The article describes selected activities included in the climate change adaptation program implemented by the city of Lisbon. It analysed changes in public spaces, ways of implementing individual tasks, as well as planning documents, architectural, technical and natural solutions. Special attention was paid to the role of research in shaping and directing urban policy.
Economical management of drinking water and rainwater is integrated with the creation of new public green spaces with different functions. It is evident that there is a desire to create a continuity of green zones, where new plantings not only promote the improvement of perceived thermal comfort, but also become new attractive pedestrian and bicycle routes. Of great interest to residents are the newly created allotment gardens, aimed at the development of urban agriculture. Some of the investments, located in tourist areas, are also of image importance, which helps build the ‘green brand of the city’, and the appreciation of Lisbon’s efforts in this regard was the award of the title of European Green Capital in 2020. The biggest challenge, however, is still to improve the accessibility and quality of public transportation.
Observing the implementations, it can be seen that all pro-climate measures coincide with the broader public interest and have positive effects on the quality of the design of public spaces.

Tymczasowe zagospodarowanie lub wykreowanie przestrzeni publicznych staje się coraz bardziej powszechnym zjawiskiem, występującym zwłaszcza w dużych miastach. Jest to zjawisko pozostające niejako poza głównym nurtem zainteresowaniem badaczy urbanistyki współczesnych miast, jednak będące jednym z podstawowych elementów polityki miejskiej. Tymczasowe zagospodarowanie przestrzeni publicznych może mieć różne przyczyny: brak środków na docelowe zagospodarowanie, chęć spróbowania czy dany rodzaj funkcji sprawdzi się w wybranej lokalizacji, czy oddolne nie zawsze legalne działanie społeczne, wynikające z bieżących potrzeb mieszkańców lub użytkowników. Niektóre przestrzenie publiczne zagospodarowane tymczasowo pozostają w swojej formie i funkcji na dłużej, inne są demontowane lub po prostu się zużywają. W niniejszym artykule przedstawiono wybrane przykłady tymczasowych przestrzeni publicznych z europejskich miast.

Geneza planowania i projektowania urbanistycznego układu Czechowa sięga okresu międzywojennego. Na dzisiejszy układ urbanistyczny składają się nie tylko opracowania dla poszczególnych osiedli powstające od początku lat 70. XX wieku, ale również przybliżony w artykule, wcześniejszy dorobek planistyczny i projektowy.

W przeciągu najbliższych lat budownictwo (zwłaszcza mieszkaniowe) czekają nieuniknione zmiany w zakresie technologii, eksploatacji i całej filozofii projektowania, które okażą się być może tak rewolucyjne dla budownictwa i architektury, jak chociażby wynalezienie żelbetu. W artykule omówiono problematykę związaną z definiowaniem i certyfikowaniem budynków zrównoważonych. Wprowadzenie jednolitego, obowiązkowego systemu oceny i certyfikacji dla budynków zrównoważonych jest prawdopodobnie kwestią najbliższych kilku lat. Obecnie najbardziej popularne są systemy BREEAM dla budynków użyteczności publicznej i CSH dla budynków mieszkalnych.