Environmental ethics draws on the belief that nature is an object of moral worth; i.e. that we have certain moral duties with respect to the natural environment. This article is intended as a defense of this belief. According to the proposal I set forth here, targeting nature as an object of moral worth is grounded on a specific esthetic experience. This conception is based, on the one hand, on Ralph Waldo Emerson’s ideas; on the other hand – it makes use of Roman Ingarden’s concept of esthetic experience.

Po tym jak Elizabeth Anscombe postulowała „wyrzucenie za burtę” jałowych dyskusji nad tym, czy czyn jest dobry, czy zły, etyka doświadczyła renesansu etyki cnót. Ta odnowiona etyczna tradycja zaczęła być stosowana do etyk szczegółowych, w tym także do debaty na temat środowiska. To dało początek etyce cnót środowiskowych, która łączy doskonałość moralną człowieka z jego zobowiązaniami wobec świata naturalnego. Artykuł analizuje etykę cnót środowiskowych jako etykę adekwatną dla „antropocenu”, czyli ery człowieka.