Artykuł obejmuje analizy konstruowania obrazu dziecka i dzieciństwa w kulturze neoliberalnej na tle mechanizmów sprawowania władzy i konstruowania podmiotowości. Przedmiot rozważań w szczególności obejmuje takie zjawiska, jak: polityka populacyjna, inwestowanie w dzieciństwo, zarządzanie dzieciństwem. Perspektywa teoretyczna stojąca u podstaw prezentowanych analiz odwołuje się do pojęcia „urządzania” w świetle myśli Michela Foucault.