Artykuł został poświęcony wydawanemu przez Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Wilnie „Ateneum Wileńskiemu”. Pismo skoncentrowane na historii dawnych ziem Wielkiego Księstwa Litewskiego ukazywało się w latach 1923–1939 przy finansowym wsparciu Wydziału Nauki Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Periodyk o charakterze regionalnym, odegrał znaczącą rolę w upowszechnianiu badań z zakresu historii politycznej, prawa, kultury, historii społeczno-gospodarczej i źródłoznawstwa Litwy XIV–XIX w. Rocznik był jednym z wiodących pism naukowych w Polsce, a zawarte w nim prace zachowały w wielu przypadkach swą naukową wartość.

W artykule podjęto charakterystykę zawartości wydanego w 1937 r. czasopisma „Feniks”. Pismo to animowane przez filozofów, miało charakter ezo-teryczny, na jego teść składały się rozprawy naukowe oraz teksty beletrystyczne. Najaktywniejszym z jego autorów był Wacław Liwski, ezoteryk warszawski, „związany” z W.S. Reymontem.