W tekście zajmuję się myśleniem kontrfaktycznym dzieci w wieku przedszkolnym. Teoretyczne uzasadnienie dla badań odnalazłam w natywistycznej koncepcji Alana Lesliego i Alison Gopnik, która zakłada, że już bardzo małe dzieci są wyposażone w naturalną zdolność do akceptowania najdziwniejszych tworów wyobraźni oraz tworzenia zdumiewających połączeń w jedno. Rozpoznawanie dziecięcych znaczeń metaforycznych wymagało ode mnie występowania w roli interpretacyjnie zaangażowanego obserwatora-jako-uczestnika. Dydaktyczne działania interwencyjne umożliwiły mi usytuowanie się wewnątrz obserwowanych zjawisk, w bliskich relacjach z badanymi dziećmi. Obserwacją objęłam spontaniczne czynności dzieci w zabawach symbolicznych, a także skutki tych czynności (przede wszystkim plastyczne konkretyzacje). Do wyzwolenia myślenia kontrfaktycznego przedszkolaków posłużyłam się tekstami literackimi. Zebrany materiał pozwolił mi na wyciągnięcie wniosków służących praktyce edukacyjnej.