In this text the author poses a question about the direction of the evolution of early childhood education, considering its specificity in the context of the academic nature of pedagogy itself and its historical development, and especially the modern trend for interdisciplinarity. The author associates sources of diversity of this sub-discipline with a focus on the child, emphasizing, on the one hand, the setting of the sub-discipline in the tradition, especially pedological and, on the other hand, a growing and critical phenomenological perspective of research in this area. In conclusion he emphasizes that a reorientation of the multi paradigmatic research conducted in early childhood pedagogy, its openness to differences, but also the use of the methodology of the humanities and social studies recognized by the international community of scholars, make this sub-discipline of learning begin to regain the appellation of an integral discipline.

Współczesne teorie fizyczne i kosmologiczne ponownie stawiają przed filozofami i metodologami problem naukowości rozważanych idei. Wiąże się to głównie z kwestią ich empirycznego testowania. Wiemy, że wiele koncepcji współczesnej fizyki teoretycznej takich jak superstruny czy multiwszechświat jak dotąd nie doczekały się ani jednej obserwacji czy eksperymentu, które by je potwierdzały. W tej sytuacji pojawiają się próby osłabienia wymogów metodologicznych nakładanych na teorie, by móc nadal uważać je za naukowe. Wyzwanie, przed którym stają fizycy, filozofowie i metodolodzy polega na próbach określenia możliwej do przeprowadzenia nieempirycznej procedury weryfikacyjnej w przypadku, gdy teorie te postulują istnienie zasadniczo nieobserwowalnych obszarów rzeczywistości.