Abstract
Głównym celem pracy jest ocena aktualnych doświadczeń polskich instytutów badawczych w komunikacji ze społeczeństwem. Główna hipoteza badawcza zakłada, że w instytutach niedoceniana jest potencjalnie duża ranga komunikacji nauki ze społeczeństwem. W artykule są przedstawione rezultaty studiów literatury oraz wyniki badania empirycznego przeprowadzonego metodą ankietową wśród 38 instytutów badawczych w Polsce. Podstawowe ustalenia pozwalają wnioskować, że nie ma jeszcze ugruntowanej teorii komunikacji na linii nauka – społeczeństwo. Komunikacja badanych instytutów ze społeczeństwem jeszcze nie stanowi priorytetu w ich działalności. Komunikacja ta powinna być działalnością planową, wyodrębnioną organizacyjnie i odpowiednio finansowaną, powinna być ona ważnym elementem strategii rozwoju każdego instytutu. Tam, gdzie jest to uzasadnione, należałoby utworzyć jednostkę organizacyjną instytutu, zajmującą się komunikacją ze społeczeństwem, a także z sektorem biznesu, jako że w praktyce trudno traktować te sfery rozdzielnie.
Go to article
Bibliography
1. 3M. 2022. State of science index (https://nauka3m.pl/wp-content/uploads/2022).
2. Bauer, Martin W., Massimiano Bucchi, eds. 2007. Journalism, Science and Society. London: Routledge.
3. Bauer, Martin W., Bankole A. Falade, Petra Pansegrau. 2019. The cultural authority of science – summary and future research agenda. In: M.Bauer, P. Pansegrau, R. Shukla, eds. The cultural authority of science: Comparing across Europe, Asia, Africa and the Americas. London and New York: Routledge, 377–382.
4. Bauer, Martin W., Ahmet Suerdem. 2019. Four cultures of science across Europe. In: M. Bauer, P. Pansegrau, R. Shukla, eds. The cultural authority of science: Comparing across Europe, Asia, Africa and the Americas. London and New York: Routledge, 301–318.
5. Borchelt, Rick E. 2014. Public relations in science: Managing the trust portfolio. In: M. Bucchi, B. Trench, eds. Handbook of public communication of science and technology. 2nd edition. Abingdon: Routledge, 173–184.
6. Bucchi, Massimiano. 2014. Of deficits, deviations and dialogues: Theories of public communication of science. In: M. Bucchi, B. Trench, eds. Handbook of public communication of science and technology. 2nd edition. Abingdon: Routledge, 57–76.
7. Castells, Manuel. 2008. Społeczeństwo sieci. Przekład Janusz Stawiński, Sebastian Szymański, Kamila Pawluś, Mirosława Marody. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
8. Czarnocka, Małgorzata. 2011. Cele nauki a ludzkie potrzeby. Zagadnienia Naukoznawstwa, 3: 407–424.
9. Duch, Włodzisław. 2016. Wyzwania Polityki Naukowej w Polsce. Zagadnienia Naukoznawstwa, 1: 139–147.
10. Fikus, Magdalena. 2016. O upowszechnianiu nauki w Polsce na progu roku 2016. Nauka, 1: 181–193.
11. Gascogne, Toss, Bernard Schiele. 2020. A global trend, an emerging field, a multiplicity of understandings: Science communication in 39 countries. In: T. Gascogne, B. Schiele, A. Leach, M. Riedlinger, eds. Communicating science: A global perspective. Acton: ANU Press, 1–14.
12. Gascogne, Toss, Bernard Schiele, Joan Leach, Michele Riedlinger, eds. 2020, Communicating science. A global perspective. Acton: ANU Press.
13. Gastrow, Michael, Nick Ishmael-Perkins. 2012. Public perceptions and understanding of science. Paris: International Science Council.
14. Hardill, Irene. 2014. Assessing the Impact of Socio-Economic Sciences and Humanities: Perspectives from the UK, cyt. za: K. Tarnawska. 2015. Pojęcie oddziaływania w projektach badawczych finansowanych z programu Horyzont 2020. Nauka, 4: 185–195.
15. Hoffman, Donna L., Thomas P. Novak. 1996. Marketing and hypermedia computer-mediated environments. Journal of Marketing, 60, 3: 50–68.
16. Jasiński, Andrzej H. 2003. Science needs good public relations: Experiences from Poland. Indian Journal of Science communication, 2, 2: 17–26.
17. Jasiński, Andrzej H. 2015. Produkt nauki publicznej potrzebuje właściwego marketingu: Studia przypadków. Marketing i Rynek, 7: 2–11.
18. Jasiński, Andrzej H. 2021. Współczesna scena innowacji. Warszawa: Poltext.
19. Jasiński, Andrzej H. 2022. Komunikacja instytutów naukowych ze społeczeństwem: Wyniki badania ankietowego. Raport dla PAN. Warszawa (mat. powiel.).
20. KE. 2012. The ground challenge: The design and social impact of Horizone 2020. European Commission, Brussels.
21. Kossowska, Małgorzata. 2019. Wyzwania współczesnej nauki... z perspektywy Narodowego Centrum Nauki. Nauka, 3: 171–176.
22. Kotler, Philip. 1999. Marketing: Analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola. Warszawa: Felberg SJA.
23. Krzysztofek, Kazimierz. 2017. Kierunki ewaluacji technologii cyfrowych w działaniu społecznym. Studia Socjologiczne, 1: 195–224.
24. Krzyżewski, Remigiusz. 2020. Marketing publiczny. Warszawa: Agencja Wydawnicza AGAR.
25. Kudra, Barbara. 2014. O komunikacji społecznej. W: B. Kudra, E. Olejniczak, red. Komunikowanie publiczne. Zagadnienia wybrane. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 10–25.
26. Lauterborn, Robert. 1990. New marketing litany: 4P’s Passe, C-Words Take Over. Advertising Age (https://en.wikipedia.org/wiki/Adverising_Age).
27. Martin, Ben R., John Irvine. 1989. Research foresight. London and New York: Pinter publishers.
28. Miller, Steve. 2008. So where’s the theory: On the relationship between science communication practice and research. In: D. Cheng et al. eds. Communicating science in social contexts. Springer Science: springer.com, 275–288.
29. Metcalfe, Jennifer. 2019. Rethinking science communication models in practice. PhD Thesis, Canberra: Australian National University.
30. Morreale, Sherwyn P., Brian H. Spitzberg, Kevin J. Barge. 2011. Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza, umiejętności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
31. Mooradian, Todd A., Kurt Matzler, Lawrence J. Ring. 2012. Strategic marketing. New Jersey: PEARSON.
32. RUN. 2022. Sprawozdanie z działalności za rok 2021. Warszawa: PAN.
33. Skinder, Marcin. 2013. Teoretyczne uwarunkowania i zastosowanie komunikowania w społeczeństwie informacyjnym. Studia z Zakresu Prawa, Administracji i Zarządzania UKW, 3: 243–267.
34. Stasik, Agata. 2015. Obywatel współbadacz, czyli o pożytkach z dzielenia laboratorium. Studia Socjologiczne, 4: 101–126.
35. Strawiński, Witold. 2011. Funkcja i cele nauki – zarys problematyki metodologicznej. Zagadnienia Naukoznawstwa, 3: 324–335.
36. Tarnawska, Katarzyna. 2015. Pojęcie oddziaływania w projektach badawczych finansowanych z programu Horyzont 2020. Nauka, 4: 185–195.
37. Trench, Brian. 2014. Science communication inside-out? In: M. Bucchi, B. Trench, eds. Handbook of public communication of science and technology. 2nd edition, Abingdon: Routledge, 185–98.
38. Tuchańska, Barbara. 2014. Nauka a codzienność. Nauka, 3: 79–101.
39. Van Dam, Frans, Liesbeth de Bakker, Anne Dijkstra, Eric A. Jensen, eds. 2020. Science communication: An introduction. Singapore: World Scientific.
40. Weingart, Peter. 2019. The authority of science revised – mainly Anglo-European. In: M. Bauer, P. Pansegrau, R. Shukla, eds. The cultural authority of science: Comparing across Europe, Asia, Africa and the Americas. London and New York: Routledge, 22–31.
41. Wiktor, Jan W. 2013. Komunikacja marketingowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Go to article
en
pl
