Abstrakt
Rok 1905 to dla Biblioteki Miejskiej w Gdańsku data graniczna – zbiory Książnicy po raz pierwszy w swej historii przeniesione zostają do wzniesionego specjalnie dla nich gmachu, a cała instytucja wkracza w XX wiek. Otwiera się na świat nowoczesnego bibliotekarstwa: planowego gromadzenia, naukowego opracowywania i usprawnionego udostępniania. Artykuł przedstawia specyfikę pracy Biblioteki jako placówki pruskiej i niemieckiej oraz instytucji Wolnego Miasta Gdańska, działającej podczas dwóch wojen światowych. Pokazuje, jakim zmianom podlegała na przestrzeni czterdziestu lat pod kierownictwem kolejnych dyrektorów – Ottona Günthera, Friedricha Schwarza i Hermanna Hassbargena do momentu, gdy w 1945 roku zakończył się półtorawiekowy okres dziejów gdańskiej Książnicy jako Danziger Stadtbibliothek, następczyni Bibliotheca Senatus Gedanensis i poprzedniczki Biblioteki Gdańskiej PAN.
Przejdź do artykułu