Artykuł przedstawia możliwe drogi rozwoju procesów decyzyjnych w pojazdach autonomicznych. Najwyższy stopień autonomiczności oznacza, że to nie kierowca, ale system (maszyna, sztuczna inteligencja) podejmuje decyzje o czynnościach na drodze. Całkowita autonomiczność pojazdów zapewnia przewidywalność, ogranicza ilość wypadków, ale też wiąże się z koniecznością wypracowania systemów etycznych, do których w sytuacjach kryzysowych sztuczna inteligencja będzie mogła się odwołać. Oczywiste jest, że nie można przewidzieć wszystkich sytuacji, które zaistnieją na drogach, dlatego konieczne jest stworzenie praw robotowo-ludzkich, które będą nowym i obowiązującym wszystkich dekalogiem. Kluczowa jest kwestia tego, by prawa robotowo-ludzkie były powszechne, transparentne i rzeczywiście odnosiły się do wszystkich podmiotów; w innym układzie na drogach będzie panował chaos, a prognozowany spadek ilości wypadków, zamierzony dzięki wprowadzeniu pojazdów autonomicznych, nie dojdzie do skutku.