TY - JOUR N2 - Zagadnienie człowieka jest u Descartes’a niejednoznaczne, ponieważ jego rozważania dotyczą najczęściej duszy i ciała branych z osobna. Konsekwencją takiego dualizmu jest rozwój kartezjanizmu albo w kierunku spirytualizmu Malebranche’a, albo materializmu La Mettriego i Condillaca. W artykule rozważam zasady czy racje dla tych dwóch linii rozwojowych. Jednak największą wartość upatruję w odnajdywaniu śladów „prawdziwego człowieka” Descartes’a, którego dualistyczna filozofia praktycznie pomija. Mamy zatem człowieka jako umysł, człowieka jako ciało, oraz człowieka jako złożenie ciała i umysłu. Dysponujemy również koncepcją człowieka jako wolnego i afirmującego swe istnienie poprzez wybór. Jedną z alternatyw tego wyboru jest byt, drugą nicość. Prowadzi to ostatecznie do planu myśli prywatnej, w której nieopisywalny dla nauki człowiek znajduje największe ocalenie, ale w efekcie pozostaje znany tylko samemu sobie. L1 - http://journals.pan.pl/Content/106414/PDF-MASTER/P.Filoz.%201-18%203-T.Steglinski.pdf L2 - http://journals.pan.pl/Content/106414 PY - 2018 IS - No 1 KW - człowiek KW - dusza KW - ciało KW - poznanie KW - rozum KW - emocje KW - antropologia A1 - Stegliński, Tomasz PB - Komitet Nauk Filozoficznych PAN PB - Wydział Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego DA - 2018.03.30 T1 - Antropologia kartezjańska, czyli o poszukiwaniu „prawdziwego człowieka” UR - http://journals.pan.pl/dlibra/publication/edition/106414 T2 - Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria ER -