W roku 1887 Henryk Siemiradzki namalował obraz zatytułowany Chopin w salonie księcia Antoniego Radziwiłła w roku 1829. Obraz przedstawia scenę, w której gry Chopina słuchają członkowie rodziny książęcej oraz zaproszeni goście, wśród których znajduje się znany badacz przyrody Alexander von Humboldt. Siemiradzki opracował kompozycję obrazu na podstawie tekstu poznańskiego nauczyciela Marcelego Antoniego Szulca z roku 1873. Jednakże tekst Szulca jest autoryzowanym tłumaczeniem opowiadania napisanego przez niemiecką pisarkę Elise Polko w roku 1868. Obraz Siemiradzkiego był pokazywany w niektórych krajach europejskich w latach 1887–1892. W następnych latach znane były tylko kopie jego fotograwiury. Przez 106 lat obraz był uważany za zaginiony, aż pojawił się ponownie w roku 1998 w Nowym Jorku. Przeprowadzono analizę biograficzną okresów, w których Chopin, Humboldt i Radziwiłł mogli się spotkać jednocześnie. Jako miejsca spotkania tych osób rozpatrzono rezydencje księcia Radziwiłła w Berlinie, Poznaniu i Antoninie oraz Warszawę.

The iconic discovery in 1912 of X-ray diffraction by crystals has revolutionized physics, chemistry, biology, and ultimately also life sciences, by providing a powerful method for structural characterization of drugs and drug targets used in molecular medicine. The first X-ray diffraction was recorded by an assistant (Walter Friedrich) and PhD student (Paul Knipping) under the instruction of a theoretician Max (later von) Laue, who two years later was the sole recipient of a Nobel Prize (with the award ceremony in 1920) awarded for this discovery. The experimental setup, now on display in Deutsches Museum München, is labeled “the original Laue apparatus”, which is doubly incorrect: Laue himself never experimented with it, and it has a number of reconstructed parts due to loss, or even theft in the Museum itself. Also, the “first X-ray diffraction photograph” is enshrouded in a mist of ambiguity. Laue’s Nobel medal was deliberately dissolved in aqua regia to evade identification and confiscation by the Nazis. A replica was minted but it has been lost without a trace. The distorted (embellished) account of this fundamental discovery makes one wonder: is it acceptable to repeat narrations about scientific achievements with some departure from the historical truth? We answer “reluctantly yes”, with the caveat that all possible effort should be expended to rectify the picture. And this article is trying to achieve exactly this, with respect to one discovery in physics.