Jak wyszukiwać?
wyszukiwanie zaawansowane
Nauki Humanistyczne i Społeczne

Historyka Studia Metodologiczne

Historyka Studia Metodologiczne

Opis
HISTORYKA. STUDIA METODOLOGICZNE jest rocznikiem poświęconym teorii historii, metodom historycznym i historii historiografii. Czasopismo ukazuje się od 1967 roku.
ISSN
ISSN 0073-277X
Wydawcy
Polska Akademia Nauk Oddział PAN w Krakowie, Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego
HISTORYKA. STUDIA METODOLOGICZNE jest rocznikiem poświęconym teorii historii, metodom historycznym i historii historiografii. Czasopismo ukazuje się od 1967 roku.

Jakub Basista (Uniwersytet Jagielloński),
Dipesh Chakrabarty (University of Chicago),
Andrzej Chwalba (Uniwersytet Jagielloński),
Ewa Domańska (Stanford University; Uniwersytet im. Adama Mickiewicza),
Maciej Dymkowski (SWPS, Wrocław),
François Hartog (L'École des hautes études en sciences sociales, L'EHESS),
Marta Kurkowska-Budzan (Uniwersytet Jagielloński),
Allan Megill (University of Virginia), Tomasz Pawelec (Uniwersytet Śląski),
Jan Pomorski (Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej),
Maciej Salamon (Uniwersytet Jagielloński),
Rafał Stobiecki (Uniwersytet Łódzki),
Jan Skoczyński (Uniwersytet Jagielloński),
Piotr Sztompka (Uniwersytet Jagielloński),
Veronica Tozzi (Universidad de Buenos Aires),
Wojciech Wrzosek (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza),
Anna Ziębińska-Witek (Maria Curie Skłodowska University)


Redaktor naczelny:
Krzysztof Zamorski (Uniwersytet Jagielloński) jest redaktorem czasopisma "Historyka. Studia Metodologiczne" od 2019 roku. W latach 1997-2019 był jego współredaktorem.

Krzysztof Zamorski pracuje w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego i jest kierownikiem Katedry Antropologii Historycznej i Teorii Historii. Studiował historię i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim; odbył staże badawcze na Uniwersytecie Genewskim i w Laboratorium Demografii Historycznej EESH w Paryżu oraz na Uniwersytecie w Liege. Był stypendystą Uniwersytetu Columbia i dwukrotnie Uniwersytetu Rochester (1999, 2005).

Autor pięciu książek, współredaktor trzech, autor 170 artykułów. W latach 1993-2003 był dyrektorem Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie. Członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historycznego, w latach 2013-2022 pełnił funkcję prezesa Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Historycznego. Stworzył serię "Historia Życia" wydawaną przez renomowane polskie wydawnictwo "Universitas".

Zajmuje się teorią historii i historią historiografii (ostatnie publikacje w języku angielskim: "The Warsaw Congress: A Historiographic Reflection", w: With a Zest and in a Refined Form, Krzysztof Makowski, Maciej Michalski, Tomasz Schramm, Karolina Filipowska eds., XXIII Międzynarodowy Kongres Nauk Historycznych, Poznań 2022, 2020-2022); demografią historyczną oraz historią społeczną i gospodarczą czasów nowożytnych i najnowszych (Polish-Lithuanian Commonwealth. History, Memory, Legacy. Andrzej Chwalba i Krzysztof Zamorski. Eds., Routledge. New York and London, 2020).

Sekretarze Redakcji:
Jakub Muchowski (Uniwersytet Jagielloński), Rafał Swakoń (Uniwersytet Jagielloński)

Redaktorzy językowi:
Barbara Ratecka
Caroline Stupnicka
Robin Gill


e-mail: historyka@uj.edu.pl
Instytut Historii
Uniwersytet Jagielloński
ul. Gołębia 13
31-007 Kraków

Historyka is an open access journal with all content available with no charge in full text version.


The journal content is available under the license CC BY-NC-SA 4.0. https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/


Historyka jest indeksowana w bazach:

- Arianta
- BazHum
- CEJSH
- ERIH Plus

  • Roczniki i numery
  • Instrukcja dla autorów
  • Zasady etyki publikacyjnej
  • Procedura recenzowania
  • Recenzenci

Wybierz numer

Zawartość

Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52

1 Wstęp
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 7-8
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex
2 Chemia historii
Karolina Polasik‑Wrzosek
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 9-28 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142715
Słowa kluczowe: Wojciech Wrzosek Jerzy Topolski Jerzy Kmita seminarium historiografia nieklasyczna
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The paper is a conversation about Wojciech Wrzosek's biography and academic work. It describes his university education at Adam Mickiewicz University, especially his participation in the seminars of Jerzy Topolski and Jerzy Kmita. The paper goes on to outline the subsequent stages of Wrzosek's academic career, his research travels abroad and the leading of the Interdisciplinary History Seminar, which was intended as a continuation of Topolski's seminar. The paper also discusses Wrzosek's two books – History – Culture – Metaphor and On Historical Thinking – their intellectual genealogy, context of their writing and reception.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Karolina Polasik‑Wrzosek
3 Wrzoska koncepcja metafory historiograficznej
Artur Dobosz
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 29-60 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142716
Słowa kluczowe: Wojciech Wrzosek Paul Ricoeur metafora filozofia historii Annales
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

In the paper I try to demonstrate that interactive concept of metaphor, in particular, that proposed by Ricoeur – contrary to what Wrzosek preaches – has a very limited use in the study of thought processes leading to the formulation of the metaphors used by the science.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Artur Dobosz
1
  1. Politechnika Poznańska (emeritus)
4 Postwar reality: borders, humans, administration and policy in motion
Tomasz Pudłocki , Kamil Ruszała
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 61-65 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142717
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Autorzy i Afiliacje

Tomasz Pudłocki
1
ORCID: ORCID
Kamil Ruszała
1
ORCID: ORCID
  1. Jagiellonian University
5 Great changes at home: Latvians abroad and the proclamation of the Republic of Latvia in 1918
Kristīne Beķere
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 67-90 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142718
Słowa kluczowe: Latvia 1918 postimperial transition transformation
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

This paper examines how Latvian communities abroad reacted to and were influenced by a change of the first magnitude in the political life of their homeland, namely, the proclamation of the Republic of Latvia on November 18, 1918. News of the proclamation, first of all, necessitated diaspora Latvians choosing attitudes towards the new phenomenon, which highlighted the political pre‑dispositions of the different groups within the diaspora. Polarisation of opinions was followed shortly by a wave of activities both in support of and against the new Republic. These activities included gathering financial resources for war victims and state institutions in Latvia, public relations campaigns in diaspora host countries, political lobbying etc. The establishment of the Republic of Latvia also profoundly influenced and intensified the internal formation processes within the diaspora. A marked increase of activity is observable in all fields of engagement that are characteristic of an active ethno‑national diaspora: the internal organisational structure was further developed; contacts with the homeland intensified; mutual links between geographically distant diaspora groups became closer. The great political changes in the homeland gave the Latvian diaspora the push necessary to fully develop and become an active ethno‑national diaspora.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Kristīne Beķere
1
ORCID: ORCID
  1. University of Latvia
6 Between unification and particularism: Pomerania and independence
Tomasz Krzemiński
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 91-106 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142719
Słowa kluczowe: Pomerania 1918 postimperial transformation post–WW1 period
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The Vistula Pomeranian (the former Prussian province of West Prussia) remained the longest dependent part of the partitioning power of Poland, which was reborn after 1918. In the second half of the nineteenth century, the Polish population of these lands, whose original ethnic component was Kashubians, strengthened their national awareness under the influence of modernisation processes. As in the entire Prussian partition, the dominant factor here was the idea of national solidarity built around an attachment to Catholicism. The defeat of Germany in World War I was associated by the local Poles with the incorporation of Pomeranian lands into the borders of the Polish Republic. The decisions of the Paris Conference of 1919 were awaited with hope and enthusiasm. Independence, however, brought disappointment caused by the economic crisis, as well as the inability of the central authorities to deal with the native population. Against this background, there were conflicts and misunderstandings throughout the entire interwar period. After 1920, the slogans of regional particularism gained popularity among the indigenous Pomeranian population. However, the German threat of the yoke forced local political and social activists to respond to the idea of unification of Pomeranian lands with the rest of the country, pushed by the central authorities.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Tomasz Krzemiński
1
ORCID: ORCID
  1. Nicolaus Copernicus University in Toruń
7 “Unwelcome guests”: Situation of Galician refugees in Austro-Hungary at the end of the First World War and at the time of dissolution of the Habsburg Monarchy
Kamil Ruszała
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 107-121 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142720
Słowa kluczowe: refugees wartime migrations repatriations 1918 postimperial space Galicia
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

This paper investigates the situation of Galician refugees in the Habsburg Empire during the last year of the First World War. The majority of the refugees returned home following the eastward movement of the frontline in 1915 (i.e. after the Gorlice‑Tarnów campaign). However, many others stayed deep within the Austro‑Hungarian Empire till the end of the war. According to the official reports of the Ministry of the Interior, there were still 90 thousand refugees (25% Poles, 28% Jews, and 46% Ukrainians, then known as Ruthenians) receiving social benefits from the state in the Austrian part of the Empire on 1st September 1918. Moreover, one can add countless refugees who stayed in the interior of the Empire at their own expense. The situation became even more complicated when the feelings of enmity on the part of the local inhabitants escalated. Pressed by society, the local authorities started expelling the refugees. As a consequence, some of them returned home, while others still stayed in exile in search of a better life. What is even more interesting is that some of them (mostly Jews) emphasised the lack of a bond with the new Polish state born in November 1918.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Kamil Ruszała
1
ORCID: ORCID
  1. Jagiellonian University
8 Nationalism, violence, and education: secondary schools in Polish-Ukrainian borderland between 1918 and 1919
Tomasz Pudłocki
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 123-144 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142721
Słowa kluczowe: nationalism violence secondary education schools Eastern Galicia Lviv Przemyśl Sambir Yavoriv
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The aim of this article is to take a closer look at school communities in the Polish‑Ukrainian borderland in the 1918/1919 school year. Their members, particularly the headteachers, previously focused on teaching the students obedience and loyalty towards the emperor in Vienna, had to completely redefine their roles in order to find themselves in the new reality in the late autumn of 1918. Moreover, another year of the turmoil of war, countless teachers and students in the army, enormous economic problems, exacerbated by the fights for dominance on the disputed territory, forced the headteachers to deal with matters as they arose, and the decisions they made did not always work in practice. What cast a shadow over secondary school activity apart from the Polish‑Ukrainian war was also Polish‑Jewish relations.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Tomasz Pudłocki
1
ORCID: ORCID
  1. Jagiellonian University
9 Question of identity of the aristocratic families in the new national states after 1918: An example of Habsburg & Hochberg families in Poland
Mateusz Drozdowski
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 145-164 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142722
Słowa kluczowe: identity questions Habsburg Hofburg aristocracy 1918 postimperial transition
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The independence of newly born (or reborn) states at the end of 1918 raised the question of the future of the aristocratic families who had built their position in the pre‑war empires. An interesting example of such dilemmas arose in Poland. This was connected with the fate of two originally German‑speaking families. One of them was a branch of the imperial Habsburg family that settled in Żywiec (German: Saybush) in western Galicia. The other: rich and powerful family of Hofburg von Pless having their main seat in Pszczyna (German: Pless) in Prussian Upper Silesia. They were both members of the absolute elite of European aristocracy, being related to many noble and royal families and playing important roles in the political and economic life of Austro‑Hungary and Germany. What they also had in common was the fact, that their estates were located in a borderland between different ethnic and national groups. After the end of World War One, almost all these properties became part of the independent Polish state. As a result, the new administration treated the families with serious distrust. However, their national choices were different: the Habsburgs of Żywiec started to consider themselves as pure Polish, while the Hofburgs radically adhered to their German self‑identity. This article shows what the criteria were behind these choices.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Mateusz Drozdowski
1
ORCID: ORCID
  1. Pedagogical University of Cracow
10 Women, gender, and political imprisonment in the Hungarian Siberia, 1919–1924
Emily Gioielli
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 165-183 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142723
Słowa kluczowe: Hungary Hungarian Soviet Republic Postwar society gender political imprisonment
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The incarceration of those determined to be security risks was a common feature of the wartime regimes of most European belligerents throughout the Great War. Yet, especially in several of the Habsburg successor states, internment and politicised incarceration continued as the war morphed into smaller wars, revolutions, and counterrevolutions. This paper traces the social history of political incarceration in Hungary between approximately 1914–1924, with special attention to the post‑armistice period, during which wartime emergency laws were extended or revised to deal with political upheaval and renewed regional warfare. Within this framework, the paper focuses on the experience of one woman, a university‑educated teacher, who became a leading leftist educator and was imprisoned for her role in the Hungarian Republic of Councils (also called the Hungarian Soviet Republic) in 1920. She left Hungary for the Soviet Union in the 1920s as part of a prisoner exchange, and she remained there until the end of World War Two. She later returned to Hungary, and in 1953, published a memoir about her experiences during World War One and its aftermath. Using a gendered analysis to move from the larger context to the individual experience helps reveal continuity and change from Hungary’s Great War to its “war after war,” as well as the systematic and improvised nature of carceral deprivation and violence against female political prisoners. It also shows how the gendered memories of the Long World War One inflected the post‑1945 socialist party’s ideological mobilisation of women, putting forward an example of socialist womanhood that simultaneously challenged and reinforced the categories of prisoners and activists.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Emily Gioielli
1
ORCID: ORCID
  1. Worcester Polytechnic Institute, Massachusetts
11 The creation of the state: The fate of old institutions of political power and the creation of new ones in the Kingdom of Serbs, Croats, and Slovenes from 1918-1923
Stipica Grgić , Ivan Hrstić
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 185-203 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142724
Słowa kluczowe: Kingdom of Serbs, Croats, and Slovenes history of institutions development of state administration centralisation
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

In the first years of the Kingdom of Serbs, Croats, and Slovenes, the foundations were laid for a political crisis that later marked its entire existence until its collapse at the outset of World War II. One of the basic causes for this situation was the centralist policy implemented by the dominant political actors, despite the complexities and heterogeneity of the new state. This study analyses the direction and tempo with which this centralist system was built from 1918 to 1923, with a focus on the western regions which had been a part of the Austro‑Hungarian Empire until 1918, and whose political representatives most strongly opposed centralisation.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Stipica Grgić
1
ORCID: ORCID
Ivan Hrstić
2
ORCID: ORCID
  1. Croatian Institute of History
  2. Institute of Social Sciences Ivo Pilar
12 Venezia Giulia and Dalmatia: geography and the relationship with the Slavs at the University of Padua after the First World War
Alessio Conte
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 205-225 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142725
Słowa kluczowe: Padua university geography irredentism nationalism Italy Istria Dalmatia
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The issue of the Italian eastern border after World War I has interested many Italian, Slovenian and Croatian scholars in the field of politics and diplomatic relations. It is known that Italy's diplomatic failure at Versailles in 1919 led to the rise of D'Annunzio's nationalism, which was entirely adopted by Fascism. The question of the Italian eastern border was provisionally resolved in 1920 but its final conclusion came with the Treaty of Rome signed in 1924 concerning the partition of the Free State of Fiume.
During this period several Italian intellectuals contributed to the political debate on borders. Before, during and after the war, the city of Padua was one of the main centres of Italian democratic irredentism. Within its university, some professors influenced students through their lectures and historical‑geographical teaching and set a basis for a new kind of knowledge, in between populism and scientific instances.
With this contribution, the author considers some particular cases that during the First World War and immediately afterwards exposed their positions through their academic teaching. Among these, the liberal‑patriotic Friulian geographers Arrigo Lorenzi and Francesco Musoni, both professors in Padua, affirming that Italy should reach its natural borders along the Alpine ridge as far as the Istrian and, for Musoni, Dalmatian mountains. Noteworthy at a time, when nationalism pitted peoples against each other, they considered Slavic culture as a natural and historical characteristic of north‑eastern Italy: even if they affirmed it had been used by the Germans to annihilate Italian culture, it should not be eliminated but integrated jointly with the creation of friendly relations with the Kingdom of SCS.
Despite their ideas, history would turn out differently. Their example, however, bears witness to the fact that in intellectual circles and in higher education in Italy after the Great War, in particular among geographers, there was a minority aiming at a peace that went beyond nationalism and was based on study and knowledge regarding neighbouring countries.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Alessio Conte
1 2
ORCID: ORCID
  1. University of Padua, Ca'Foscari of Venice
  2. University of Verona
13 Government land policies in occupied enemy territory: the case of British rule in Ottoman Palestine, 1917–1920
Martin Bunton
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 227-246 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142726
Słowa kluczowe: Palestine Occupation policy Ottoman Empire Postimperial administration transition
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

In the chaotic situation following the British invasion of southern Palestine at the end of 1917, military officials faced several countervailing pressures. In addition to ongoing military priorities (including international norms pertaining to military occupations, such as the law of the ‘status quo’), pressing humanitarian concerns, and even the personal religious sentiments of individual officers, the British occupation administration was forced to take into account international pressures and interventions resulting from the overlapping and conflicting promises made during the war (inter alia, Sykes‑Picot agreement, Husayn‑McMahon correspondence, Balfour Declaration, and President Wilson’s 14 Points). This paper focuses on the land policy‑making process as a case study with which to weigh the various factors pressing upon the military occupation as it evolved during its first three years. Land ownership was a huge concern: a properly functioning land registry was seen as key to the improvement of economic and social conditions in the largely agricultural economy, and British interventions were followed closely by all interested parties. The land has also been at the centre of the ensuing century‑long conflict between Arabs and Jews. Thus, a close examination of land policies (and especially the 1920 land ordinance) offers an extremely important window on both the rule of law in the aftermath of the war and our understanding of the current, unending conflict in the land.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Martin Bunton
1
ORCID: ORCID
  1. University of Victoria
14 On the ruins of Ottoman Empires: Edip Adivar’s narration of the War of Independence
Karolina Wanda Olszowska
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 247-259 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142727
Słowa kluczowe: Halide Edip Adıvar Ateşten Gömlek war of independence Turkish women
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Halide Edip Adıvar was one of the best‑known symbols of the modern, pro‑Western daughters of the Republic of Turkey. Through her own life and work, she exemplified how Turkish women should change. One of her greatest works is “The Daughter of Smyrna” (“Ateşten Gömlek”); its story takes place during the war of independence. Women participated in the fight and they encouraged the fighters, similarly to Ayşe, the character from the novel. They were the symbol of Anatolia and Turkey.
In the article, the context of the war of independence is briefly sketched. Then, the figure of Halide Edip is presented with the special attention paid to the period of her fight by Mustafa Kemal’s side. In the last part, the figures of the women presented in the book are analysed. The important questions asked in the article concern the similarities between the author and the characters created by her and how modern Turkish women living in the Republic of Turkey at the beginning of its existence should have looked.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Karolina Wanda Olszowska
1
ORCID: ORCID
  1. Jagiellonian University
15 Historia więcej-niż-ludzka. Filozofia historii w czasach antropocenu
Marek Tamm , Zoltán Boldizsár Simon
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 261-287 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142728
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Autorzy i Afiliacje

Marek Tamm
1
ORCID: ORCID
Zoltán Boldizsár Simon
2
ORCID: ORCID
  1. Tallinn University
  2. Bielefeld University
16 „Pamięć ojców czcijmy, ale przykładu z nich nie bierzmy”. Historia II wojny światowej i alternatywne wizje jej przebiegu w świetle wybranych prac polskich rewizjonistów historycznych
Dawid Gralik
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 289-310 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142729
Słowa kluczowe: II wojna światowa historia alternatywna kampania polska 1939 roku narracje historyczne rewizjonizm historyczny
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

In recent years, some authors have departed from the classical presentation of World War 2. This article analyses selected alternative and revisionist narratives present in the works of Tymoteusz Pawłowski, Rafał Ziemkiewicz and Piotr Zychowicz in terms of historical and ahistorical thinking, presents the authors' attitude towards the achievements of historiography, and presents the way in which they create their narratives, the content of those narratives, and evaluates them in terms of their correctness from the point of view of compliance with historical facts.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Dawid Gralik
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Historii
17 Zapaści gospodarcze na polskiej wsi w XVII i XVIII wieku a postulaty historii ratowniczej. Przykład starostwa krzeczowskiego
Patryk Kuc
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 311-325 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142730
Słowa kluczowe: historia ratownicza gospodarka folwarczno‑pańszczyźniana społeczności wiejskie kryzys ekonomiczny zniszczenia wojenne
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Research on the economy of the Polish‑Lithuanian Commonwealth usually follows one of two paths: searching for the genesis of the crisis of the farm and serf economy or estimating the scale of war damage. Is it possible to join these two paths and present a complex model of the functioning of local communities during the crisis? Can it be used in the field of the rescue history?
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Patryk Kuc
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet Jagielloński
18 O znaczeniu myślenia kontrfaktycznego w przemianach wschodniorzymskiej religijności wobec serii katastrof epoki Justyniana
Marta Helena Nowak
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 327-348 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142731
Słowa kluczowe: myślenie kontrfaktyczne plaga Justyniana integracja pojęciowa ikonolatria kult maryjny
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

In the sixth century, a series of natural disasters struck the Eastern Roman Empire, the most serious of which was the plague that raged from 541 to 542. The contemporary consensus is that Justinian's reign brought a fundamental cultural transformation and, according to Misha Meier's (2016) research, the plague marked a significant caesura in the transition from late antiquity to the Byzantine Middle Ages. The article is based on the assumption that the catastrophic events were a trigger for the transformation of the therapeutic piety, the development of which was conditioned by the ability to project the unreal. The purpose of the paper was to analyse counterfactual projections in rituals created as a response to the disasters besetting in the age of the Emperor Justinian. The author proposes to treat these religious formulas as visualised forms of counterfactual thinking based on the integration of cause and effect, according to the theory of conceptual blending. The article concludes that in case of the 6th century, counterfactual thinking enabled the transformation and development of early mediaeval culture and may have reduced the stress associated with the catastrophic events that affected the society of the Byzantine Empire.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Marta Helena Nowak
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie
19 Pożądana ciężkość bytu. Nostalgia Solidarności w latach kryzysu 1980–1981 jako historia ratownicza
Piotr Perkowski
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 349-370 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142732
Słowa kluczowe: ciężka nowoczesność nostalgia późny socjalizm Europa Wschodnia ruch Solidarności
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

Late, unlike heavy, modernity until now has been devoid of any radical project for the future. It rather makes people use a rose‑tinted past to cope with future‑oriented anxieties. Solidarity’s desire for heavy modernity demonstrates that this sickness has been around for a long time. In what ways were the people of Solidarity nostalgic, and how did modernity’s global crisis reinvigorate the “desirable heaviness of being”? “The desirable heaviness of being” depicts the phenomenon of nostalgia for postwar heavy modernity within the early Solidarity movement. The theory of post‑socialist nostalgia highlights the importance of nostalgia for the future‑oriented past of heavy modernity in appraising the system during the Solidarity period. The interplay between Solidarity, late state socialism, and the crisis of heavy modernity exemplifies Eastern Europe’s interactions with globalising economies before and after 1989. The recollections of the August Strike as well as the Solidarity trade union’s programme provide examples for the longing. The links between state socialism and the global crisis of modernity shed light on current reasons for nostalgia, which may be of interest to “rescue history”.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Piotr Perkowski
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet Gdański
20 Historiograficzne leki na katastrofy narodowe. O pracach nad kodeksem dyplomatycznym Śląska przed i po roku 1945
Oleksandr Pestrykov
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 371-386 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142733
Słowa kluczowe: edytorstwo źródeł historycznych Śląsk kodeks dyplomatyczny katastrofa farmakon
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

This paper is an attempt to answer the question: can the process of historical source construction be a way of responding to national catastrophe?
The primary meaning of the word catastrophe is the unexpected but logical conclusion of a play. Although the word "catastrophe" has changed its meaning, it still retains its connotation. It is not a meaningless ending. History cannot be the cure for catastrophe in the classical sense. Its effects are well described by the idea of Pharmakon, which we can find in Plato. Pharmakon is both a medicine and a poison. A person suffering a catastrophe is not cured, but rather is inebriated by history. It is what gives one the strength to survive the trauma of catastrophe. Historians are no exception.
The second half of the article is a concrete example (case‑study) of how, under the guise of objective studies of historical documents, historians create realities that help them to relive (but not cure) the trauma of catastrophe. Often the historical source is perceived as an immutable, natural basis for the construction of a historical narrative. A historical source has no nationality, but it can obtain it. The most popular and simple way is the publication of new (or first) historical sources edition as "nationals" This article examines a specific example of the race between Polish and German historians (after 1945) on the issue of publishing historical sources concerning mediaeval Silesian history. Since the very same documents had to be published, the primacy in publication of new editions had to determine its "nationality".
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Oleksandr Pestrykov
1
ORCID: ORCID
  1. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk
21 Opowieść etnogenetyczna a warsztat szesnastowiecznego historyka
Krystyna Szelągowska
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 387-408 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142734
Słowa kluczowe: Marcin Kromer Umbra Saxonis origo gentis historiografia renesansowa warsztat historyka
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The main topic of this paper focuses on the interdependencies between the 16th century historian’s craft and the legendary origo gentis. Two specific examples would be analysed: Marcin Kromer’s Sarmatian origine of the Poles and Nicolaus Petreius’s Cimbrian origine of the Danes. The general presentation of non‑political and non‑ideological presumptions for accepting the mythical past known from the medieval texts delivers the background on which it can be grasped, how Early Modern historians treated that tradition. The analysis of the working methods would be also preceeded by showing the variety of approaches observed in terms of the topic: when dealing with the ethogenetic theories, the historians decided to use polemical oration/treatise as the main form. Another form: the legendary history was applied for presenting the past “before” and “after” the process of shaping the nation/state. The scholarly methods used by both historians included both tradition and novelty: ethymological deductions, endorsment of the classical authorities (and obviously, the Bible), forgery, but at the same time impressive erudition and attempts to addopt some historical criticism.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Krystyna Szelągowska
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet w Białymstoku
22 Klio czuje. Refleksje nad historią międzynarodową na przykładzie problemu emocji
Przemysław Piotr Damski
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 409-434 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142735
Słowa kluczowe: historia międzynarodowa emocje metodologia historia powszechna historia dyplomacji historia stosunków międzynarodowych warsztat historyka
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The article presents the issue of researching emotions in international history. It has been noticed that the development of the research on emotions within other sub‑disciplines of history, humanities, social sciences and neuroscience, provides an international historian with many outcomes enabling further research opportunities. At the same time, it was indicated that the tools traditionally used by historians (i.e., internal and external critique of the sources, and the intuitive approach) may be useful in conducting such research. A historian who decides to deal with the problem of emotions, is, however, forced to pay special attention to the context in which the people whose lives he examines functioned. Therefore, the research on emotions, also in the international context, requires greater awareness of the achievements of other academic disciplines from the historian. This task is difficult and perhaps demands from the historian that they be more sensitive and intuitive than in case of other studies. Nevertheless, by approaching the issue of emotions, international historians have a chance to obtain a more credible image of the past.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Przemysław Piotr Damski
1
ORCID: ORCID
  1. Akademia Finansów i Biznesu Vistula
23 Policja II Rzeczypospolitej – pomiędzy negacją a gloryfikacją. Historiografia i postulaty badawcze. Cz. 1 – Stan badań do 1989 roku
Robert Litwiński
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 435-452 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142736
Słowa kluczowe: historiografia polska 1919–1989 historia najnowsza Policja Państwowa Policja Województwa Śląskiego II Rzeczpospolita
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

This article is part one of a discussion that attempts to examine the state of research on the history of the police in the Second Republic of Poland as presented in to‑date historiography. My interest includes literature concerning both the State Police and the Police of the Silesian Voivodeship, two organisations independent from each other. The 1989/1990 timeline is obviously not accidental, as it was of great significance for the way research on public security organs in the interwar period was conducted.
The recent 100‑year anniversary of the National Police created an excellent opportunity to assess the achievements pertaining to its history and the organisation modelled on it, i.e., the Police of the Silesian Voivodeship (PWŚl). Although their history has been the subject of several studies, it is worth taking a closer look at them trying to assess both the problems addressed and the quality of these studies. The author has made an attempt to carry out a quantitative and qualitative analysis of the existing literature, which is to lead to the identification of significant accomplishments, as well as to highlighting unexplored possibilities.
The author has chosen scientific publications as a basis for his analyses. Publications of an occupational nature, that is, manuals, specialist materials, handbooks, course books, etc., remain outside the area of the author’s interest.
The resulting analysis leads to the conclusion that it was not until the late 1980s that the one‑sided image of the pre‑war police, constructed through the discourse of repression against the “progressive” communist and workers’ movements, began to be abandoned. However, still dominating was the factual history, unfortunately not preceded by theoretical reflections.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Robert Litwiński
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet Marii Curie‑Skłodowskiej w Lublinie
24 Policja II Rzeczypospolitej – pomiędzy negacją a gloryfikacją. Historiografia i postulaty badawcze. Cz. 2 – Stan badań od 1990 roku
Robert Litwiński
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 453-506 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142737
Słowa kluczowe: historiografia polska od 1990 r. historia najnowsza Policja Państwowa Policja Województwa Śląskiego II Rzeczpospolita
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The present article is part two of the discussion attempting to assess the state of research on the history of the police in the Second Republic of Poland in historiography. This time I focus on the publications since 1990. I am interested in the literature concerning both the State Police and the Police of the Silesian Voivodeship, two independent organisations. The subsequent part deals with works published since 1990, and the last part is focused on the fate of police officers after September 1, 1939. This section also contains more complete summaries and research postulates. Obviously, the 1989/1990 timeline is not accidental, as it had a significant impact on the way historiography dealing with public security organs in the interwar period was conducted. The turn of the 1980s and 1990s was extremely fruitful for Polish historiography, including research on the history of the pre‑war police. On the one hand, access to archival materials became free and easy, thus opening new perspectives for researchers. This unrestricted possibility of using documents from the family archives of police officers and their family members was of great importance for gaining information about the everyday service of police officers. On the other hand, in some publications we notice a prevailing tendency to over‑heroise and sometimes even mythologise the pre‑war police, and this unfortunately is still happening today. All this coincided with the fact that there were an increasing number of authors dealing with the history of the police in the Second Republic, and consequently, the scope of research I was interested in had to expand.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Robert Litwiński
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet Marii Curie‑Skłodowskiej w Lublinie
25 Jedna czy wiele metod porównawczych? Komparatystyka w polskich badaniach mediewistycznych
Rafał Rutkowski
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 507-529 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142738
Słowa kluczowe: komparystyka analogia metodologia historii historiografia polska Georges Dumézil
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Abstrakt

The article is an attempt to look at the mediaevalist work of Jacek Banaszkiewicz through the prism of statements of other scholars using the comparative method (including M. Handelsman, M. Małowist, M. Tymowski, K. Modzelewski). The aim is to answer the question of whether there is a set of guidelines that every comparatist should follow. The specific issues discussed here include the role of difference and similarity in comparison, the notions of function, analogy and homology, geographical and chronological limitations of comparative studies, and the role of influence and reception.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Rafał Rutkowski
1
ORCID: ORCID
  1. Instytut Archeologii i Etnologii PAN
26 Szczury w roli głównej
Dariusz Jarosz
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 531-539 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142739
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Autorzy i Afiliacje

Dariusz Jarosz
1
ORCID: ORCID
  1. Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk
27 Przywrócić głos rzekomo milczącym
Marcin Kula
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 541-545 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142740
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Autorzy i Afiliacje

Marcin Kula
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet Warszawski (emeritus)
28 Historycy grają w gry. Recenzja książki: Gra w historię, historia w grach
Bartłomiej Stolarz
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 547-555 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142741
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Autorzy i Afiliacje

Bartłomiej Stolarz
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet Marii Curie‑Skłodowskiej w Lublinie
29 Historycy rosyjscy o przemianach w nauce historycznej kraju w latach dwudziestych i trzydziestych XX stulecia
Jan Krzysztof Witczak
Historyka Studia Metodologiczne | 2022 | tom 52 | 557-565 | DOI: 10.24425/hsm.2022.142714
Pobierz PDF Pobierz RIS Pobierz Bibtex

Autorzy i Afiliacje

Jan Krzysztof Witczak
1
ORCID: ORCID
  1. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Instrukcja dla autorów

INSTRUKCJA DLA AUTOREK I AUTORÓW

1) Ogólne reguły publikacji:

►przesłane teksty są poddawane procesowi recenzji i publikowane bezpłatnie;
► redakcja Historyki przyjmuje do druku wyłącznie materiały niepublikowane wcześniej;
►redakcja przyjmuje artykuły o objętości 40-60 tys. znaków (wraz z przypisami i bibliografią załącznikową);
►artykuły przeznaczone do druku powinny być dostarczone w formacie *.doc lub *.docx;
► do przesłanego tekstu należy załączyć:
a) tytuł tekstu w języku angielskim;
b) abstrakt w języku angielskim o objętości 1200 znaków (nie dotyczy recenzji i not recenzyjnych);
c) słowa kluczowe w języku polskim i angielskim – 5 słów kluczowych (nie dotyczy recenzji i not recenzyjnych);
d) numer ORCID autorki/autora (można go wygenerować tu: https://orcid.org/signin);
e) afiliację autora/autorki.

►redakcja pragnie zaznaczyć, że praktyki „ghostwriting”, „guest authorship” traktowane będą jako przejaw nierzetelności naukowej, a wszelkie wykryte przypadki będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów. Redakcja będzie dokumentować wszelkie przejawy nierzetelności naukowej, zwłaszcza łamania i naruszania zasad etyki obowiązujących w nauce. ►autorzy otrzymują jeden egzemplarz pisma, w którym ukaże się ich publikacja.

2) Tekst główny:

► w pliku tekstowym prosimy nie należy dokonywać mechanicznego formatowania tekstu, tj. np. nie dzielić wyrazów i nie przenosić do następnego wersu pojedynczych cyfr i liter (tzw. zawieszek), nie ustawiać wcięcia akapitowego tabulatorem, jak również nie stosować żadnego specjalnego formatowania (formatowanie tekstu będzie wprowadzone na poziomie składu);
► czcionka: Times New Roman, 12 punktów;
► interlinia: 1,5 wiersza;
► sposób wyróżnienia: rozstrzelenie (polecenie „czcionka”; następnie karta „odstępy miedzy znakami” i komenda „odstępy”; rozstrzelenie 1,4 pkt);
► dłuższe, kilkuwierszowe cytaty powinny być wyodrębnione z tekstu głównego i złożone mniejszą czcionką (10 punktów), oddzielone od tekstu głównego jednym pustym wersem od góry i dołu;
► używane są w sytuacjach niezbędnych cudzysłowy drugiego stopnia – prosimy o stosowanie tzw. cudzysłowu francuskiego « ». Przykład: „Nie mieliśmy przy sobie «dolców», więc nie mogliśmy kupić hamburgerów”;
► opuszczenia w cytowanym fragmencie należy zaznaczać nawiasem kwadratowym […];
► tytuły książek, gazet, czasopism, magazynów, filmów, utworów muzycznych, dzieł sztuki itp. powinny być wyróżnione kursywą, natomiast tytuły artykułów czy rozdziałów książek itp. – cudzysłowem;
► w tekście głównym prosimy o podawanie pełnych imion przynajmniej przy pierwszym pojawieniu się danej postaci, np. Jan Kowalski (przy kolejnym – może być samo nazwisko; należy unikać w tekście głównym formy: J. Kowalski);
► w wyrażeniach liczbowych określających pewien zakres (np. 3–20 [strony], lata 1888–1900) stosowana jest półpauza –, a nie dywiz -;
► prosimy nie stosować pełnych pauz —;
► odsyłacze w tekście głównym do przypisów dolnych umieszcza się przed znakiem interpunkcyjnym, np. Nie mieliśmy przy sobie „dolców”, więc nie mogliśmy kupić hamburgerów 1;
► po przygotowaniu tekstu według powyższych wytycznych prosimy jeszcze o sprawdzenie, czy zastosowany jest w nim jeden rodzaj czcionki (Times New Roman), zwłaszcza jeśli jakieś fragmenty tekstu (np. adresy stron www) zostały skopiowane z zewnętrznych źródeł (np. Internet). Należy usunąć hiperłącza;
► praca na pliku powinna odbywać się przy użyciu programu Microsoft Word (wersji 97–2003 lub nowszej) – dla uniknięcia błędów, jakie mogą powstać przy konwertowaniu plików do innych formatów;
► w tekście głównym pełne zapisy: w 1998 roku, w XII wieku, lata pięćdziesiąte, 7 czerwca 1966 roku, druga wojna światowa, dziewiętnastowieczny, na przykład, między innymi, to znaczy, procenty: 15 procent, trzy czwarte, przed Chrystusem, metry, kilogramy; dopuszczalne skróty: itd., itp., etc., °C. Małe liczby słownie (np. cztery pomniki), duże – liczbowo (np. 234 mieszkańców, ale: cztery tysiące). W tekście pobocznym – w nawiasie, a także w przypisach i podpisach – skróty: r., w., lata 50., np., m.in., nt., przed Chr., p.n.e., %, 3/4 (nie ¾), m, kg.
► cytaty ze źródeł obcojęzycznych powinny być przetłumaczone (bez podawania ich oryginalnego brzmienia, chyba że przynależy to do merytoryki pracy) – jeśli autorem tłumaczenia jest autor artykułu, należy przy pierwszym przykładzie opatrzyć to stosowną adnotacją w przypisie: „Cytat w tłumaczeniu autorów tekstu”.
► rozwinięte liczby w zapisach aktów, scen, rozdziałów: w trzecim akcie, w scenie piątej, rozdział ósmy.
► tytuły prac niepublikowanych (maszynopis, rękopis) powinny być zapisane antykwą, w cudzysłowie.
► tytuły aktów prawnych: bez cudzysłowu, pierwszy wyraz w tytule wielką literą, np. Dekret o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy.
► terminy w językach obcych: kursywą (np. terrorscapes).
► skróty wprowadzane zapisem: dalej jako…, np. Instytut Pamięci Narodowej (dalej jako IPN).

3) Ilustracje:

► format plików: *.jpg lub *.tiff;
► rozdzielczość: min. 300 dpi przy dłuższym boku 10 cm, kompresja min. 10;
► ryciny przeznaczone do publikacji muszą mieć dobrą jakość, ujednoliconą formę i opisy;
► każda ilustracja powinna być dostarczona w postaci odrębnego pliku z podaniem jego nazwy (zgodnej z opisem);
► tabele, wykresy, schematy, rysunki i zdjęcia powinny być ponumerowane i stosownie opisane;
► opis ilustracji: nr ilustracji, opis, data (i miejsce, jeśli nie wynika z kontekstu), informacja nt. autora lub źródła.

4) Przypisy dolne:

► należy stosować zapis chicagowski ( https://www.citationmachine.net/chicago);
► czcionka: Times New Roman, 10 punktów; ► interlinia: 1 wiersz;
► prosimy o konsekwentny sposób zapisu kolejnych pozycji bibliograficznych w przypisach;
► prosimy o wpisywanie pełnego imienia/imion i nazwiska autorów, redaktorek, tłumaczy tekstów przy pierwszym wystąpieniu (w kolejnych samo nazwisko);
► nie należy stosować formuł skrótowych ani polskich, ani łacińskich (np. tenże, taż, tamże, idem, eadem, ibidem lub ibid.).
► w przypisach podajemy wydawców cytowanych dzieł;
► prosimy, by pamiętać o podawaniu nazwiska tłumaczki w przypadku zagranicznych dzieł (artykułów, książek itp.) tłumaczonych na jęz. polski. Proszę stosować formułę „przeł.”. Np.
Michel Foucault, Nadzorować i karać. Narodziny więzienia, przeł. Tadeusz Komendant (Warszawa: Aletheia, 1993).
► przy pierwszym pojawieniu się danej pozycji w przypisie trzeba podać pełny tytuł (tzn. tytuł i podtytuły) danego dzieła; przykład:
Jerzy Topolski, Metodologia historii (Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968), 55–65.
[w kolejnych przypisach] przykład:
Topolski, Metodologia, 65.
► przykład przypisu artykułu w pracy zbiorowej:
Tomasz Sawicki, „Badania przy kościele św. Jerzego w Gnieźnie”, w: Gniezno w świetle ostatnich badań archeologicznych. Nowe fakty. Nowe interpretacje, red. Zofia Kurnatowska (Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2001), 163.
[w kolejnych przypisach] Sawicki, „Badania”, 176.
► przykład przypisu artykułu w czasopiśmie:
Paweł Czartoryski, „Średniowiecze w optyce końca dwudziestego wieku”, Roczniki Humanistyczne. Historia 2, 34 (1986): 113.
[w kolejnych przypisach] Czartoryski, „Średniowiecze”, 110.
► przy powołaniu na źródło internetowe należy podać datę dostępu w nawiasie okrągłym, np.: Jerzy Kowalski, „Matematyka, która umyka”, www.interia.pl (dostęp: 21.02.2017).
► bardziej szczegółowe wytyczne dotyczące cytowania w stylu chicagowskim:
( https://www.citationmachine.net/chicago)

5) Podziękowania:
Do artykułu proszę dołączyć podziękowania (acknowledgements), w których należy ujawnić:
►wkład ewentualnych współautorów w powstanie publikacji (z podaniem ich afiliacji oraz kontrybucji, tj. informacji kto jest autorem koncepcji, założeń, metod, protokołu itp. wykorzystywanych przy przygotowaniu publikacji);
►źródła finansowania publikacji, wkład instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów.

6) Bibliografia załącznikowa:
► do artykułu należy dołączyć bibliografię z listą wszystkich cytowanych dzieł;
► zapisu bibliograficzny w bibliografii różni się od tego, który stosuje się w przypisach:
a) monografia:
Topolski, Jerzy. Metodologia historii. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968.
Young, Robert J. Postkolonializm. Wprowadzenie, przeł. Marek Król. Kraków: WUJ, 2012.
Kurkowska-Budzan, Marta; Marcin Stasiak. Stadion na peryferiach. Kraków: Universitas, 2017.

b) artykułu w pracy zbiorowej:
Sawicki, Tomasz. „Badania przy kościele św. Jerzego w Gnieźnie”. W: Gniezno w świetle ostatnich badań archeologicznych. Nowe fakty. Nowe interpretacje, red. Zofia Kurnatowska, 163–186. Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2001.
c) artykułu w czasopiśmie:
Czartoryski, Paweł. „Średniowiecze w optyce końca dwudziestego wieku”, Roczniki Humanistyczne. Historia 2, 34 (1986): 113–117.
d) źródło internetowe:
Kowalski, Jerzy. „Matematyka, która umyka”. www.interia.pl (dostęp: 21.02.2017).




Zasady etyki publikacyjnej


ZASADY ETYCZNE OBOWIĄZUJĄCE W CZASOPIŚMIE

Nasze pismo stosuje zalecenia Komitetu do spraw Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics) – patrz COPE Code of Conduct and Best Practice Guidelines for Journal Editors: http://publicationethics.org/files/Code_of_conduct_for_journal_editors_Mar11.pdf
Są to standardy oczekiwanego zachowania etycznego dla wszystkich stron zaangażowanych w proces wydawniczy w „Historyce”: redakcji pisma, autora lub autorki tekstu oraz recenzentek i recenzentów.



OBOWIĄZKI REDAKCJI

Monitorowanie standardów etycznych: rada redakcyjna monitoruje standardy etyczne publikacji naukowych i podejmuje wszelkie możliwe działania przeciwko nadużyciom publikacyjnym.

Fair play: nadesłane manuskrypty są oceniane pod kątem ich zawartości merytorycznej bez względu na rasę, płeć, orientację seksualną, przekonania religijne, obywatelstwo czy ideologię polityczną.

Decyzje o publikacji: redaktor jest odpowiedzialny za podjęcie decyzji, które z nadesłanych artykułów powinny lub nie powinny zostać opublikowane. Decyzja o przyjęciu lub odrzuceniu artykułu do publikacji opiera się na jego znaczeniu, oryginalności, jasności i zgodności z profilem czasopisma.

Poufność: redaktor i członkowie rady redakcyjnej muszą zapewnić, że wszystkie materiały nadesłane do czasopisma pozostaną poufne podczas ich recenzowania. Nie wolno im ujawniać żadnych informacji o nadesłanym manuskrypcie nikomu poza autorami, recenzentami, potencjalnymi recenzentami, innymi doradcami redakcyjnymi i wydawcą.

Ujawnienie informacji i konflikt interesów: niepublikowane materiały ujawnione w nadesłanym maszynopisie nie mogą być wykorzystywane przez redaktora i radę redakcyjną we własnych badaniach bez pisemnej zgody autorów. Redaktorzy zapobiegają naruszaniu standardów naukowych i etycznych przez działania biznesowe.

Zachowanie integralności dorobku naukowego: redaktorzy będą stać na straży integralności opublikowanego dorobku naukowego poprzez wydawanie korekt i retrakcji w razie potrzeby oraz śledzenie podejrzanych lub domniemanych uchybień badawczych i publikacyjnych. Plagiat i fałszywe dane są niedopuszczalne.

Redakcja zawsze chętnie publikuje korekty, wyjaśnienia, retrakcje i przeprosiny w razie potrzeby.

Wycofywanie artykułów: redaktorzy czasopisma rozważą wycofanie publikacji, jeśli:

- mają wyraźne dowody na to, że wyniki badań są niewiarygodne z uwagi na niewłaściwe postępowanie badawcze (np. fabrykowanie danych) albo uczciwy błąd (np. błędne obliczenia lub błąd eksperymentalny);

- wyniki zostały już wcześniej opublikowane w innym miejscu bez odpowiednich odniesień, zgody lub uzasadnienia (przypadki zbędnej publikacji);

- stanowi plagiat lub przedstawia nieetyczne badania.

Powiadomienie o wycofaniu powinno być powiązane z wycofanym artykułem (poprzez umieszczenie tytułu i autorów w nagłówku wycofania), wyraźnie identyfikować wycofany artykuł i określać, kto wycofuje artykuł. Powiadomienia o wycofaniu powinny zawsze podawać powód(y) wycofania, aby odróżnić uczciwy błąd od niewłaściwego postępowania.

Wycofane artykuły nie będą usuwane z drukowanych egzemplarzy czasopisma ani z archiwów elektronicznych, ale ich status zostanie wskazany tak wyraźnie, jak to tylko możliwe.



OBOWIĄZKI AUTORÓW I AUTOREK

Standardy raportowania: Autorzy raportów z oryginalnych badań powinni przedstawić dokładny opis wykonanej pracy, jak również obiektywne omówienie jej znaczenia. Dane podstawowe powinny być dokładnie przedstawione w pracy. Praca powinna zawierać wystarczającą ilość szczegółów i odniesień, aby umożliwić innym replikację pracy. Fabrykowanie wyników i składanie fałszywych lub niedokładnych oświadczeń stanowi nieetyczne zachowanie i może spowodować odrzucenie lub wycofanie manuskryptu lub opublikowanego artykułu.

Oryginalność i plagiat: autorzy powinni upewnić się, że napisali całkowicie oryginalne prace, a jeśli autorzy wykorzystali pracę i/lub słowa innych osób, należy je zacytować lub przytoczyć. Plagiaty i fałszywe dane są niedopuszczalne.

Zachowanie dostępu do danych: autorzy mogą zostać poproszeni o dostarczenie surowych danych do recenzji redakcyjnej, powinni być przygotowani na zapewnienie publicznego dostępu do takich danych oraz powinni być przygotowani na przechowywanie takich danych przez rozsądny czas po opublikowaniu ich pracy.

Wielokrotne lub równoczesne publikacje: autorzy nie powinni publikować maszynopisu przedstawiającego zasadniczo te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Jednoczesne publikowanie tego samego artykułu w więcej niż jednym czasopiśmie jest nieetyczne i niedopuszczalne.

Autorstwo maszynopisu: autorstwo powinno być ograniczone do osób, które wniosły istotny wkład w koncepcję, projekt i wykonanie lub interpretację badań. Wszystkie osoby, które wniosły swój wkład powinny być wymienione jako współautorzy. Autor składający maszynopis powinien upewnić się, że wszyscy właściwi współautorzy i żadni nieodpowiedni współautorzy nie są uwzględnieni w pracy oraz że wszyscy współautorzy widzieli i zatwierdzili ostateczną wersję pracy i zgodzili się na jej złożenie do publikacji.

Wskazanie źródeł: do artykułu należy dołączyć odpowiedni opis wkładu pracy innych aktorów. Autorzy powinni powoływać się na publikacje, które miały wpływ na ostateczną formę zgłaszanej pracy.

Błędy w opublikowanych pracach: gdy autor odkryje istotny błąd lub nieścisłość we własnej opublikowanej pracy, jego obowiązkiem jest niezwłoczne powiadomienie redaktora czasopisma lub wydawcy i współpraca z redaktorem w celu wycofania lub poprawienia pracy.


OBOWIĄZKI RECENZENTEK I RECENZENTÓW

Udział w podejmowaniu decyzji redakcyjnych: recenzje pomagają redaktorowi w podejmowaniu decyzji redakcyjnych, a także mogą pomóc autorom w udoskonaleniu ich maszynopisu.

Kompetencje i terminowość: każdy wybrany recenzent, który nie czuje się kompetentny do recenzowania badań przedstawionych w manuskrypcie lub wie, że ich terminowe zrecenzowanie będzie niemożliwe, powinien powiadomić o tym redaktora i wyłączyć się z procesu recenzowania.

Poufność: wszystkie maszynopisy otrzymane do recenzji muszą być traktowane jako dokumenty poufne. Nie wolno ich pokazywać ani omawiać z innymi osobami, z wyjątkiem osób upoważnionych przez redaktora.

Standardy obiektywizmu: recenzje powinny być prowadzone obiektywnie. Osobista krytyka autora jest niestosowna. Recenzenci powinni wyrażać swoje poglądy jasno i wspierać je argumentami.

Wskazanie źródeł: recenzenci powinni wskazać ważne opublikowane prace, które nie były cytowane przez autorów. Wszelkie istotne podobieństwa lub zbieżności pomiędzy ocenianym maszynopisem a innymi opublikowanymi pracami powinny być zgłoszone do redakcji.

Ujawnienie informacji i konflikt interesów: informacje lub pomysły uzyskane w wyniku recenzji muszą być zachowane w tajemnicy i nie mogą być wykorzystywane dla osobistych korzyści. Recenzenci nie powinni podejmować się oceny maszynopisów, jeśli występuje konflikt interesów wynikający z relacji konkurencji, współpracy lub innych z którymkolwiek z autorów, firm lub instytucji zaangażowanych w pisanie pracy.


Procedura recenzowania

PROCEDURA RECENZJI

Podstawowe zasady recenzowania publikacji w czasopiśmie opracowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego RP:
1. Wszystkie artykuły publikowane w Historyce podlegają procedurze recenzji.
1. Autorzy i autorki zobowiązani są do uczestniczenia w procesie recenzji.
2. Do oceny każdej publikacji powołuje się co najmniej dwóch akademickich ekspertów lub ekspertek.
3. W przypadku tekstów powstałych w języku obcym, co najmniej jeden z recenzentów jest afiliowany w instytucji zagranicznej innej niż narodowość autora lub autorki pracy.
4. Rekomendowanym rozwiązaniem jest model, w którym autorzy i autorki oraz recenzenci i recenzentki nie znają swoich tożsamości (tzw. double-blind review proces).
5. W innych rozwiązaniach recenzent i recenzentka musi podpisać deklarację o nie występowaniu konfliktu interesów. Za konflikt interesów uznaje się zachodzące między recenzentem i recenzentka a autorem i autorką:
a) bezpośrednie relacje osobiste (pokrewieństwo, związki prawne, konflikt),
b) relacje podległości zawodowej,
c) bezpośrednia współpraca naukowa w ciągu ostatnich dwóch lat poprzedzających przygotowanie recenzji.
6. Recenzja musi mieć formę pisemną i kończyć się jednoznacznym wnioskiem co do dopuszczenia artykułu do publikacji lub jego odrzucenia.
7. Autorzy i autorki są zobowiązani do uwzględnienia sugestii zmian w artykułach zasugerowanych przez recenzentów i recenzentek.
8. Nazwiska recenzentów i recenzentek poszczególnych publikacji/numerów nie są ujawniane; raz w roku czasopismo podaje do publicznej wiadomości listę współpracujących z nim recenzentów i recenzentek.
9. Podczas oceny artykułu recenzenci i recenzentki posługują się poniższym formularzem

Recenzenci

Recenzenci i recenzentki 2012

dr hab. Maciej Bugajewski (UAM), prof. Keely Stauter-Halsted (University of Illinois), dr hab. Violetta Julkowska (UAM), prof. dr hab. Zbigniew Libera (UJ) , prof. dr hab. Andrzej Nowak (UJ), prof. dr hab. Ryszard Nycz (UJ), dr hab. Łukasz Tomasz Sroka (UP), prof. dr hab. Rafał Stobiecki (UŁ), Dr hab. Wiktor Werner, prof. UAM (UAM), dr hab. Mariusz Wołos, prof. UP (UP), prof. Nathan Wood (University of Kansas), dr hab. Anna Ziębińska-Witek (UMCS)

Recenzenci i recenzentki 2013

Krzysztof Brzechczyn (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Adam Izbebski (Uniwersytet Jagielloński), Barbara Klich-Kluczewska (Uniwersytet Jagielloński), Marcin Kula (Uniwersytet Warszawski), Wojciech Piasek (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), Radosław Poniat (Uniwersytet w Białymstoku), Isabel Röskau-Rydel (Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie), Roma Sendyka (Uniwersytet Jagielloński), Jarosław Stolicki (Uniwersytet Jagielloński), Jan Swianiewicz (Uniwersytet Warszawski), Marek Wilczyński (Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie), Piotr Witek (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Marek Woźniak (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Anna Ziębińska-Witek (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej)

Recenzenci i recenzentki 2014

Jan Surman (Herder-Institut, Marburg), Zbigniew Romek (IH PAN), Andrzej Chwalba (UJ), dr hab. prof. UW Michał Kopczyński (UW), dr hab. Maciej Bugajewski (UAM), Marek Woźniak (UMCS), Piotr Witek (UMCS) , Barbara Klich Kluczewska (UJ), Marcin Jarząbek (UJ), Maria Kobielska (UJ)

Recenzenci i recenzentki 2015

Sebastian Bernat (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Tomasz Falkowski (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Dorota Głowacka (University of King's College), Maciej Jabłoński (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Bartłomiej Krupa (Instytut Badań Literackich PAN), Marcin Kula (Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, Uniwersytet Warszawski [emeritus]), Mirosława Kupryjanowicz (Uniwersytet w Białymstoku), Jacek Leociak (Instytut Badań Literackich PAN), Maria Lityńska-Zając (Instytut Archeologii i Etnologii PAN), Anna Muller (University of Michigan), Tomasz Pawelec (Uniwersytet Śląski), Katarzyna Pękacka-Falkowska (Uniwersytet Medyczny w Poznaniu), Wojciech Piasek (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), Bożena Popiołek (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie), Roma Sendyka (Uniwersytet Jagielloński), Ewelina Szpak (Instytut Historii PAN), Wojciech Tylmann (Uniwersytet Gdański), Justyna Tymieniecka-Suchanek (Uniwersytet Śląski)

Recenzenci i recenzentki 2016

Tomasz Błaszczak (Vytautas Magnus University), Krzysztof Buchowski (UwB), Andrzej Buko (UW), Paweł Bukowiec (UJ), Ewa Domańska (UAM/Stanford University), Bartosz Drzewiecki (UP), Mateusz Jerzy Falkowski (New York University), Maciej Fic (UŚ), Piotr Guzowski (UwB), Joanna Janik (UJ), Maciej Janowski (CEU/IH PAN), Dariusz Jarosz (IH PAN), Elisabeth Johann (Austrian Forest Association), Klemens Kaps (Universidad Pablo de Olavide de Sevilla), Michał Kara (IAiE PAN), Andrzej Karpiński (UW), Edmund Kizik (UG), Barbara Klassa (UG), Jolanta Kolbuszewska (UŁ), Andrea Komlosy (Universität Wien), Jacek Kowalewski (UWM), Elżbieta Kościk (UWr), Adam Kożuchowski (IH PAN), Eryk Krasucki (USz), Barbara Krysztopa-Czuprynska (UWM), Cezary Kuklo (UwB), Jacek Małczyński (UWr), Konrad Meus (UP), Grzegorz Miernik (UJK), Michael Morys-Twarowski (UJ), Jadwiga Muszyńska (UJK), Jakub Niedźwiedź (UJ), Marcin Pawlak (UMK), Radosław Poniat (UwB), Bożena Popiołek (UP), Tomasz Przerwa (UWr), Rajmund Przybylak (UMK), Andrzej Rachuba (IH PAN), Judyta Rodzińska-Nowak (UJ), Isabel Röskau-Rydel (UP), Stanisław Roszak (UMK), Tomasz Samojlika (IBS PAN), Paweł Sierżęga (URz), Volodymyr Sklokin (Ukrainian Catholic University), Maria Solarska (UAM), Jan Surman (), Aurimas Švedas (Vilnius University), Michał Targowski (UMK), Robert Twardosz (UJ), Justyna Tymieniecka-Suchanek (UŚ), Jacek Wijaczka (UMK), Hubert Wilk (IH PAN), Tomasz Wiślicz (IH PAN), Elena Xoplaki (Justus-Liebig-Universität Giessen), Anna Zalewska (UMCS), Marcin Zaremba (UW), Anna Ziębińska-Witek (UMCS), Paweł Żmudzki (UW)

Recenzenci i recenzentki 2017

Michał Bilewicz (UW), Anna Brzezińska (UŁ), Michał Choptiany (UMK), Jacek Chrobaczyńcki (UP), Rafał Dobek (UAM), Iwona Janicka (UG), Anna D. Jaroszynska-Kirchmann (Eastern Connecticut State University), Jolanta Kluba (Centrum Historii Zajezdnia), Piotr Koprowski (UG), Jacek Kowalewski (UWM), Wiktoria Kudela (NCN), Aleksandra Leinwand (IH PAN), Gabriela Majewska (UG), Łukasz Mikołajewski (UW), Stephan Moebius (Karl-Franzens-Universität Graz), Tim B. Müller (Hamburger Institut für Sozialforschung), Tomasz Pawelec (UŚ), Wioletta Pawlikowska-Butterwick (IH PAN), Wojciech Piasek (UMK), Radosław Poniat (UwB), Zbigniew Romek (IH PAN), Izabela Skórzyńska (UAM), Ewa Solska (UMCS), Rafał Stobiecki (UŁ), Michał Trębacz (UŁ), Jan Swianiewicz (UW), Anna Waśko (UJ), Tomasz Wiślicz (IH PAN), Piotr Witek (UMCS), Joanna Wojdon (UWr), Agata Zysiak (UW)

Recenzenci i recenzentki 2018

Magdalena Barbaruk (University of Wrocław), Radosław Bomba (Maria Curie-Sklodowska University), Joana Brites (Universidade de Coimbra), Anna Brzezińska (University of Lodz), Marta Chmiel-Chrzanowska (University of Szczecin), Bernadetta Darska (University of Warmia and Mazury), Paweł Dobrosielski (University of Warsaw), Dariusz Dolański (University of Zielona Gora), Maciej Dymkowski (University of Social Sciences and Humanities in Wrocław), Tomasz Falkowski (Adam Mickiewicz University), Agnieszka Gajewska (Adam Mickiewicz University), Neil Galway (Queen's University Belfast), Ryszard Gryglewski (Jagiellonian University), Maud Guichard-Marneur (Göteborgs Universitet), Mariola Hoszowska (University of Rzeszów), Marcin Jarząbek (Jagiellonian University), Karina Jarzyńska (Jagiellonian University), Violetta Julkowska (Adam Mickiewicz University), Olga Kaczmarek (University of Warsaw), Barbara Klassa (University of Gdansk), Maria Kobielska (Jagiellonian University), Jolanta Kolbuszewska (University of Lodz), Paweł Komorowski (Institute of History, Polish Academy of Sciences), Jacek Kowalewski (University of Warmia and Mazury), Adam Kożuchowski (Institute of History, Polish Academy of Sciences), Lenka Krátká (Akademie Věd České Republiky), Cezary Kuklo (UwB), Iwona Kurz (University of Warsaw), Halina Lichocka (Institute for the History of Science, Polish Academy of Sciences), Anita Magowska (Poznan University of Medical Sciences), Paulina Małochleb (Jagiellonian University), Andrea Mariani (Adam Mickiewicz University), Adam Mazurkiewicz (University of Lodz), Lidia Michalska-Bracha (Jan Kochanowski University), Anna Muller (University of Michigan-Dearborn), Monika Napora (Maria Curie-Sklodowska University), Jakub Niedźwiedź (Jagiellonian University), Anna Odrzywolska-Kidawa (Jan Dlugosz University), Magdalena Paciorek (Institute for the History of Science, Polish Academy of Sciences), Tomasz Pawelec (University of Silesia), Joanna Pisulińska (University of Rzeszów), Sławomir Poleszak (Institute for National Remembrance in Lublin), Aleksandra Porada (University of Social Sciences and Humanities in Wrocław), Stanisław Roszak (Nicolaus Copernicus University), Paweł Sierżęga (University of Rzeszów), Kinga Siewior (Jagiellonian University), Izabela Skórzyńska (Adam Mickiewicz University), Dorota Skotarczak (Adam Mickiewicz University), Bogusław Skowronek (Pedagogical University of Cracow), Tomasz Ślepowroński (University of Szczecin), Rafał Stobiecki (University of Lodz), Ksenia Surikova (St-Petersburg State University), Adam Szarszewski (Medical University of Gdańsk), Justyna Tabaszewska (Institute of Literary Research of Polish Academy of Sciences), Paweł Tomczok (University of Silesia), Anna Trojanowska (Institute for the History of Science, Polish Academy of Sciences), Izabela Trzcińska (Jagiellonian University), Marek Tuszewicki (Jagiellonian University), Bożena Urbanek (Institute for the History of Science, Polish Academy of Sciences), Jan Krzysztof Witczak (Adam Mickiewicz University), Tomasz Wiślicz-Iwańczyk (Institute of History, Polish Academy of Sciences), Joanna Wojdon (University of Wrocław), Marta Zimniak-Hałajko (University of Warsaw)

Recenzenci i recenzentki 2019

Maciej Bugajewski (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Agnieszka Czarnecka (Uniwersytet Jagielloński), Tadeusz Czekalski (Uniwersytet Jagielloński), Isabelle Davion (University of Paris), Alexander Dmitriev (Higher School of Economics. National Research University), Tomasz Falkowski (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Dariusz Grzybek (Uniwersytet Jagielloński), Marc Hertogh (Universitet of Groningen), Maciej Janowski (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk), Violetta Julkowska (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Krzysztof Korzeniowski (Instytut Psychologii, Polska Akademia Nauk), Karol Kościelniak (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Przemysław Krzywoszyński (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Stefan Machura (Bangor University), Marianna Michałowska (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Łukasz Mikołajewski (Uniwersytet Warszawski), Magdalena Najbar-Agičić (University of Zagreb), Bartosz Ogórek (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie), Tomasz Pawelec (Uniwersytet Śląski), Zdzisław Pietrzyk (Uniwersytet Jagielloński), Jure Ramšak (The Science and Research Centre Koper), Myroslav Shkandrij (University of Manitoba), Paweł Sierżęga (Uniwersytet Rzeszowski), Volodymyr Sklokin (Ukrainian Catholic University), Dorota Skotarczak (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Janusz Smołucha (Akademia Ignatianum w Krakowie), Ewa Solska (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Anna Sosnowska (Uniwersytet Warszawski), Krzysztof Stopka (Uniwersytet Jagielloński), Aurimas Švedas (Vilnius University), Mikołaj Szołtysek (Uniwersytet Warszawski), Urszula Świderska-Włodarczyk (Uniwersytet Zielonogórski), Wiktor Werner (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Jacek Wijaczka (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), Marcin Wolniewicz (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk), Jakub Wysmułek (Instytut Studiów Politycznych, Polska Akademia Nauk), Mateusz Wyżga (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie)

Recenzenci i recenzentki 2020

Urszula Anna Augustyniak (Uniwersytet Warszawski), Rafał Bomba (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Maciej Bugajewski (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Krzysztof Brzechczyn (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Karolina Ćwiek-Rogalska (Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk), Marek Drwięga (Uniwersytet Jagielloński), Wojciech Gajewski (Uniwersytet Gdański), Antoni Grabowski (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk), Piotr Guzowski (Uniwersytet w Białymstoku), Adam Izdebski (Max Planck Institute for the Science of Human History; Uniwersytet Jagielloński), Maciej Janowski (Central European University; Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk), Marcin Jarząbek (Uniwersytet Jagielloński), Karina Jarzyńska (Uniwersytet Jagielloński), Małgorzata Kołacz-Chmiel (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Bartosz Jan Kołoczek (Uniwersytet Jagielloński), Piotr Koryś (Uniwersytet Warszawski), Danuta Kowalewska (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), Jacek Kowalewski (Uniwersytet Warmińsko-Mazurski), Adam Kożuchowski (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk), Mirosław Loba (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Sławomir Łotysz (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk), Paweł Majewski (Uniwersytet Warszawski), Rafał Matera (Uniwersytet Łódzki), Włodzimierz Mędrzecki (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk), Tomasz Mojsik (Uniwersytet w Białymstoku), Jakub Momro (Uniwersytet Jagielloński), Leszek Mrozewicz (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Bartosz Ogórek (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie), Wojciech Piasek (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), Stanisław Roszak (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), Jan Skoczyński (Uniwersytet Jagielloński), Ewa Solska (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Marcin Stasiak (Uniwersytet Jagielloński), Rafał Stobiecki (Uniwersytet Łódzki), Jan Swianiewicz (Fundacja Batorego; Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej), Piotr Weiser (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego), Wiktor Werner (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Marek Więcek (Uniwersytet Jagielloński), Jacek Wijaczka (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), Magdalena Zdrodowska (Uniwersytet Jagielloński)

Recenzenci i recenzentki 2021

Ada Arendt (Uniwersytet Warszawski), Gabriel Borowski (Uniwersytet Jagielloński), Lidia Bracha (Uniwersytet Jana Kochanowskiego), Krzysztof Brzechczyn (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Maciej Bugajewski (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Anita Całek (Uniwersytet Jagielloński), Stanisław Czekalski (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Bartosz Działoszyński (Uniwersytet Warszawski), Jerzy Franczak (Uniwersytet Jagielloński), Brygide Gasztold (Politechnika Koszalińska), Małgorzata Głowacka-Grajper (Uniwersytet Warszawski), Agnieszka Gondor-Wiercioch (Uniwersytet Jagielloński), Violetta Julkowska (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Andrzej Karpiński (Polska Akademia Nauk), Edmund Kizik (Uniwersytet Gdański), Małgorzata Kołacz-Chmiel (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Danuta Kowalewska (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), Marcin Kula (Uniwersytet Warszawski), Piotr Kuligowski (Polska Akademia Nauk), Marta Kurkowska-Budzan (Uniwersytet Jagielloński), Jacek Leociak (Instytut Badań Literackich PAN), Arkadiusz Marciniak (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Magdalena Matczak (University of Liverpool), Konrad Matyjaszek (Polska Akademia Nauk), Jerzy Mazurek (Uniwersytet Warszawski), Maciej Michalski (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Wojciech Opioła (Uniwersytet Opolski), Joanna Orzeł (Uniwersytet Łódzki), Michał Pawleta (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Ivan Peshkov (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Jarosław Pietrzak (Uniwerstyet Pedagogiczny w Krakowie), Jan Pomorski (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Radosław Poniat (Uniwersytet w Białymstoku), Maciej Ptaszyński (Uniwersytet Warszawski), Anna Ratke-Majewska (Uniwersytet Zielonogórski), Andrzej Radomski (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Paweł Rodak (Uniwersytet Warszawski), Tadeusz Rutkowski (Uniwersytet Warszawski), Roma Sendyka (Uniwersytet Jagielloński), Izabela Skórzyńska (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Maria Solarska (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Ewa Solska (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Monika Stobiecka (Uniwersytet Warszawski), Jan Swianiewicz (Stołeczne Centrum Edukacji Kulturalnej w Warszawie), Rafał Szmytka (Uniwersytet Jagielloński), Wiktor Werner (Uniwersytet Adama Mickiewicza), Hubert Wierciński (Uniwersytet Warszawski), Wiesław Caban (Uniwersytet Jana Kochanowskiego), Jacek Wijaczka (Uniwersytet Mikołaja Kopernika), Tomasz Wiślicz (Uniwersytet Warszawski), Władysław Witalisz (Uniwersytet Jagielloński), Stanisław Witecki (Uniwersytet Jagielloński), Piotr Witek (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Marek Woźniak (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Anna Zalewska (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej), Jakub Zamorski (Uniwersytet Jagielloński), Edyta Zierkiewicz (Uniwersytet Wrocławski).

Recenzenci i recenzentki 2022

Michał Jacek Baranowski, Uniwersytet Warszawski; Katarzyna Błachowska, Uniwersytet Warszawski; Zofia Brzozowska, Uniwersytet Łódzki; Kathryn Ciancia, University of Wisconsin-Madison; Amir Duranovic, University of Sarajevo; Agnieszka Dziuba, Katolicki Uniwersytet Lubelski; Gabor Egry, Hungarian Academy of Sciences; Tomasz Falkowski. Uniwersytet Adama Mickiewicza; Andrzej Gałganek, Uniwersytet Adama Mickiewicza; Theresa Garstenauer, University of Vienna; Wacław Gojniczek, Uniwersytet Śląski; Elisabeth Haid, Hungarian Academy of Sciences; Marcin Jarząbek, Uniwersytet Jagielloński; Eriks Jekabson, University of Latvia; Violetta Julkowska, Uniwersytet Adama Mickiwiecza; Katarzyna Kącka, Uniwersytet Mikołaja Kopernika; Andrzej Karpiński, Uniwersytet Warszawski; Naoum Kaytchev, Sofia University 'St. Kliment Ohridski'; Barbara Klich-Kluczewska, Uniwersytet Jagielloński; Iwona Krzyżanowska-Skowronek Uniwersytet Jagielloński; Cezary Kuklo, Uniwersytet w Białymstoku Dorota Malczewska-Pawelec, Uniwersytet Śląski; Sean Martin, John Carroll University; Mariusz Mazur, Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej; Roberto Mazza, University of Limerick; Janusz Mierzwa, Uniwersytet Jagielloński; Andrzej Misiuk, Uniwersytet Warszawski; Giuseppe Motta, Sapienza Università di Roma; Robert Miklos Nagy, Babeș-Bolyai University; Joanna Orzeł, Uniwersytet Łódzki; Martin Pelc, Silesia University in Opava; Radosław Poniat, Uniwersytet w Białymstoku; James Pula, Purdue University North Central, PAHA; Konstantinos Raptis, National and Kapodistrian University of Athens; Tamás Révész, Hungarian Academy of Sciences; Klaus Richter, University of Birmingham; Dariusz Sikorski, Uniwersytet Adama Mickiewicza; Dariusz Śnieżko, Uniwersytet Szczeciński; Maria Solarska, Uniwersytet Adama Mickiewicza; Ewa Solska, Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej; Jan Surman, Czech Academy of Sciences; Alessandro Vagnini, Sapienza Università di Roma; Philipp Wirtz, SOAS University of London; Andrew Wise, Daemen College; Stanisław Żerko, Instytut Zachodni; Aleksandar Zlatanov, Sofia University St. Kliment Ohridski




Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji