Niniejszy rys biograficzny, dotyczący życia i twórczości Romana Witolda Ingardena, powstał w oparciu o nieznane bliżej w literaturze filozoficznej materiały z Archiwum Romana Ingardena, które znajdują się w Krakowie u wnuka filozofa – Krzysztofa Ingardena. Na podstawie tych materiałów archiwalnych powstała dwutomowa biografia: R. Kuliniak, M. Pandura, „Jestem filozofem świata” (Κόσμου φιλόσοφός εἰμι) – Roman Witold Ingarden (1893–1970), Cz. I i II, Kęty 2019–2020. Prezentowane tu rozważania są jej skróconą wersją.

Autor przedstawia historię przyjaźni Henryka Elzenberga ze Zbigniewem Herbertem. Pokazuje i charakteryzuje ich wspólne zainteresowania i postawy życiowe. Filozof Elzenberg i poeta Herbert cenili niezależność myślową i polityczną. Akceptowali koncepcję rzeczywistości, którą można poznać nie tyle przy pomocy rozumu – racjonalnie, co przy pomocy uczucia, poezji, mistyki – w sposób irracjonalny. Obaj opowiadali się za ważną pozycją poezji w tworzeniu kultury i podkreślali jej rolę jako medium poznawczego. Korespondencyjny dialog Elzenberga i Herberta służył wymianie myśli, rozwijał samodzielność intelektualną, oryginalność, nieustępliwość, przywiązanie do wartości.