jakość wód podziemnych. W badaniach zastosowano trzy gatunki roślin, jako możliwe kierunki stosowania osadów ściekowych: trawa - rekultywacja gleb zdegradowanych, kukurydza - produkcja pasz, wierzba- wykorzystanie energetyczne biomasy. Jako kontrolę zastosowano lizymetry pozbawione roślinności. Przyjęto nastepujące dawki osadów ściekowych: O. IO, 50. 110,225 i 450 Mg s.m./ha. Statystycznie istotna. liniowa zależność pomiędzy dawką osadów a wielkością przewodności elektrolitycznej właściwej (EC), ChZT oraz azotanów wskazuje na potencjalne zagrożenie zanieczyszczenia wód podziemnych przy przyrodniczym wykorzystaniu osadów ściekowych, szczególnie w przypadku wysokich dawek osadów przekraczających 50 Mg s.m./ha. Zależności te oraz ryzyko zanieczyszczenia wód podziemnych obserwowano przez trzy lata doświadczenia dla wskaźników zanieczyszczenia EC i ChZT. W przypadku azotanów, zagrożenie ich migracji stwierdzono jedynie w pierwszym roku badań. Dodatkowo stężenia metali ciężkich oraz obecność patogenów w wodach gruntowych była na niskim poziomic. Stwierdzono, że zastosowane rośliny nie zmniejszyły negatywnego wpływu osadów ściekowych na jakość wód podziemnych.