W pracy przeprowadzono analizę danych pomiarowych stężeń ołowiu i kadmu w powietrzu w celu określenia stopnia zróżnicowania stężeń tych metali w sezonie grzewczym i letnim. Analiza wykazała brak istotnych różnic między średniodobowymi stężeniami kadmu w sezonie grzewczym i w sezonie letnim. Jednocześnie wykazano, że różnice między średniodobowymi stężeniami ołowiu w sezonie grzewczym i w sezonie letnim są istotne. W dalszej części pracy zastosowano uniwersalną metodę przedstawienia stężeń średniodobowych ołowiu w okresie grzewczym jako sumy zmiennej losowej reprezentującej roczne tło średniodobowych stężeń ołowiu i zmiennej losowej reprezentującej stężenia ołowiu powodowane przez źródła działające jedynie w okresie grzewczym. W przypadku punktu pomiarowego, w którym wykonano pomiary stężeń Pb i Cd, źródłami takimi były zwłaszcza paleniska domowe. Do wyznaczenia dystrybuanty średniodobowych stężeń ołowiu powodowanych przez źródła działające jedynie w okresie grzewczym wykorzystano dwuwarstwową sieć neuronową. Wykazano, że średniodobowe stężenia ołowiu powodowane przez emisje z palenisk domowych przez prawie 145 dni, tj. 80% czasu w sezonie grzewczym, były co najmniej dwukrotnie niższe niż stężenia ołowiu powodowane przez źródła działające w ciągu całego roku. Jedynie przez 14 dni w okresie grzewczym stężenia ołowiu powodowane przez źródła działające wyłącznie w tym okresie były wyższe od stężeń tła w tym czasie.