Dlaczego niebycie obojętnym na ludzką krzywdę jest trudne i o roli solidaryzowania się z ofiarami przemocy opowiada prof. Joanna Mizielińska z Instytutu Psychologii PAN.

tym, jakie są związki nieheteroseksualne, z jakimi problemami się spotykają i cz.y osoby, które je tworzą, są ze swojego życia zadowolone, rozmawiamy z dr hab. Joanną Mizielińską, profesor nadzwyczajną w Instytucie Psychologii PAN, kierowniczką projektu ,,Rodziny z wyboru w Polsce".

Prof. Joanna Mizielińska from the PAS Institute of Psychology explains why we should not remain indifferent to human suffering and why it is important to show solidarity to victims of aggression and violence.

Debata toczy się wokół dwóch kluczowych momentów życia pary, jakimi są zamieszkanie i ślub oraz związane z nimi praktyki. Według uczestniczek i uczestników debaty, mimo że związek może trwać i bez tych wydarzeń, to z badań nad parami wynika, że stanowią one ważne punkty zwrotne. W prezentowanej rozmowie zebrano wnioski o kondycji par w Polsce, z uwzględnieniem różnic i podobieństw pomiędzy parami jedno i dwupłciowymi, a także różnic związanych z wiekiem, wykształceniem i pochodzeniem (zarówno narodowym, jak i klasowym).

Socjologiczne badania par intymnych wiążą się z szeregiem dylematów etycznych. Niektóre z nich łączą się z kwestiami badania życia prywatnego, a zatem pytaniami o to, czemu, jak i w jakich warunkach osoby badane dzielą się z badaczami lub badaczkami swoimi doświadczeniami, a także, jaka relacja badawcza przy tej okazji kształtuje się między tymi dwiema stronami. Rozpatrujemy problem symetryczności relacji badacza/ badaczki z parą, problem wykorzystywania wiedzy pozyskanej jedynie od jednej osoby tak, by nie zaszkodzić parze, a także specyficzne dylematy związane z relacjami władzy pomiędzy badaczami a badanymi oraz rolami, w jakich badacze/badaczki są obsadzani przez parę. Dylematy te dyskutujemy w odniesieniu do przykładów z własnych badań terenowych pochodzących z trzech projektów badawczych.

Celem artykułu jest prezentacja i uwspólnienie doświadczeń oraz wniosków płynących z jakościowych badań skoncentrowanych na parze i różnych aspektach jej funkcjonowania, prowadzonych w Polsce przez ostatnią dekadę przez wybrane zespoły badawcze. Odwołując się do przykładów z badań terenowych wskazujemy na szereg praktycznych oraz sytuacyjnych aspektów badania par i pokazujemy, że w celu zgłębienia relacji między dwojgiem ludzi i zrozumienia dynamiki ich wspólnego życia konieczne jest zastosowanie różnych konfiguracji metod i narzędzi badawczych. Bazując na wnioskach z realizacji różnych projektów badawczych proponujemy podejście oparte na trzech filarach: zastosowaniu wywiadu diadycznego, połączeniu go z wywiadami indywidualnymi oraz prowadzeniu badań nad parą w formie wizyt domowych w schemacie podłużnym. Dzięki refleksji nad już zrealizowanymi projektami możliwe było stworzenie metodologicznych rekomendacji dla badaczy i badaczek planujących w przyszłości prowadzenie badań w tym obszarze.

Przedmiotem artykułu jest program teoretyczno-badawczy ujmujący parę intymną jako formę praktykowania bliskości, miłości i troski, zakorzenionych w praktykach życia codziennego. W ramach tego programu proponujemy analizę o charakterze: relacyjnym, nienormatywnym, intersekcjonalnym oraz procesualnym. Najpierw wyjaśniamy, dlaczego kategoria pary intymnej jest użyteczna, uzupełniając, a także zastępując takie kategorie, jak rodzina, jednostka i gospodarstwo domowe. Druga część tekstu jest poświęcona korzyściom, które wnoszą do badań par intymnych teorie praktyk społecznych, z ich naciskiem na wiedzę milczącą i habitualną, cielesność i emocjonalność, materialność oraz symbolikę i kontekst działań. Proponowany program teoretyczno-badawczy stanowi syntezę kilku nurtów teoretycznych i został przepracowany w toku szeregu zrealizowanych w Polsce projektów badawczych.