We wstępnej części pracy zaprezentowano przykłady z leksyki chorwackiej dokumentujące proces antroponimizacji apelatywów (np. apelatyw kovač → nazwisko Kovač), apelatywizacji antroponimów (np. nazwisko Penkala → apelatyw penkala) oraz transonimizacji (np. hydronim Una → imię Una). Wszystkie wymienione przejścia są dowodem na to, że nie ma ostrej granicy pomiędzy leksyką onimiczną i apelatywną, ani wśród klas leksyki onimicznej.

Zasadnicza część artykułu poświęcona jest tzw. czystej transantroponimizacji typu imię Vinko → nazwisko Vinko. W wyniku takich procesów dochodzi później do różnych kombinacji homonimicznych par antroponimów w zestawieniach typu: David David; David Vinko, Vinko David; David Novak — Josip David). Biorąc pod uwagę fakt, że w przypadku homonimii imienia oraz nazwiska kontekst nie pomaga we właściwym zrozumieniu komunikatu zawartego w zestawieniu antroponimicznym, wskazane zostały konsekwencje, jakie ta homonimia może mieć dla komunikacji. Wymieniono również przykłady zestawień antroponimicznych typu Saša Pavlić (na podstawie imienia nie można stwierdzić, czy mowa o mężczyźnie czy kobiecie) oraz Ivan Vinko Boris (trudno rozstrzygnąć czy osoba nosi dwa imiona czy jest dwojga nazwisk), które „tłumią” informację onimiczną.

Autorka dochodzi do wniosku, że granice między imieniem a nazwiskiem nie są ostre oraz zwraca uwagę na potrzebę przemyślanego dobierania imienia dziecku, które dziedziczy nazwisko utworzone od imienia w procesie czystej transantroponimizacji.

This article deals with a group of Polish surnames motivated by lexis from the field of salt mining. The analysed surnames are excerpted from “Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych”, edited by Kazimierz Rymut, as well as from other onomastic compilations. These anthroponyms vary in terms of their origins and linguistic construction. We can distinguish from among these anthroponyms: 1) surnames motivated by impersonal nouns: solanka, solnica, sól, tołpa, żupa; 2) surnames motivated by adjectives: słony, solny; 3) surnames motivated by personal nouns: prasoł, solarz, solnik, warzyc, warzysz, żupnik. The description of particular ‛salt’ surnames, apart from their frequency, includes their geographical distribution, which only in some cases is connected with the location of old salt mines, found mainly in the Lesser Poland (Małopolska).

The article presents the achievements of professor Aleksandra Cieślikowa in the field of word-formation of proper names. The most important issues concerning the creation of anthroponyms in the Old Polish era selected from monographs and scientific articles are detailed. These issues include the problems of motivation in onomastic word-formation, the onimization process and the way of describing non-derivatized words by word formation and the participation of paradigmatic derivation in the emergence of Old Polish personal names. The views of Aleksandra Cieślikowa regarding Old Polish anthroponymy contributed to the development of onomastic word-formation, an integral part of the grammar of proper names and gave methodological foundations for the description of Old Polish personal names from a synchronic perspective.