Nauki Techniczne

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

Zawartość

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych | 2015 | No 2

Abstrakt

Zespół dworsko – parkowy w Romanowie jest siedzibą rodową rodziny Kraszewskich. W chwili obecnej zabytkowy dwór wraz z trzyhektarowym parkiem pełni funkcję Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego. Celem artykułu jest przedstawienie historii oraz stanu zachowania zespołu rezydencjonalnego, jego przekształceń ze szczególnym uwzględnieniem obiektów małej architektury towarzyszących całości. Do czasów obecnych na terenie parku zachowały się bowiem dwa tego typu obiekty budowlane, którymi są kaplica parkowa fundacji Konstancji Mochorowskiej z 1810 roku oraz eklektyczna brama wjazdowa datowana na pierwszą połowę XIX wieku. W artykule przytoczone zostaną także opisy nieistniejących już obiektów parkowych między innymi neogotyckiej cieplarni oraz samotnej chaty stanowiącej niegdyś element romantycznego założenia.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Kamila Lucyna Boguszewska

Abstrakt

Bliskość natury zawsze wywierała pozytywny wpływ na zdrowie człowieka i jego dobre samopoczucie. Od czasów rewolucji neolitycznej, zapoczątkowanej 10000 lat przed naszą erą i rozpoczęcia procesu przechodzenia z łowiectwa i zbieractwa do osiadłego trybu życia, świętym ogrodom, gajom czy formacjom skalnym zaczęto przypisywać mistyczną moc. W średniowieczu, stałymi elementami zespołów klasztornych były ogrody. Zarówno te ziołowe o funkcji czysto pragmatycznej - leczniczej, jak i ogrody rekreacyjne i wypoczynkowe - jako miejsce sprzyjające kontemplacji i zadumie. Wraz z rozwojem cywilizacyjnym, obecność ogrodów w przestrzeni osadniczej człowieka stała się trwałym elementem krajobrazu. Zauważono ich dobroczynny wpływ na psychikę i stan zdrowia człowieka, jak i doceniono walory czysto estetyczne. Wraz z rozwojem nowoczesnych technik medycznych, uzdrawiająca rola ogrodów została zmarginalizowana, bądź zupełnie pominięta. Skupiono się na czysto fizjologicznych efektach terapii a niezwykle istotny aspekt psychologii w przebiegu leczenia uznano za drugorzędny. Obecnie wiemy, że stan psychiczny pacjenta ma niejednokrotnie kluczowy wpływ proces zdrowienia. W Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, w Kanadzie, jak i w niektórych krajach Europy Zachodniej ogród jest nieodłącznym elementem planu budynków służby zdrowia. Służy on nie pracownikom, ale przede wszystkim pacjentom, w celach wypoczynkowych i relaksacyjnych co ma wymierne przełożenie na proces rekonwalescencji. Zaplanowany jest w sposób pomagający wyzbyć się stresu i obciążeń psychicznych związanych z chorobą, dający poczucie spokoju i bezpieczeństwa. W Polsce ogrody lecznicze, towarzyszące budynkom szpitali czy przychodni nie są uważane za niezbędny element ich architektury, a zasady kompozycyjne takiej przestrzeni nie są dla wszystkich projektantów znane, bądź czytelne. Pojawia się więc konieczność edukacji społecznej, a wśród architektów pojawienia się trendu, skupionego na umiejscawianiu takich przestrzeni w towarzystwie budynków opieki medycznej i traktowaniu ich jako element nieodzowny. Korzyści zdrowotne dla pacjenta z takich udogodnień jakimi są ogrody lecznicze są niewspółmierne do kosztów ekonomicznych. A przecież to zdrowie jest najcenniejsze.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Michał Dmitruk

Abstrakt

Kwiaty były uprawiane w donicach i misach już w czasach Homera. Na ilustracjach wczesnego Egiptu widoczne są rośliny w donicach stojące w ogrodzie w symetrycznych wzorach. Na początku do wnętrz mieszkalnych dworów i pałaców przenoszono rośliny krajowe, z czasem zaczęto sprowadzać gatunki obce, przywożone przez botaników z całego świata. W artykule przedstawiono ważniejsze gatunki stosowane, jako rośliny pokojowe w XIX w., oraz opisano meble i pojemniki do ekspozycji roślin używane w tamtych czasach. W procesie aranżacji wnętrza historycznego ważne jest, aby wykonać właściwy dobór gatunkowy do stylu mieszkania.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Margot Dudkiewicz
Halina Laskowska
Mariusz Szmagara

Abstrakt

Pojemniki są ważnym elementem wyposażenia zabytkowego ogrodu. Kwiaty były uprawiane w donicach i misach już w czasach Homera. W ogrodach historycznych XVII, XVIII i XIX wieku pojemniki ustawiano w punktach, które chciano podkreślić, formowano z nich rzędy i rytmiczne kompozycje. Donice ustawiano nad brzegami zbiorników wodnych, na balustradach, tarasach i schodach.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Margot Dudkiewicz
Halina Laskowska
Paweł Szot

Abstrakt

Kultura południa Hiszpanii oparta została na zdobyczach cywilizacyjnych chrześcijan, wandalów i imperium muzułmańskiego. Stanowi ona przykład współistnienia różnych kultur i wierzeń. Okres jej największego rozwoju datowany jest na czas panowania kalifa Abd ar – Rahmana i jego następcy Hakma II, jednak najsłynniejsze obiekty, będące najlepiej zachowanymi przykładami architektury i sztuki ogrodowej Islamu, powstały w wieku XIV, kiedy to następował powolny upadek emiratu ze stolicą w Grenadzie. Wówczas wzniesione zostały takie zespoły pałacowo – parkowe jak Alhambra i letni pałac Generalife. Celem artykułu jest zaprezentowanie najważniejszych osiągnięć arabskiej sztuki ogrodowej południa Hiszpanii. Autorka omawia wybrane założenia ogrodowe Andaluzji opisując ich historię, kompozycję i zastosowaną roślinność ze szczególnym podkreśleniem jej symboliki.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Kamila Lucyna Boguszewska

Abstrakt

The paper gives coverage to peculiarities of water elements application in landscape compositions created in 19th century by gardener of Dionizy Mikler (Denis McClair) at Volhynia. Being an ambassador of English landscape garden style in this region D. Mikler seamlessly integrated picturesque natural and artificial water components in the garden structure. There are considered the role and ways of interaction of water elements with the landscape compositions by giving examples of Polish landowner´s residences in Gorodok, Mizoch, Mlyniv and Shpaniv.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Petro Rychkov
Nataliya Lushnikova

Abstrakt

An important task for present and future generations is the protection of the national cultural resources. The most attractive architectural objects of historic value include palaces, manors, castles and monasteries. Less attention is paid to educational areas, which apart from the main educational and didactic goal (positive influence on the young person's mind, shaping his personality, social integration) have a great influence on his health, the quality of his life and the shape of his environment. The example of this is the park next to the school complex in Sobieszyn, located in Lublin Voivodeship, Ułęż County. The school complex with its surrounding park established at the end of the 19 th century was given by a will of the Count Kajetan Kanty Kicki, Gozdawa coat of arms, a philantropist and a contemporary owner of Sobieszyn. Localisation of the school, far away from the centre of the village, on the slope of one of the right side tributaries of the Wieprz River – Świnka, makes it an extraordinary place, emphasising the nature values that surround it. Nowadays, the building is still a school- Kajetan Kicki Agriculture School in Sobieszyn.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Krystyna Pudelska
Kamila Rojek

Abstrakt

The article presents problems related with designing public space, i.e. recreational areas and park green space in the context of existing fortifications with a case study of the town of Darłowo. It shows examples of the development of historical areas of ground fortifications as part of the project ‘A Plan of Development of the Park Behind the Marine School in Darłowo’. The article also discusses selected issues related with the composition, spatial functionality, landscape and execution of the plan, included in the park design documentation. It presents the results of design work, which was used to prepare complex technical documentation. This study includes the arrangements thatcan be used to make a town park with scenic values which will be similar a natural scenery.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Paweł Szumigała
Piotr Urbański
Krzysztof Markowski
Sylwia Sosnowska

Instrukcja dla autorów

Na łamach czasopisma zamieszczane są oryginalne prace naukowe. Wszystkie
prace są recenzowane przez specjalistów spoza jednostki macierzystej autorów. Prace
proponowane do druku w Tece poszczególnych komisji oddziału lubelskiego PAN
należy przesyłać na adres odpowiednich Komisji.


Wymogi ogólne i techniczne przygotowania prac.
1. Objętość prac wraz z tabelami, rysunkami i fotografiami nie powinna przekraczać
12 stron formatu A-4.
2. Styl dokumentów – tekst pracy należy pisać czcionką typu Times New Roman
(TNR) 12 pkt., 1,5 odstępu między wierszami, dopuszcza się stosowanie wyróżnień w
tekście, np. kursywę i pogrubienie tekstu, prosimy jednak o zrezygnowanie z podkreślania
liter, wyrazów i zdań.
3. Wielkość tabel i rysunków nie może przekraczać formatu B-5 (12,5 cm x 19,5
cm); opisy tabel czcionką TNR 10 pkt, wypełnienie tabel 10 pkt, pojedynczy odstęp,
rozszerzenie plików zawierających tabele – doc. lub rtf.

Obowiązuje następujący układ pracy:
1. Tytuł artykułu w języku polskim lub angielskim (jeżeli cała praca jest w języku
angielskim, to samo dotyczy streszczenia i słów kluczowych).
2. Imię i nazwisko autora (-ów).
3. Streszczenie pracy (od 300 do 500 znaków).
4. Słowa kluczowe – należy podać do 6 słów pomocnych przy indeksacji i wyszukiwaniu.
5. Tekst główny artykułu powinien obejmować: wstęp, materiał i metody, wyniki,
dyskusję, wnioski (lub podsumowanie) i piśmiennictwo.
6. Tytuł, abstract (300-500 znaków) jako tłumaczenie streszczenia i słowa kluczowe
w języku angielskim.
7. Adres miejsca pracy autora (-ów) w języku polskim i angielskim.
Jan Kowalski, Katedra ....., Nazwa uczelni, adres, e-mail
8. Tytuły tabel oraz ich treść, a także podpisy rysunków i legendy muszą być podane
w języku polskim i angielskim, a numery tabel i rysunków – cyframi arabskimi.


Jednostki i pisownia – obowiązuje międzynarodowy układ SI, np. g·dm-3 (a nie
g/dm3).
Piśmiennictwo – przy powoływaniu się w tekście pracy na publikacje innych
autorów podajemy w nawiasie kwadratowym nazwisko autora(-ów) i rok wydania publikacji
zamieszczonej w Wykazie piśmiennictwa, np. [Chełkowski 1966].
Wykaz piśmiennictwa należy zestawić w porządku alfabetycznym w następujący
sposób: nazwisko (-a) autora (-ów), inicjały imion; rok wydania, gdy w danym roku jest
wydanych więcej prac tego samego autora, po roku naleŜy oznaczyć poszczególne
pozycje a, b, c itd.; tytuł pracy; skrót bibliograficzny wydawnictwa i miejsce wydania;
numer tomu, zeszytu oraz numery stron, np.
1. Chełkowski Z., 1966: Introdukcja troci do rzeki Gowienicy. Gospod. Ryb. 1(2), 18–19.
2. Greń J., Kowalski Z., 1972. Statystyka matematyczna. PWN Warszawa.
3. Horabik J., 1994: Load distribution in a model bin as influence d by mechanical properties
of wheat grain (in Polish). Acta Agrophysica, 1.5. Jury W.A., Roth K., 1990: Transfer Function
and Solute Movement through Soil. In: Theory and Applications. Birkhaser Verlag, Basel, Switzerland.
4. Turski W., 1972: Projektowanie oprogramowania systemów liczących. Mat. Konf.

Projektowanie maszyn i systemów cyfrowych. Warszawa 2-5 czerwca 1971. PWN Warszawa, 132-139.
Prace w języku angielskim: tytuły publikacji powinny być w jęz. angielskim, francuskim
lub niemieckim, z zaznaczeniem język

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji