The Bulletin of the Polish Academy of Sciences: Technical Sciences (Bull.Pol. Ac.: Tech.) is published bimonthly by the Division IV Engineering Sciences of the Polish Academy of Sciences, since the beginning of the existence of the PAS in 1952. The journal is peer‐reviewed and is published both in printed and electronic form. It is established for the publication of original high quality papers from multidisciplinary Engineering sciences with the following topics preferred: Artificial and Computational Intelligence, Biomedical Engineering and Biotechnology, Civil Engineering, Control, Informatics and Robotics, Electronics, Telecommunication and Optoelectronics, Mechanical and Aeronautical Engineering, Thermodynamics, Material Science and Nanotechnology, Power Systems and Power Electronics.
Journal Metrics: JCR Impact Factor 2018: 1.361, 5 Year Impact Factor: 1.323, SCImago Journal Rank (SJR) 2017: 0.319, Source Normalized Impact per Paper (SNIP) 2017: 1.005, CiteScore 2017: 1.27, The Polish Ministry of Science and Higher Education 2017: 25 points.
Abbreviations/Acronym: Journal citation: Bull. Pol. Ac.: Tech., ISO: Bull. Pol. Acad. Sci.-Tech. Sci., JCR Abbrev: B POL ACAD SCI-TECH Acronym in the Editorial System: BPASTS.
Das Vernunftelement, das dem Glauben zugeordnet ist, den Glauben auch sucht, ist gegenwärtig – zwar nicht so deutlich, wie es früher war – ausschließlich in der philosophie präsent. Denn gegenwärtig beeinfusst dieses element den Glauben von den unterschiedlichen Bereichen der allgemein dominierenden Wissenschaften her. Die neueste Geschichte des Verhältnisses zwischen kirche und Wissenschaft ist durch kongresse, Symposien und tagungen, die einen interdisziplinären charakter haben, geschrieben. In den Begegnungen bemühen sich theologen im gemeinsamen Gespräch mit den repräsentanten der Human- und naturwissenschaften um größere Harmonie zwischen den jeweiligen Wissenschaften. Die Absicht des Artikels ist die Analyse der Verlautbarungen der kirchlichen Lehre von papst pius iX (1792–1878) bis zum papst Benedikt XVi (*1927). Besonderes werden die Ansprachen des papstes Johannes paul ii (1920–2005) an die Mitglieder der päpstlichen Akademie zum thema: im Verhältnis der kirche zu Wissenschaft bzw. naturwissenschaft analysiert. Solche interesse seitens des kirchlichen Lehramtes spricht die Anfrage der profanem Wissenschaften, die neben ihren ständigen Spezialisierungen auch für die Weisheitsdimensionen der wissenschaftlichen forschungen offen bleiben. Das Verfahren bewegt sich in drei Schritten. Zuerst wird die unmöglichkeit eines Widerspruchs zwischen christlichen Glauben und Wissenschaft dargestellt (1). Dann wird auf das fundament für die Gespräche zwischen kirche und Wissenschaft – die gegenseitige Anerkennung der Autonomie zwischen der irdischen und ewigen Ordnung – hingewiesen (2). Zum Abschluss werden nachkonziliare Dokumente, die auf die kooperation zwischen kirche und Wissenschaft hinweisen, analisiert. Als resultat wurde nachgewiesen, dass die kirchliche Lehre eindeutig auf eine evolution der Öffnung der kirche auf Wissenschaft zeigt. Die nachkonziliare Dokumente weisen nicht nur auch auf eine Möglichkeit und notwendigkeit der Zusammenarbeit zwischen kirche und Wissenschaft, sondern auch beschreiben einige Bedingungen dieser kooperation. Es geht in dieser kooperation in ersten Linie um die Suche nach der Wahrheit und gegenseitiges erkennen.
In the paper the phenomenon of big data is presented. I pay my special attention to the relation of this phenomenon to research work in experimental sciences. I search for answers to two questions. First, do the research methods proposed within the paradigm big data can be applied in experimental sciences? Second, does applying the research methods subject to the big data paradigm lead, in consequence, to a new understanding of science?
I investigate Husserl’s long-term research on revealing/constructing a proper idea of science. For Husserl this idea was of tremendous importance: it had to be the basis of forming a (the) proper philosophy (phenomenology), that is, a philosophy which was to be an exact science, a new and higher form of science. According to Husserl, the idea of science is not a free project of individual researchers, scientific communities, but the very essence of science—changeless, universal, nontransformable, non-culturally and socially loaded, ahistorical, and non-relativized to scientific praxis. It was attempt to determine a new status of philosophy which led Husserl’s to the consideration of a universal idea of science.
I investigate the idea of science elaborated by Edmund Husserl in his later works, first of all, in Cartesian Meditations and the Crisis of European Sciences. The first part of this investigation has been published in the paper: Edmunda Husserla idea nauki i projekt fenomenologii jako nauki ścisłej [Edmund Husserl’s Idea of Science and the Project of Phenomenology as a Strict Science], Filozofia i nauka. Studia filozoficzne i interdyscyplinarne, 2019, 7 (2), pp. 247–264. Husserl claims that the transformation of philosophy into a strict science, which is the basic aim of his intellectual enterprise, is connected with a reform of all the positive sciences. Positive science is closely related to philosophy—both they have a common grounding and ideal. The paper also compares Husserl’s project of philosophy as a fundamental science with the today trends in philosophy and the plurality of its schools, attitudes, fields of problems and methods.
Gaston Milhaud (1858–1918) was a French modern philosopher, who, having started from mathematics, came to philosophy (especially epistemology) and history of science. His works on the history of science were devoted to Greek science and modern science. Milhaud in his papers claimed that important concepts and principles of science (in different disciplines) result from decisions that simultaneously transcend both experience and logic. He emphasized the role of free creation and activity of the mind. The author discusses central problems of Milhaud’s thought, especially the problem of the relationship between science and philosophy.
The article presents a comparative analysis of various classifi cations of both sciences’ and management sciences’ paradigms in terms of their pragmatism and adequacy regarding organization research. Furthermore, the aim of the article is also to justify the thesis about the high usefulness of research model proposed by Keneth D. Strang. Strang’s model, based on the concept of researcher’s socio-cultural philosophy, allows on the one hand to overcome the theoretical incommensurability and on the other hand makes it possible for representatives of various paradigms to cooperate with each other. The article contains also refl ections on the paradigm as a key factor affecting both the development of management sciences and the practice of management. The choice of a specifi c paradigm, i.e. research ideology, has a decisive impact on the results of research, as well as the generalization of practice. The paradigm defi nes the research strategy, selection of research methods and inference rules. Furthermore, it infl uences the education process, and thus has an impact on shaping the worldview of scientists, entrepreneurs as well as managers.
W polskiej socjologii panuje szereg nieporozumień wokół teorii aktora-sieci (ANT). Świetnie obrazuje to tekst An Invasion of Tricksters. Niniejszy artykuł jest odpowiedzią na jego zarzuty. Ambicje naszego tekstu wykraczają poza ukazanie błędów interpretacyjnych i innych niedostatków tego artykułu. Przede wszystkim konfrontujemy tu rożne strategie korzystania przez socjologów z ustaleń filozoficznych i omawiamy ich przydatność naukową. Dodatkowo oferujemy własną, wewnętrzną krytykę ANT.
Nicholas Rescher przez ponad 40 lat analizował różne wymiary granic i ograniczeń nauki. Zagadnienie to postrzegał w ścisłym związku z progresywnością nauki, ale też zauważał jego specyfikę. Artykuł skupia się na analizie terminów i pojęć zaproponowanych i stosowanych przez Reschera w artykułowaniu i dyskusji zagadnienia granic nauki w wielu jej wymiarach. Wskazano na ich różnorodność i wieloznaczność. Poddano krytyce Rescherowskie próby określenia relacji pomiędzy pojęciami dotyczącymi granic oraz wskazano na niekonsekwencje i niespójności.
The leading purpose of this paper is to provide an answer to the question whether Karl Marx belongs to philosophy and history of philosophy, and whether placing him in these categories gives a fair picture of what he really intended to achieve. When analyzing Marx’s thought, one should remember that is his own eyes he was not a philosopher but a researcher who goes beyond the horizon of philosophy in order to undertake scientific and not ideological work aimed at organizing political battles of that time. Of course, what a particular thinker believes of himself cannot be an ultimate criterion for interpreting his/her academic output. The doubts are augmented when we consult Leszek Kołakowski’s Main Currents of Marxism – a book that is based on the assumption that “Karl Marx was a German philosopher”, and this starting point supports the critique of Marx’s thought. The problem arises from the fact that Leszek Kołakowski, who was a post-Marxist, despises science and philosophy, and sees myth as the basis of thought dynamics. Thus the question of the adequacy of his presentation of Marx aris es and strengthens the suspicion that Kołakowski did not present the real Marx’s philosophy but rather a myth of Marx’s theory centered on the idea of making people happy against their will and nature.
We współczesnych dyskusjach na temat racjonalności nauki spór dotyczy m.in. odpowiedzi na pytanie, czy istnieją uniwersalne reguły akceptacji, odrzucania lub wyboru koncepcji teoretycznych, zasługujące na miano racjonalnych. Pluralizm i relatywizm kryteriów racjonalności ma zdecydowanie więcej zwolenników. Odrzuca lub w znacznym stopniu kwestionuje klasyczne pojęcie racjonalności nauki jako poznania w pełni obiektywnego, prawdy jako jego celu oraz autonomicznego podmiotu jako jego twórcy. Czy Kant uznałby podnoszone w nieklasycznym ideale relatywność i wielość celów nauki i kryteriów racjonalności? Charakteryzując rolę podmiotu i zasad rozumu w systemie Kanta, formułuję tezę, że filozof ten broniłby potrzeby połączenia różnych, nawet początkowo niewspółmiernych teorii i aspektów doświadczenia w spójną całość, traktując to jako wymóg racjonalności nauki, i szerzej, racjonalności człowieka, jako istoty rozumnej i autonomicznej, twórcy zasad wyznaczających ludzkie poznanie i działanie.
Der Autor antwortet auf die moderne Einwände gegen das Heimatrecht der Theologie in der Universitas litterarum (Peter Hünermann). Es geht um bleibende säkulare Anfragen, um pragmatische und postmodernistische Einwände und nicht zulezt um Bekenntnis- und Magisterium Ecclesiae-gebundenheit der Theologie.
en
pl
