1. Adorno T. (1939), On Kierkegaard’s Doctrine of Love, „Zeitschrift für Sozialforschung” / „Studies in Philosophy and Social Science” 8 (3), s. 413–429.
2. Adorno T. (2009), Minima moralia, przeł. M. Łukasiewicz, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
3. Adorno T. (2012a), Świadomość negatywna, przeł. P. Graczyk, „Kronos” 3, s. 9–15.
4. Adorno T. (2012b), Umieranie dzisiaj, przeł. P. Graczyk, „Kronos” 3, s. 16–21.
5. Adorno T. (2017), Introduction to dialectics, przeł. C. Ziermann, Cambridge: Polity.
6. Benjamin W. (2006), Paralipomena to „On the Concept of History”, w: tenże, Selected Writings, t. 4, przeł. E. Jephcott, Cambridge, MA: Harvard University Press, s. 401–411.
7. Deleuze G. (2012a), Nietzsche, przeł. B. Banasiak, Łódź: Officyna.
8. Deleuze G. (2012b), Nietzsche i filozofia, przeł. B. Banasiak, Łódź: Officyna.
9. Geuss R. (2005), On the Usefulness and Uselessness of Religious Illusions, w: R. Geuss, M. Kohlenbach (red.), The Early Frankfurt School and Religion, przeł. L. Löb, New York: Palgrave, s. 29–44.
10. Habermas J. (2005), Filozoficzny dyskurs nowoczesności, przeł. M. Łukasiewicz, Kraków: Universitas.
11. Hegel G.W.F. (2002), Fenomenologia ducha, przeł. A. Landman, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
12. Honneth A. (2007), Disrespect: The Normative Foundations of Critical Theory, Cambridge: Polity.
13. Honneth A. (2009), Pathologies of Reason, przeł. J. Ingram, New York: Columbia University Press.
14. Horkheimer M. (2011), Odpowiedzialność i studia, przeł. H. Walentowicz, „Kronos” 2, s. 237–248.
15. Horkheimer M., Adorno T.W. (1994), Dialektyka oświecenia, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
16. Jameson F. (1990), Late Marxism, London: Routledge.
17. Jameson F. (1991), Postmodernism or the Cultural Logic of Capitalism, New York: Duke University Press.
18. Jameson F. (1994), The Seeds of Time, New York: Columbia University Press.
19. Jarvis S. (1998), Adorno: A Critical Introduction, New York: Routledge.
20. Kierkegaard S. (2011), Nienaukowe zamykające postscriptum do „Okruchów filozoficznych”, przeł. K. Toeplitz, Kęty: Marek Derewiecki.
21. Kloc-Konkołowicz J. (2018), Czy Odyseusz dopłynie do Itaki? Od Hegla, przez Marksa, do Frankfurtu, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria” 4, s. 331–341.
22. Kołakowski L. (2012), Dialektyka negatywna, „Kronos” 3, s. 226–234.
23. Land N. (1992), Georges Bataille and virulent nihilism, London: Routledge.
24. Leder A. (2018), Był kiedyś postmodernizm... Sześć esejów o schyłku XX stulecia, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
25. Markowski M.P. (2001), Nietzsche. Filozofia interpretacji, Kraków: Universitas.
26. Momro J. (2012), Teoria estetyczna jako protodekonstrukcja, „Kronos” 3, s. 98–112.
27. Mörchen H. (1999), Władza i panowanie u Heideggera i Adorna, przeł. M. Herer, R. Marszałek, Warszawa: Oficyna Naukowa.
28. Olesik M. (2012), Krytyka i utopia – kręte drogi dialektyki jako idei mesjańskiej w filozofii T.W. Adorna, „Kronos” 3, s. 113–126.
29. Rorty R. (2009), Przygodność, ironia i solidarność, przeł. J.W. Popowski, Warszawa: W.A.B.
30. Schnädelbach H. (2001), Próba rehabilitacji „animal rationale”, przeł. K. Krzemieniowa, Warszawa: Oficyna Naukowa.
31. Siemek M. (1994), Posłowie do wydania polskiego. Rozum między światłem i cieniem oświecenia, w: M. Horkheimer, T.W. Adorno, Dialektyka oświecenia, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
32. Siemek M. (2018), W kręgu filozofów, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
33. Sloterdijk P. (2008), Krytyka cynicznego rozumu, przeł. P. Dehnel, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
34. Sloterdijk P. (2012), Teoria krytyczna umarła, „Kronos” 3, s. 59–65.
35. Walentowicz H. (2008), Utopia i antyutopia w Szkole Frankfurckiej, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria” 3, s. 179–208.
36. Žižek S. (2008), W obronie przegranych spraw, przeł. J. Kutyła, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.

Blüth R.M. (1987), Joseph Conrad a Dostojewski. Problem zbrodni i kary, przeł. W. Kowalski, w: R.M. Blüth, Pisma literackie, oprac. P. Nowaczyński, Kraków: Znak, s. 211–226.
Brzozowski S. (1906), Teodor Dostojewski. Z mroków duszy rosyjskiej, Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
Brzozowski S. (1983), Legenda Młodej Polski. Studia o strukturze duszy kulturalnej, Kraków–Wrocław: Wydawnictwo Literackie [reprint wydania z roku 1910].
Brzozowski S. (2007), Kryzys w literaturze rosyjskiej, w: tenże, Głosy wśród nocy. Studia nad przesileniem romantycznym kultury europejskiej. Z teki pośmiertnej wydał i przedmową poprzedził O. Ortwin, wstęp C. Michalski, posłowie A. Bielik-Robson, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Feuerbach L. (1959), O istocie chrześcijaństwa, przeł. A. Landman, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Giessien S. (1928), T ragiedija dobrodietieli w „Bratjach Karamazowych“ Dostojewskogo, „Sowriemiennyje zapiski” 35, s. 308–338.
Giessien S. (1932), Tragiedija zła (fiłosofskij obraz Stawrogina), „Put’” 36, s. 44–74, http://www.odinblago.ru/path/36/3 [15.03.2021].
Herling-Grudziński G. (1992), Dwie glosy o Dostojewskim, w: tenże, Upiory rewolucji, oprac. Z. Kudelski, Lublin: FIS.
Jabłonowski W. (1910), Dookoła Sfinksa. Studia o życiu i twórczości narodu rosyjskiego, Warszawa: Wende i S-ka.
Janion M. (1982), Dialog idei: marksizm i humanistyka rozumiejąca, w: taż, Humanistyka: poznanie i terapia, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 132–181.
Kridl M. (1931), Główne prądy literatury europejskiej. Klasycyzm, romantyzm, epoka poromantyczna, Warszawa: Wydawnictwo M. Arcta.
Mackiewicz S. (1947), Dostoyevsky, London: Orbis.
Mackiewicz S. (1951), Idiota, „Wiadomości” 24 (272), s. 2.
Mackiewicz S. (1957), Dostojewski, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Markiewicz H. (1980), Główne problemy wiedzy o literaturze, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Miłosz Cz. (1953), Zniewolony umysł, Paryż: Instytut Literacki.
Miłosz Cz. (1982), Człowiek wśród skorpionów, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Nalepiński T. (1907), ON idzie! Rzecz o Królu-Duchu Rosji, Kraków: G. Gebethner i Spółka.
Przybylski R. (1964a), Dostojewski i „przeklęte problemy”. Od „Biednych ludzi” do „Zbrodni i kary”, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Przybylski R. (1964b), Mówi Ryszard Przybylski, „Współczesność” 23, s. 7.
Przybylski R. (1981), Śmierć Antychrysta, „Znak” 319–320, s. 109–122.
Rusinova N. i in. (2016), The Russian Theme in Troyat’s Works, „The Social Sciences” 11 (8), s. 1826–1831, http://docsdrive.com/pdfs/medwelljournals/sscience/2016/1826-1831.pdf [22.03.2021].
Schiller F. (1985a), Pieśń o dzwonie, przeł. B. Butrynowicz, w: tenże, Dzieła wybrane, wybrał i wstępem opatrzył S. Kaszyński, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 70–81.
Schiller F. (1985b), Don Carlos, przeł. Z. Krawczykowski, w: tenże, Dzieła wybrane, wybrał i wstępem opatrzył S. Kaszyński, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 383–639.
Sielicki F. (1985), Klasycy dziewiętnastowiecznej prozy rosyjskiej w Polsce międzywojennej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Stirner S. (1995), Jedyny i jego własność, przeł. J. i A. Gajlewiczowie, wstęp L. Kusak, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Strug A. (1928), Dostojewski (1821–1881), w: F. Dostojewski, Zbrodnia i kara, przeł. J.P. Zajączkowski, Warszawa, s. V–XXXII.
Sucharski T. (2018), Dostojewski w polskiej powojennej refleksji humanistycznej, „Napis” XXIV, s. 56–83.
Walicki A. (1959), Osobowość a historia. Studia z dziejów myśli i literatury rosyjskiej, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Walicki A. (1968), Słowo wstępne, w: S. Hessen, Studia z filozofii kultury, wyboru dokonał, wstępem i przypisami opatrzył A. Walicki, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 5–46.
Walicki A. (2011), Stanisław Brzozowski – drogi myśli, Kraków: Universitas.
Walicki A. (2020), W kręgu konserwatywnej utopii. Struktura i przemiany rosyjskiego słowianofilstwa, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Wedemann M. (2010), Polonofil czy polakożerca? Fiodor Dostojewski w piśmiennictwie polskim lat 1847–1897, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
Wraga R. (1948), Mackiewicz o Dostojewskim, „Wiadomości” 20 (111), s. 2.
Zdziechowski M. (1920), Wpływy rosyjskie na duszę polską. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza.