Budownictwo willowe po roku 1914 stanowi różnorodną i rozległą grupę obiektów. Brak systemu ich wartościowania powoduje, że ich analizy stanowią żmudny i złożony proces. Ich zasadność odnieść się może głównie do tendencji architektoniczno-urbanistycznych, w tym: ich wpływu na przestrzeń wcześniej powstałych osiedli, oceny jakości architektury w kontekście krajobrazowym i ciągłości tradycji projektowych, oraz jakości współczesnych ingerencji związanych z pracami renowacyjnymi. Szczególna ważna wydaje się ochrona objętych rejestrem willi z okresu dwudziestolecia międzywojennego, gdyż ich wartość kulturowa oraz jakość krajobrazu, które współtworzą razem z towarzyszącymi ogrodami, jest niezwykle znacząca dla tożsamości miasta.