źródłowym zgodnie z szablonem publikacji ujednoliconą dla wszystkich autorów.

Materiały dodatkowe dołączane do przekazywanego tekstu


1. Tabele, rysunki, wykresy, schematy, ilustracje powinny być umieszczone w miejscu docelowym lub oddzielnym katalogu z dokładnym opisem: numer artykułu, numer tabeli/rysunku itp, tj.:
• rysunki, wykresy, schematy – powinny być opracowane i przesłane jako zapis elektroniczny (pliki źródłowe) w programach pracujących w środowisku Windows (np. Word, Excel, Corel 11, Photoshop itp.), wydruki czy rysunki oryginalne dobrej jakości,
• zdjęcia – oryginalne lub zapis z aparatu cyfrowego w możliwie najwyższej rozdzielczości (tif, jpg), ewentualnie skany z rozdzielczością minimum 300 dpi.,
• tabele – należy umieścić w tekście lub osobnym dokumencie (jeżeli jest ich dużo), nie należy stosować ozdobników, kolorów tła.

2. Do wszystkich materiałów dodatkowych należy przesłać opisy dotyczące: ułożenia na kolumnie, wielkość w podstawie, ewentualnie wytyczne dotyczące kadrowania, podpisy, tytuły, numery. Rysunki i tablice umieszczone w tekście podstawowym – blisko miejsca powołania na nie lub na osobnych stronach w kolejności numeracji, z zaznaczeniem w tekście miejsca ich występowania. Prosimy pamiętać o wykonywaniu rysunków zgodnie z poniższymi wytycznymi:
• rysunki muszą być czytelne i wyraźne,
• opisy rysunków należy ujednolicić i dostosować do ich wielkości,
• rysunki nie powinny mieć obramowania i cieniowanego szarego tła,
• na wykresach, rysunkach i schematach opis tekstowy należy upraszczać do niezbędnego minimum.
• wszelkie objaśnienia należy umieszczać w podpisie, ewentualnie w legendzie pod rysunkiem.
• rysunki, wykresy i schematy, jeśli to możliwe, prosimy dołączyć w wersji oryginalnej jako pliki źródłowe,
• wszystkie dostarczane grafiki w formie rastrów (.jpg, .tif, .png) powinny być wielkości umożliwiającej uzyskanie rozdzielczości 300 dpi w podstawie, pliki o niższej rozdzielczości uniemożliwiają poprawne ich wydrukowanie.

3. We wszystkich artykułach należy zachować jednolity podział tekstu i zapis, jednolitą numerację rysunków, wzorów i tablic oraz jednolitą skalę rysunków.

Szablon publikacji nadsyłanych do czasopisma "Prawo Morskie"

Zasady etyki publikacyjnej


Zasady etyki publikacyjnej


Redakcja „Prawa Morskiego” stosuje zasady odpowiedzialności i etyki zalecane przez Committee on Publication Ethics (COPE) dla wszystkich stron biorących udział w procesie publikacji i podejmuje wszelkie możliwe środki przeciwko jakimkolwiek nadużyciom.


1. Odpowiedzialność redakcji

1.1. Zasada bezstronności i sprawiedliwości. Przesłane teksty naukowe są oceniane pod kątem tylko i wyłącznie zawartości merytorycznej, bez względu na rasę, płeć, orientację seksualną, przekonania religijne, obywatelstwo lub ideologię polityczną.

1.2. Decyzje o publikacji. Redaktor naczelny jest odpowiedzialny za podjęcie decyzji, który z nadesłanych artykułów powinien zostać opublikowany. Decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu tekstu naukowego do publikacji redaktor naczelny podejmuje w oparciu o recenzje, oceniające jego treść, oryginalność, nowatorstwo, przejrzystość oraz adekwatność do zakresu czasopisma. Przy podejmowaniu decyzji, Redaktor naczelny może konsultować się z Radą Naukową. Redaktor naczelny jest zobowiązany do przestrzegania obowiązujących przepisów dotyczących zniesławienia, łamania praw autorskich i plagiatu oraz do ponoszenia pełnej odpowiedzialności za decyzje o publikacji tekstów naukowych.

1.3. Zasada poufności. Redaktor naczelny oraz Rada Naukowa muszą zapewnić, że wszystkie materiały przesłane do publikacji pozostaną poufne na etapie recenzowania. Nie mogą ujawniać żadnych informacji o przesłanym rękopisie nikomu poza autorami, recenzentami, potencjalnymi recenzentami, innymi doradcami redakcyjnymi (np. tłumaczami) i wydawcą.

1.4. Ujawnienie i konflikt interesów.
Niepublikowane artykuły, ich fragmenty czy materiały w nich zawarte nie mogą być wykorzystywane przez redaktora do własnych badań, bez pisemnej zgody autorów.

1.5. Utrzymanie integralności dorobku naukowego.
Redakcja będzie strzec integralności opublikowanego dorobku akademickiego, wydając w razie potrzeby poprawki, uzupełnienia i odwołania. Równocześnie redakcja dołoży wszelkich starań by wyłapać niewłaściwe badania i publikacje. Plagiaty i prace opierające się na fałszywych danych są niedopuszczalne. Redaktor powinien podjąć odpowiednie działania, gdy pojawią się zastrzeżenia etyczne do przesłanej pracy lub opublikowanego artykułu. W uzasadnionych przypadkach redakcja będzie publikować poprawki, wyjaśnienia, odwołania i przeprosiny.

1.6. Wycofanie opublikowanych artykułów. Redaktor czasopisma rozważy wycofanie opublikowanego tekstu naukowego, jeżeli: istnieją dowody wskazujące, że wyniki badań w nim zaprezentowane są niewiarygodne, zostały wcześniej opublikowane w innym miejscu bez odpowiedniego odniesienia, pozwolenia lub uzasadnienia (przypadki zbędnych publikacji), praca stanowi plagiat lub opiera się na nieetycznych badaniach. Powiadomienie o wycofaniu powinno być powiązane z wycofanym tekstem naukowym (poprzez umieszczenie tytułu i autorów w nagłówku wycofania), wyraźnie identyfikować wycofany tekst i wskazać, kto go wycofuje. Zawiadomienia o wycofaniu powinny zawsze zawierać uzasadnienie wycofania z podaniem powodu, aby odróżnić niezamierzony błąd od niewłaściwego postępowania. Wycofane teksty naukowe nie będą usuwane z drukowanych egzemplarzy czasopisma, ani z archiwów elektronicznych, ale ich wycofany status zostanie wskazany w sposób możliwie jak najbardziej czytelny.




2. Obowiązki autorów


2.1. Standardy publikowania wyników badań. Autorzy artykułów prezentujących wyniki oryginalnych badań powinni przedstawić dokładny opis wykonanej pracy oraz obiektywne omówienie jej znaczenia. Dane wyjściowe powinny być dokładnie przedstawione w artykule. Artykuł powinien zawierać wystarczająco dużo szczegółów i odnośników, aby umożliwić innym weryfikowanie postawionych tez. Sfabrykowanie, prezentowanie fałszywych lub niedokładnych wyników badań stanowi zachowanie nieetyczne i skutkować będzie odrzuceniem rękopisu lub wycofaniem opublikowanego artykułu.

2.2. Oryginalność i plagiat. Autorzy powinni upewnić się, że napisali całkowicie oryginalne prace, a jeśli wykorzystali pracę i/lub słowa innych osób, musi to być wyraźnie oznaczone jako cytat. Plagiaty są niedopuszczalne.

2.3. Publikacja wielokrotna lub równoczesna. Autorzy nie powinni publikować rękopisu opisującego te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Jednak w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach Redakcja „Prawa Morskiego” rozważy publikację tekstu opublikowanego w innym wydawnictwie, o ile było ono skierowane do innego odbiorcy i w innym języku.

2.4. Autorstwo. Prace publikowane w „Prawie Morskim” muszą być podpisane przez osoby, które istotnie są ich autorami i odpowiadają za ich treść. Osoby, których udział w powstaniu zgłaszanej pracy jest znikomy (na przykład ograniczony do udostępnienia materiałów z badań) mogą być wymienione w podziękowaniach, nie mogą jednak figurować jako autorzy. W przypadku wątpliwości redakcja zwraca się z prośbą o określenie udziału w powstaniu pracy poszczególnych osób figurujących jako autorzy. Autorzy powinni też ujawniać w przypisie lub podziękowaniach informacje o osobach i instytucjach, które przyczyniły się do powstania pracy poprzez wkład merytoryczny, rzeczowy lub finansowy. Autor zgłaszający pracę do publikacji powinien upewnić się, że w pracy uwzględnieni są tylko właściwi współautorzy oraz, że widzieli oni i zatwierdzili ostateczną wersję pracy i wyrazili zgodę na przesłanie jej do publikacji. Przypadki nierzetelności naukowej będą dokumentowane i ujawniane.

2.5. Uznanie źródeł. Autorzy powinni dbać o odpowiednie oznaczenie rezultatów pracy innych badaczy. Wobec tego należy cytować publikacje, z których czerpali informacje i tezy podczas pisania własnego tekstu naukowego.

2.6. Istotne błędy w opublikowanych pracach. Gdy autor odkryje istotny błąd lub nieścisłość we własnej opublikowanej pracy, jego obowiązkiem jest niezwłoczne powiadomienie redaktora lub wydawcy czasopisma oraz współpraca z redaktorem w celu wycofania lub poprawienia tekstu.


3. Obowiązki recenzentów

3.1. Wkład w decyzje redakcyjne. Recenzje naukowe pomagają redakcji w podejmowaniu decyzji redakcyjnych i stanowią pomoc autorom w ulepszaniu ich tekstów naukowych.

3.2. Terminowość. Każdy recenzent, który czuje się niekompetentny do zrecenzowania zgłoszonej mu pracy lub wie, że terminowe wykonanie recenzji będzie niemożliwe, powinien powiadomić o tym redaktora i wycofać się z procesu recenzowania.

3.3. Poufność. Cały rękopis otrzymany do recenzji jest traktowany jako dokument poufny. Nie wolno go pokazywać, ani omawiać z innymi osobami, z wyjątkiem osób upoważnionych przez redaktora.

3.4. Standardy obiektywności. Recenzje powinny być prowadzone obiektywnie. Krytyka osoby autora jest niewłaściwa. Recenzenci powinni jasno wyrażać swoje poglądy za pomocą odpowiednich argumentów merytorycznych.

3.5. Uznanie źródeł. Wszelkie istotne podobieństwa lub powielanie się między ocenianą pracą a jakimkolwiek innym opublikowanym artykułem należy zgłosić redaktorowi. Recenzenci powinni wskazać odpowiednie opublikowane prace, które nie zostały zacytowane przez autorów.

3.6. Ujawnianie i konflikt interesów. Informacje lub pomysły uzyskane w wyniku oceny muszą być traktowane jako poufne i nie mogą być wykorzystywane przez recenzenta dla osobistych korzyści. Recenzenci nie powinni podejmować się oceny manuskryptów, w których występują konflikty interesów.

wynikające ze współpracy lub innych relacji z jakimkolwiek autorem, podmiotami prywatnymi lub instytucjami zaangażowanymi w opracowanie tekstu naukowego. Autorom przysługuje prawo odniesienia się do recenzenckich uwag krytycznych.

Procedura recenzowania

Procedura recenzowania:

1. Wszystkie teksty naukowe, w tym artykuły naukowe i glosy, zgłoszone do redakcji „Prawa Morskiego” podlegają obustronnie niejawnej recenzji.

2. Każda tekst naukowy oceniany jest przez niezależnych ekspertów w danej specjalizacji.

3. Redakcja dołoży wszelkich starań, aby wybrać recenzentów, którzy nie mają żadnej zależności służbowej czy prywatnej z Autorem ocenianego tekstu.

4. Recenzenci zobowiązani są do przedstawienia obiektywnej oceny zgłoszonego tekstu naukowego.

5. Recenzenci zobowiązani są do ujawnienia odkrytych nieprawidłowości, w szczególności wszelkiego rodzaju plagiatów lub autoplagiatów.

6. Recenzja musi mieć formę pisemną i musi zawierać jednoznaczną ewaluację nadesłanego tekstu naukowego.

7. Recenzenci oceniają czy tekst naukowy kwalifikuje się do publikacji. Ocena jest dokonywana z uwzględnieniem następujących kryteriów:
- nowatorstwo tematu;
- uwzględnienie najnowszej literatury przedmiotu;
- zastosowanie właściwej metodologii; wpływ tekstu naukowego na aktualny stan badań w dziedzinie prawa morskiego, prawa morza, prawa środowiska morskiego i zrównoważonego rozwoju oraz otoczenie społeczno-gospodarcze.

8. Recenzowane teksty naukowe traktowane są jako materiały poufne.

9. Recenzenci pozostają anonimowi.

10. Autorzy są zobowiązani do uczestniczenia w procesie recenzyjnym, w szczególności do uwzględnienia lub odniesienia się do sugerowanych poprawek i usunięcia ujawnionych błędów.

11. W każdym tomie drukowanym „Prawa Morskiego” oraz na stronie internetowej redakcja publikuje listę recenzentów współpracujących z czasopismem przy danym tomie.




Polityka antyplagiatowa

The ‘Maritime Law’ journal observes the principles of scientific transparency and integrity.

We therefore accept no forms of plagiarism, ghostwriting, or honorary authorship. In order to prevent these, relevant provisions have been included into the agreements signed with authors.

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji