Gaston Milhaud (1858–1918) był filozofem francuskim, który wychodząc od matematyki, odbył drogę do filozofii (zwłaszcza epistemologii) i historii nauki. Jego prace z zakresu historii nauki były poświęcone nauce greckiej i nauce nowożytnej. Milhaud podnosi w swych pracach, że podstawowe pojęcia i zasady nauki (jej rozmaitych dyscyplin) są efektem decyzji, które zarazem przekraczają tak doświadczenie, jak i logikę. Kładzie on nacisk na rolę swobodnej kreacji i aktywności umysłu. Autor poddaje dyskusji centralne problemy myśli Milhauda, w szczególności zaś kwestię relacji nauki do filozofii.