The author of the text focuses on the economics of everyday life as defined by a contextual and qualitative measuring of various aspects of hospitality through the use of terms such as “more,” “less,” and “just right.” He analyzes the presence of food, alcohol, and coffee during the visit of guests. Each of these three material components of hospitality is regulated according to specific principles: “too much is better than too little” in regard to food, “too little is better than too much” for alcohol, and there has to be “at least” coffee. A detailed analysis of these principles leads to the conclusion that Polish hospitality is today oriented toward moderation. The popular belief in the abundance of Polish hospitality as a national feature is thus called into question.

Celem tekstu jest dyskusja z teoriami mówiącymi o tym, że dzisiejsze społeczeństwa nie są zdolne do integracji opartej na powszechnie podzielanych normach. Teza o „zaniku wspólnych sensów” daje obraz społeczeństwa jako agregatu jednostek lub skonfliktowanych grup. Jako kontrprzykład do takich konkluzji autor proponuje pojęcie norm średniego zasięgu. Zgodnie z prezentowanym ujęciem, takie normy mogą łączyć zróżnicowanych aktorów społecznych i być powszechnie uznawane. Wspólna normalność może być negocjowana oddolnie i niekoniecznie jest odgórnie narzucana przez różne formy władzy społecznej. Przykłady takich norm autor znajduje w rzeczywistości życia codziennego. Zalicza do nich normę niemarnowania żywności, regułę gościnności, szacunku dla żałoby, opiekuńczość wobec dzieci oraz dbanie o własne zdrowie.