This study aimed to investigate how great cormorants and grey herons affect the density and trophic diversity of soil nematodes under breeding colonies located in Stawy Raszyńskie Nature Reserve (central Poland). Soil samples from the colonies were compared to control samples from adjacent areas unaffected by birds. Samples were taken at each site (two colonies and two relevant control sites) to a depth of 20 cm, and the soil cores were split into topsoil (0–10 cm) and subsoil (10–20 cm). A modified Baermann method was used to extract nematodes from the soil. The soil under nests supported more abundant nematode communities, but with a lower trophic diversity compared to the control sites. The cormorants had a greater impact on nematodes than the herons. We found that the external nitrogen input, the higher organic matter content and abundance of ammonifying bacteria, as well as the lower soil pH under the colonies than in the control sites, affected the nematode trophic groups in different ways. Compared to the control sites, there were significantly more bacterivorous nematodes but fewer herbivorous nematodes under the colonies. No predatory nematodes were found under the bird colonies and, in the case of the cormorant colony, no omnivorous nematodes. No significant differences in the abundance of fungivorous nematodes between the impact and the control plots were noticed. The results indicate that allochthonous input under bird colonies promotes microbial activity and the most opportunistic trophic group of nematodes, which may at least temporarily enhance decomposition and mineralisation processes and consequently affect nutrient cycling in the wetland soil.

Praca obejmuje wyniki trzyletnich badań liczebności bakterii wskaźnikowych stopnia zanieczyszczenia (ogólna liczba bakterii oznaczana na agarze bulionowym w temperaturze 22 i 37°C) i stanu sanitarnego (liczba bakterii grupy coli - TC, bakterii grupy coli typu kałowego - FC, paciorkowców kałowych- FS i beztlenowych bakterii przetrwalnikujących redukujących siarczyny - Clostridium pcrfringensi w wodzie Jeziora Długiego Wigierskiego w warunkach bytowania kormorana czarnego tPhaiocrocorax carbo). Badania przeprowadzono w latach I 998-200 I w 530 próbach wody pobieranych na I 4 stanowiskach wyznaczonych w charakterystycznych miejscach jeziora, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc lokalizacji siedlisk kormoranów. Większość (powyżej 60%) przebadanych prób wody Jeziora Długiego Wigierskiego mieściła się w l klasie wód o bardzo dobrej jakości. Okolo 20-30% prób wody mieściła się w Il klasie wód dobrej jakości, tylko niewielki procent prób wody wykazywało nieznacznie większy stopień zanieczyszczenia i zaklasyfikowano je do Ill klasy czystości, tzn. wód o zadowalającej jakości. Wyższym stopniem zanieczyszczenia charakteryzowały się próby wody pobierane zazwyczaj w pobliżu dopływu i odpływu rzeki Dłużankijak też w sąsiedztwie bytowania kormoranów-w pobliżu wyspy Ostrówek i w strefie przybrzeżnej. Próby wód bardziej zanieczyszczonych bakteriologicznie pobierano częściej w okresie wiosenno-letnim, kiedy aktywność ptactwa wodnego i innych zwierząt w rejonie jeziora była większa. Wskazuje na to niski stosunek FC : FS w większości pobieranych w tym czasie prób wody z jeziora. Niski stosunek liczbowy kałowych bakterii grupy coli do paciorkowców kałowych w większości badanych prób wody sugeruje przeważający udział ptactwa wodnego w zanieczyszczaniu tego zbiornika.