This paper discusses the concept of the reverberation radius, also known as critical distance, in rooms with non-uniformly distributed sound absorption. The reverberation radius is the distance from a sound source at which the direct sound level equals the reflected sound level. The currently used formulas to calculate the reverberation radius have been derived by the classic theories of Sabine or Eyring. However, these theories are only valid in perfectly diffused sound fields; thus, only when the energy density is constant throughout a room. Nevertheless, the generally used formulas for the reverberation radius have been used in any circumstance. Starting from theories for determining the reverberation time in non- diffuse sound fields, this paper firstly proposes a new formula to calculate the reverberation radius in rooms with non-uniformly distributed sound absorption. Then, a comparison between the classic formulas and the new one is performed in some rectangular rooms with non-uniformly distributed sound absorption. Finally, this paper introduces a new interpretation of the reverberation radius in non-diffuse sound fields. According to this interpretation, the time corresponding to the sound to travel a reverberation radius should be assumed as the lower limit of integration of the diffuse sound energy

The aim of the project was to collect experimental data regarding local distributions of fluid velocity and inert tracer concentration in a tank reactor with turbulent flow. The experiments were performed in a microscale in a region of tracer fluid injection. The results of experiments can be used for direct validation of currently developed CFD models, particularly for time-dependent mixing models used in LES.

Dezynfekcja wód do picia była dotychczas przeprowadzana za pomocą chlorowania. Jest to dobrze znana, efektywna metoda mająca wiele zalet, niemniej podczas tego procesu tworzą się niebezpieczne dla zdrowia produkty uboczne takie jak trihalornetany czy chloryny, chlorany i bromiany. Innym procesem dezynfekcji pojawiającym się jako obiecująca alternatywą wobec chlorowania jest ozonowanie. Pomimo niezaprzeczalnych zalet, pojawiają się tam również nieokreślone do końca niebezpieczcństwa. Dotyczą one szczególnie tworzenia się kancerogennych anionów bromianowych w wodach zawierających bromki. Oznaczanie bromianów i innych nieorganicznych halogenopochodnych jest zazwyczaj przeprowadzane za pomocą chromatografii jonowej z detekcją konduktometryczną. Poprawę dokładności oznaczania można osiągnąć poprzez stosowanie alternatywnych technik łączonych takich jak IC-ICP-MS czy IS-MS-MS. Techniki te są wprawdzie bardzo czule, lecz są również bardzo wyrafinowane i drogie. Inną alternatywną, relatywnie tanią i dobrą propozycją są tzw. techniki "reakcji po kolumnie", czyli metody derywatyzacyjne połączone z chromatografią jonową. Niniejsza praca stanowi przegląd najnowszych osiągnięć w dziedzinie technik analitycznych stosowanych w oznaczaniu nieorganicznych halogenopochodnych produktów dezynfekcji wód do picia.

This study investigated the potential of three microalgae taxonomic groups of Chlorophyta, Cyanoprokaryota and Bacillariophyceae for biogas production. Biogas potential was assessed in mesophilic anaerobic digestion batch tests over a period of 20 days. The cumulative biogas yield (CBY) of Chlorophyta and Cyanoprocaryota was respectively 396.21 mL/g Volatile Solids (VS) and 382.45 mL/g VS. Bacillariophyceae digestion showed lower biogas production of 357.07 mL/g VS. The highest cumulative methane yield (CMY) of 241.25 mL CH ₄/g VS was recorded for Cyanoprocaryota biomass, which was signifi cantly higher (p<0.05) than the other two types of microalgae. The highest methane content in biogas of 63.08% was observed with Cyanoprokaryota. Chemical composition of biomass as well as biogas productivity are infl uenced by algal taxonomy.

In this contribution, a further parallel between the Akkadian and Egyptian literature is highlighted. The comparison between the lover and a wolf will be of crucial importance. The material consists of one Akkadian example and three Egyptian examples. The radius of the Egyptian formulation then expanded to include other examples.