W artykule badana jest ekonomiczna efektywność działań mających na celu weryfikację potencjalnych beneficjentów programów charytatywnych. Taka weryfikacja ma na celu ograniczenie liczby osób otrzymujących pomoc charytatywną, które nie spełniają kryteriów jej przyznania. Jednocześnie, wiąże się ona z kosztami ponoszonymi przez organizatora programu. W artykule zaproponowano model teoretyczny opisujący to zjawisko. Do przeprowadzania analizy modelu wykorzystano metody optymalizacyjne oraz symulacyjne. Wynika z niej, że w zależności od parametrów programu charytatywnego optymalna może być jedna z trzech decyzji: przyznanie pomocy bez wprowadzania weryfikacji, przyznawanie pomocy po uprzedniej weryfikacji lub przeznaczenie środków pomocowych na inny cel. Optymalność rozwiązania zależy od charakterystyk programu, takich jak średnia kwota pomocy, średni koszt weryfikacji oraz odsetek osób potrzebujących spełniających założenia programu. W zależności od tych zmiennych organizacja charytatywna powinna podjąć decyzję o ewentualnym wprowadzeniu weryfikacji.

The paper presents a method of priority scheduling that is useful during the planning of multiple-structure construction projects. This approach is an extension of the concept of interactive scheduling. In priority scheduling, it is the planner that can determine how important each of the technological and organisational constraints are to them. A planner's preferences can be defined through developing a ranking list that defines which constraints are the most important, and those whose completion can come second. The planner will be able to model the constraints that appear at a construction site more flexibly. The article presents a general linear programming model of the planning of multiple-structure construction projects, as well as various values of each of the parameters that allow us to obtain different planning effects. The proposed model has been implemented in a computer program and its effectiveness has been presented on a calculation example.