Wśród osób z niepełnosprawnością jest sporo tych, które nie dochodzą do etapu pełnej autonomii pozostając do końca życia zależne od innych. W znacznej mierze są to osoby na stałe przebywające w rodzinie generacyjnej. Pozostanie pod opieką rodziców jest często spotykane w przypadku osób, które charakteryzują się dysfunkcjami umysłowymi. W ramach projektowanego badania starano się przyjrzeć sytuacji rodziców dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Jako materiał badawczy posłużyły osobiste doświadczenia rodziców zebrane w formie wywiadów swobodnych nieustrukturyzowanych. Analizę danych prowadzono zgodnie z zasadami metodologii ugruntowanej. Na podstawie przeprowadzonych badań udało się przedstawić i zrekonstruować przebieg dwóch subprocesów: definiowania ról rodzicielskich i konstruowania tożsamości rodzica dziecka z niepełnosprawnością intelektualną z podaniem ich najważniejszych składowych, wymiarów, a także podejmowanych w ich ramach strategii.
In the early 21st century, the concepts and theories which constitute the theoretical and methodological foundation of the traditional 20th century resocialization pedagogy (divided into three basic groups characterized by different theoretical and methodological approaches) got largely outdated. Therefore, contemporary resocialization pedagogy searches for new inspirations. What can become one of the new theoretical- methodological concepts is creative resocialization. The presented study concerns the assumptions of both the traditional resocialization pedagogy and its new varieties, with special focus on traditional and current theoretical and methodological contexts.