Układ stosunków międzynarodowych w Europie znany jako „system wersalski” powstał w wyniku decyzji podjętych na paryskiej konferencji pokojowej w 1919 roku. Według założeń wypracowanych na konferencji, miał służyć ograniczeniu potęgi Niemiec i ich dążeń odwetowych po przegranej wojnie. Tym samym zasadniczą wytyczną polityki Niemiec stała się likwidacja tego systemu, a co najmniej jego głęboka modyfikacja. Pierwsze z tych założeń realizowane było przede wszystkim od powstania III Rzeszy, łącząc się z szerszym programem jej twórcy. Działania Niemiec doprowadziły do ostatecznego krachu systemu wersalskiego, jakim był wybuch drugiej wojny światowej. Odpowiedzialność za to, chociaż w mniejszym stopniu, spada obok Niemiec na Związek Sowiecki oraz na samych twórców systemu wersalskiego.

I have been asked to give a thought on the University. It is arranged in a sequence of “past – yesterday – today”, to which I will occasionally refer. It will not, however, constitute a rigid scheme governing this talk. The inspiration for these thoughts was specified by the question “what perception of the University I imbibed in my family home, how I later confronted this with my own practice or «experience» of the University, how I look at it from the perspective of the experience I have had and from observing the changes taking place.”