Abstract
W ramach technologii fotowoltaicznych wyróżniamy obecnie trzy generacje. Pierwsza z nich to ogniwa
z mono- i polikrystalicznego krzemu (c-Si), druga obejmuje ogniwa wykonane na bazie technologii cienkowarstwowej,
zarówno z krzemu amorficznego (a-Si), jak i diseleneku indowo-miedziowo-galowego (CIGS), tellurku
kadmu (CdTe) oraz arsenku galu (GaAs). Trzecia generacja to najnowsze technologie, takie jak: organiczne
ogniwa słoneczne, ogniwa uczulane barwnikami czy ogniwa hybrydowe.
Przyjmuje się, że średnia długość życia modułu fotowoltaicznego wynosi około 17 lat, co w połączeniu ze
wzrastającym zainteresowaniem technologią fotowoltaiczną wiąże się ze zwiększona ilością odpadów, trafiających
na składowiska. Oszacowano, że w 2026 roku liczba odpadowych modułów fotowoltaicznych osiągnie
5 500 000 ton. Będą to zarówno pozostałości po procesie produkcji, elementy uszkodzone podczas użytkowania
oraz zużyte moduły fotowoltaiczne. Rozwój technologii fotowoltaicznych prowadzi również do doskonalenia
istniejących i badań nad opracowaniem nowych metod recyklingu, dostosowanych do procesów produkcji modułów.
W pracy zaprezentowano stan wiedzy na temat opracowanych technologii recyklingu modułów, wykonanych
z krystalicznego krzemu oraz modułów cienkowarstwowych. Przedstawiono wyniki badań własnych nad procesem
delaminacji modułów oraz roztwarzania elementów ogniw wykonanych w obu technologiach. W wyniku
przeprowadzonych badań określono minimalną temperaturę, która powinna zostać zastosowana podczas dekompozycji
materiału laminującego. U dowodniono, że folie wykonane przez różnych producentów ulegają procesom
delaminacji w różnym stopniu, co może być spowodowane różnicami w stopniu usieciowana i stosunkowi
polietylenu do polioctanu winylu. Przy wykorzystaniu metody trawienia sekwencyjnego podczas usuwania metalizacji
można odzyskać nawet 1,6 kg srebra na 1 t połamanych mono- i polikrystalicznych ogniw krzemowych.
Go to article