Artykuł został oparty na wynikach badań opublikowanych w monografii pt. „Almeida – O Castelo de D. Dinis e a Fron- teira de Portugal / The Castle of King Dinis and the Frontier of Portugal” (Câmara Municipal de Almeida, 2013), która zachęcała do refleksji na temat rewaloryzacji obszaru zamku twierdzy Almeida. Twierdza to jeden z najważniejszych przykładów nowożytnej architektury obronnej w Portugalii o ogromnym znaczeniu dla kulturowego dziedzictwa, natomiast zamek i teren wokół stanowi zabytek archeologiczny o szczególnym znaczeniu dla historii kraju i historiografii nowożytnej obronności. Pierwsze fortyfikacje po przeciwnej stronie naturalnej granicy pomiędzy Portugalią i Hiszpanią stawiał tu król Dionizy I, co w roku 1297 utorowało drogę do podpisania traktatu pokojowego w Alcañices, a w wiekach późniejszych miały tu miejsce ważne zdarzenia o historycznym znaczeniu dla formowania się świadomości narodowej Portugalczyków.

Applying the commonly accepted definitions of identity to landscape as our field of research, in particular landscape in protected areas, we assume that identity is the deepest relationship with the landscape (surroundings) perceived by man, with its historical layers of content (the culture and tradition of a place) and form (the canon of a place). An evaluation of change in time should be the keynote of deliberations on place identity. Basing on the current status of research, a review of specialist literature and the author’s experience to date, the above definitions and terms may be referenced to talk about “former” and “new” place identity, especially if we acquiesce to what is termed “the culture of a place” that originates in love for it and willingness to participate in the act of creation that has been launched upon the site. Author tries to explain this fenomenom on example of revitalization, on scale of conntry or even the Europe – the cultural – strategic landscape od Zamość Fortress.