Nauki Humanistyczne i Społeczne

Prawo Morskie

Zawartość

Prawo Morskie | 2021 | No XL

Autorzy i Afiliacje

Dorota Pyć
ORCID: ORCID

Abstrakt

Ustawą o ustanowieniu Programu Ochrony Brzegów Morskich wprowadzono wieloletni program (2004-2023) obejmujący swoim zakresem przedsięwzięcia mające na celu zabezpieczenie brzegów morskich przed zjawiskiem erozji. Program jest realizowany przez dyrektorów urzędów morskich i finansowany ze źródeł budżetowych i pozabudże-towyh. Wskutek nasypywania plaż i wykonywania robót polegających na nanoszeniu materiału ziemnego i powiększeniu powierzchni plaż na obszarach przyległych, na wielu polach kempingowych położonych na terenie pasa technicznego Półwyspu Helskiego doszło do zniszczeń w świecie roślinnym o znacznych rozmiarach. Ze strony dyrektora urzędu morskiego doszło do zaniechania skutecznych działań mających na celu wstrzy-manie nielegalnego zagospodarowania obszarów morskich przez powiększenie obszarów plaż i negatywne oddziaływanie na cele ochrony Natura 2000.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Janina Ciechanowicz-McLean
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Prawa Gospodarczego Publicznego i Ochrony Środowiska, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego

Abstrakt

Od ogłoszenia przez Ukrainę niepodległości w 1991 r. oraz podpisania wielu umów dwustronnych z Federacją Rosyjską (FR) dotyczących granicy państwowej, wspólnego użytkowania Morza Azowskiego i Cieśniny Kerczeńskiej etc., do momentu aneksji Krymu w 2014 r. nie udało się obu stronom przeprowadzić, z powodu odmiennych stanowisk, rozgraniczenia obszarów morskich na tych akwenach. Po dokonaniu aneksji Krymu sytuacja stała się korzystna dla FR, gdyż w jej rękach znalazła się Cieśnina Kerczeńska i strona rosyjska rozpoczęła blokadę gospodarczą portów ukraińskich nad Morzem Azowskim. Strona ukraińska chcąc zwiększyć liczbę swoich okrętów w bazie Berdiańsk położonej nad tym morzem postanowiła przebazować drogą morską zespół składający się z 2 kutrów artyleryjskich i okrętu pomocniczego (holownik) wchodzących w skład Marynarki Wojennej Ukrainy. Podczas podejścia do Cieśniny Kerczeńskiej doszło w dniu 25 listopada 2018 r. do incydentu pomiędzy okrętami ukraińskimi a statkami Służby Pogranicznej Federalnej Służby Bezpieczeństwa (ostrzelania, zatrzymania okrętów, aresztowania i postawienia przed sądem ich załóg). Powyższe działanie było niezgodne z międzynarodowym prawem morza i naruszało artykuły 32, 58, 95 i 96 Konwencji o prawie morza z 1982 r., co stwierdził w swoim orzeczeniu Międzynarodowy Trybunał Prawa Morza nakazując FR zwrot okrętów oraz powrót marynarzy na Ukrainę, który został wykonany w sposób połowiczny (zwrócono okręty, natomiast marynarze powrócili w ramach wymiany więźniów między stronami). Obecnie Rosja dalej prowadzi blokadę gospodarczą portów ukraińskich zamykając z powodu ćwiczeń wojskowych podejścia do Cieśniny Kerczeńskiej dla statków i okrętów innych państw. Ta sytuacja wskazuje bardziej na realizację przez Rosję celów geopolitycznych i lekceważenie postanowień międzynarodowego prawa morza.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Andrzej Makowski
1
ORCID: ORCID

  1. Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte

Abstrakt

Europejski Zielony Ład jest strategią, która ma za zadanie doprowadzić do osiągnię-cia neutralności klimatycznej Europy do 2050 r. Strategia ta składa się z kilku inicjatyw, m.in: Europejskiego prawa o klimacie, Europejskiego Paktu Klimatycznego, strategii Unii Europejskiej dotyczącej adaptacji do zmiany klimatu, strategii “od pola do stołu” oraz planu zredukowania emisji gazów cieplarnianych o 55% do roku 2030. Zamierze-niem autorki niniejszego artykułu jest przedstawienie celów i struktury Europejskiego Zielonego Ładu ze szczególnym uwzględnieniem działań zaplanowanych w ramach gospodarki morskiej. Sektor morski ma odegrać kluczową rolę w ograniczaniu zapo-trzebowania na zasoby gruntowe oraz przeciwdziałaniu zmianie klimatu poprzez zwięk-szenie i poprawę wykorzystania zasobów wodnych i morskich.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Monika Adamczak-Retecka
1
ORCID: ORCID

  1. Katedra Prawa Europejskiego i Komparatystyki Prawniczej, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego

Abstrakt

Tematem niniejszego artykułu jest prawo do zabezpieczenia społecznego w państwie zamieszkania w świetle rozporządzenia 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Inspiracją do podjęcia wspomnianego tematu był wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 maja 2019 r. w sprawie C-631/17 SF przeciwko Inspecteur van de Belastingdienst. Trybunał po raz pierwszy dokonał wiążącej wykładni art. 11 ust. 3 lit. e wspomnianego rozporządzenia w kontekście sytuacji marynarza pływającego na statku pod banderą państwa trzeciego i dla pracodawcy mającego siedzibę w innym państwie członkowskim niż państwo zamieszkania marynarza. Celem artykułu jest uzasadnienie prawa do zabezpieczenia społecznego w miejscu zamieszkania na podstawie art. 11 ust. 3 lit. e rozporządzenia 883/2004. W wyniku przeprowadzonej analizy bezsporna jest konieczność wprowadzenia stosownych zmian w polskiej ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Jednocześnie w odniesieniu do marynarzy konieczne jest uwzględnienie specyfiki pracy na morzu, w tym rozważenie wprowadze-nia marynarskiego ubezpieczenia społecznego jako szczególnego rodzaju ubezpieczenia społecznego, na przykład na wzór prawa francuskiego. Zmiany powinny być wpro-wadzane stopniowo, aby uniknąć ryzyka zmniejszania zatrudniania polskich marynarzy przez unijnych armatorów.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Sylwia Majkowska-Szulc
1

  1. Zakład Prawa Prywatnego Międzynarodowego, Katedra Prawa Cywilnego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego

Abstrakt

Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o rolę ubezpieczeń w rozwiązywaniu konsekwencji finansowych katastrof środowiskowych. Posługując się metodą analizy dogmatycznoprawnej Autorka przedstawiła uwarunkowania prawne rozwoju ubezpie-czeń środowiskowych w UE ograniczając się do regulacji unijnych. Zwróceniu uwagi na globalny charakter badanego zagadnienia służyć miało przedstawienie przykładów katastrof środowiskowych, do których doszło na innych kontynentach. Szukając specyfiki ubezpieczeń środowiskowych zwrócono uwagę na wagę funkcji prewencyjnej i sposób jej realizacji oraz znaczenie partnerstwa publiczno-prywatnego.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Dorota Maśniak
1
ORCID: ORCID

  1. Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego

Abstrakt

Artykuł jest poświęcony aspektom prawnym niesienia pomocy ludziom w niebezpie-czeństwie na morzu przez Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa (Służbę SAR). W zależności od sytuacji, udzielenie w niebezpieczeństwie na morzu pomocy statkowi i ludziom na nim przebywającym jest możliwe albo od strony morza przez inny statek, albo od strony lądu, z wybrzeża przez specjalnie do tego przygotowane służby. Od sprawnego funkcjonowania systemu organizacyjnego SAR zależy skuteczność akcji SAR i liczba ocalałych z niebezpieczeństwa na morzu osób. W celu niesienia pomocy służby ratownicze na całym świecie wykonują zadania monitorowania w niebezpieczeństwie, komunikacji, koordynacji oraz poszukiwania i ratownictwa. Służby te mogą udzielać porad medycznych, wstępnej pomocy medycznej lub ewakuacji medycznej, poprzez wykorzystanie zasobów publicznych i prywatnych, w tym współpracujących statków powietrznych. Zadania służb SAR obejmują organizowanie wyokrętowania (zdjęcia) uratowanych osób ze statków niosących pomoc.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Dorota Pyć
1
ORCID: ORCID

  1. Katedry Prawa Morskiego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego

Abstrakt

Obowiązek stosowania najlepszej dostępnej technologii w ochronie środowiska wyrażony jest w wielu traktatach międzynarodowych. Jest to obowiązek nie tylko prawny, lecz także moralny. Traktaty zawarte pod auspicjami IMO, których celem jest ochrona środowiska i zapobieganie zanieczyszczaniu morza przez statki opierają się na zasadzie przezorności, której ważnym elementem jest obowiązek stosowania najlepszej dostępnej technologii. O ile wiele z tych traktatów w istocie uwzględnia postęp technologiczny, a nawet go wymusza, to nie wszystkie wprowadzane standardy oparte są na najnowszych i najlepszych rozwiązaniach. Debata nad wskaźnikiem efektywności energetycznej statków obrazuje ścieranie się interesów politycznych i ekonomicznych, jakie brane są pod uwagę podczas przyjmowania standardów środowiskowych. Wstępna strategia IMO w sprawie redukcji emisji gazów cieplarnianych zakłada osiągnięcie celów, zwanych ambicjami, zgodnych z Porozumieniem Paryskim w sprawie zmian klimatu. W globalnej żegludze morskiej będzie to możliwe wyłącznie poprzez wpro-wadzenie standardów opartych na najlepszej dostępnej technologii.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Dorota Lost-Siemińska
1
ORCID: ORCID

  1. zastępca dyrektora departamentu prawnego i stosunków zewnętrznych, szefowa biura prawnego, Międzynarodowa Organizacja Morska

Abstrakt

W początkach rozwoju pandemii uwagę opinii publicznej na całym świecie przyciągnęły tragiczne wydarzenia na pokładach statków wycieczkowych, gdzie dochodziło do licznych zakażeń wirusem COVID-19. Przypadki rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych na statkach pasażerskich występowały jednak już wcześniej. Poniższy artykuł ma na celu zapoznanie czytelnika z orzecznictwem sądów brytyjskich w sprawie odpowiedzialności przewoźnika morskiego za szkody pasażerskie spowodowane zakażeniem norowirusem na pokładzie statków wycieczkowych. Czytelnik zapoznany zostanie także z sytuacją prawną poszkodowanych pasażerów na gruncie prawa amerykańskiego.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Zuzanna Pepłowska-Dąbrowska
1

  1. Katedra Prawa Handlowego i Morskiego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu

Abstrakt

Ubezpieczenia armatorskie pełnią istotną rolę we współczesnych stosunkach żeglugo-wych. Niniejsze opracowanie dotyczy problematyki ubezpieczeń frachtu, paliwa oraz załogi. Omawiane zagadnienie nie znalazło należytego odzwierciedlenia w literaturze ubezpieczeń morskich, chociaż historia ubezpieczeń w transporcie morskim sięga XVIII w. Pierwsze ubezpieczenia morskie obejmowały swoim zakresem statek i ładunek, dopiero w następnej kolejności dostrzeżono potrzebę wprowadzenia ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z uprawianiem żeglugi morskiej. Celem autorki jest zwrócenie uwagi na różnorodność i złożoność ubezpieczeń armatorskich zarówno w sferze przedmiotowej, jak i podmiotowej.
Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Dominika Wetoszka
1
ORCID: ORCID

  1. Wyższa Szkoła Administracji i Biznesu w Gdyni

Instrukcja dla autorów

Wytyczne dla autorów tekstów naukowych publikowanych w czasopiśmie "Prawo Morskie":

1. Tekst naukowy, w tym m.in. artykuł naukowy lub glosa, musi zawierać wyróżnione wprowadzenie oraz wnioski.
2. Po tytule należy umieścić abstrakt oraz słowa kluczowe, zaś na końcu tekstu, po bibliografii – tytuł w języku angielskim, keywords oraz abstract.
3. Źródła podawane w bibliografii należy pogrupować wg rodzaju: literatura, akty prawne, wykaz orzecznictwa, źródła internetowe.
4. Objętość tekstu: min. 20 000 znaków, max. 40.000 znaków.
5. Ustawienia strony: standardowe programu Word – marginesy górny, dolny, prawy i lewy 2,5 cm.
6. Tekst główny: czcionka Times New Roman 12 pkt., interlinia 1,5 wiersza wyrównanie obustronne (tj. wyjustowane). Należy zlikwidować podwójne spacje, przecinki, kropki, wielokrotne entery, ręczne zrzucenia wierszy, ręczne przeniesienia wyrazów itp.
7. Akapity należy rozpoczynać jednakowo we wszystkich artykułach.
8. Odstęp między wyrazami – zawsze 1 spacja.
9. Tytuły artykułów, śródtytuły każdego rzędu: rozmiar i rodzaj czcionki, umieszczenie na kolumnie, sposób wyróżnienia, numeracja (jeżeli występuje), światła nad i pod tytułem/śródtytułem ujednolicone, we wszystkich artykułach zgodne z szablonem czasopisma. W pracach zbiorowych podtytuły tego samego rzędu redaktor naukowy przekazujący pliki do składu i łamania powinien oznaczyć jednakowo we wszystkich artykułach.
10. Słowa kluczowe: umieszczenie i zapis w każdym artykule zgodnie szablonem czasopisma/publikacji.
11. Przypisy należy ujednolicić i wstawiać automatycznie za pomocą funkcji: „Odwołania” → „Wstaw przypis dolny”, bez dodatkowej spacji. Należy stosować numerację przypisów w automatycznej frakcji górnej cyfry arabskiej. Wyjątkiem od tej reguły jest znak „*”, którego można użyć w przypadku informacji o autorze artykułu, w pracy zbiorowej lub dla odróżnienia przypisów tekstowych (źródłowych) i odautorskich rzeczowych w edycji dokumentów historycznych.
12. W przypisach odnoszących się do źródeł poprzednio cytowanych, stosujemy odnośniki w wersji łacińskojęzycznej (op. cit., idem, ibidem itp.)
13. W przekazywanym pliku powinny być zaznaczone wszystkie miejsca, które docelowo będą zawierały hiperlinki, w szczególności olinkowane powinny być wszelkie numery ORCID, DOI, E-MAIL.
14. Spacji nie należy stawiać przed następującymi znakami: kropka, przecinek, średnik, dwukropek, nawias zamykający, cudzysłów zamykający, odsyłacz do przypisu, znak procentu, znak stopnia Celsjusza.
15. Nie stawia się spacji po następujących znakach: nawias otwierający, cudzysłów otwierający. W skrótach typu: s. (strona), t. (tom) itp. po kropce zawsze powinna znajdować się spacja.
16. Nie stosuje się ukośników w funkcji nawiasów.
17. W tekstach w języku polskim obowiązuje cudzysłów „drukarski”. W tekstach w innych językach stosuje się cudzysłowy właściwe temu językowi, np. “tekst angielski”, « tekst francuski », „tekst niemiecki“. Cudzysłowów angielskich używa się, w przypadku kiedy cały artykuł jest w języku angielskim, niemieckich – gdy cały artykuł po niemiecku itd.
18. Stosuje się następującą kolejność cudzysłowów: „ « ‘ ’ » ”.
19. Nie wstawia się znaku prim (') w miejsce apostrofu (’).
20. W przypadku tekstów obcojęzycznych należy używać poprawnych znaków specjalnych (np. à, á, â, ã, ä).
21. Nie należy przenosić do następnej linii tekstu pojedynczych liter, np. „a”, „w”, „i” – o ich usytuowaniu w tekście docelowym zadecyduje profesjonalny program do składu.
22. Wyróżnienia należy wykonywać konsekwentnie w całej pracy. Do oznaczania zwykłych wyróżnień (np. kursyw, podkreśleń) nie należy stosować stylów znakowych.
23. Zapis dotyczący dat należy ujednolicić w obrębie całej pracy (np. 10.03.2021 r.).
24. Wyrażenia liczbowe określające zakres lub wielkość przybliżoną należy w całej publikacji konsekwentnie rozdzielać dywizem (np. 1914-1918, XIX-XXI w., s. 5-8, 5-8 proc.).
25. Nie stosuje się dywizu (-) ani półpauzy (–) w funkcji minusa (−).
26. Bibliografię należy ujednolicić w obrębie całej pracy zgodnie z szablonem publikacji.
27. Afiliacje poszczególnych autorów artykułów: ujednolicone i umieszczone w pliku źródłowym zgodnie z szablonem publikacji ujednoliconą dla wszystkich autorów.

Materiały dodatkowe dołączane do przekazywanego tekstu


1. Tabele, rysunki, wykresy, schematy, ilustracje powinny być umieszczone w miejscu docelowym lub oddzielnym katalogu z dokładnym opisem: numer artykułu, numer tabeli/rysunku itp, tj.:
• rysunki, wykresy, schematy – powinny być opracowane i przesłane jako zapis elektroniczny (pliki źródłowe) w programach pracujących w środowisku Windows (np. Word, Excel, Corel 11, Photoshop itp.), wydruki czy rysunki oryginalne dobrej jakości,
• zdjęcia – oryginalne lub zapis z aparatu cyfrowego w możliwie najwyższej rozdzielczości (tif, jpg), ewentualnie skany z rozdzielczością minimum 300 dpi.,
• tabele – należy umieścić w tekście lub osobnym dokumencie (jeżeli jest ich dużo), nie należy stosować ozdobników, kolorów tła.

2. Do wszystkich materiałów dodatkowych należy przesłać opisy dotyczące: ułożenia na kolumnie, wielkość w podstawie, ewentualnie wytyczne dotyczące kadrowania, podpisy, tytuły, numery. Rysunki i tablice umieszczone w tekście podstawowym – blisko miejsca powołania na nie lub na osobnych stronach w kolejności numeracji, z zaznaczeniem w tekście miejsca ich występowania. Prosimy pamiętać o wykonywaniu rysunków zgodnie z poniższymi wytycznymi:
• rysunki muszą być czytelne i wyraźne,
• opisy rysunków należy ujednolicić i dostosować do ich wielkości,
• rysunki nie powinny mieć obramowania i cieniowanego szarego tła,
• na wykresach, rysunkach i schematach opis tekstowy należy upraszczać do niezbędnego minimum.
• wszelkie objaśnienia należy umieszczać w podpisie, ewentualnie w legendzie pod rysunkiem.
• rysunki, wykresy i schematy, jeśli to możliwe, prosimy dołączyć w wersji oryginalnej jako pliki źródłowe,
• wszystkie dostarczane grafiki w formie rastrów (.jpg, .tif, .png) powinny być wielkości umożliwiającej uzyskanie rozdzielczości 300 dpi w podstawie, pliki o niższej rozdzielczości uniemożliwiają poprawne ich wydrukowanie.

3. We wszystkich artykułach należy zachować jednolity podział tekstu i zapis, jednolitą numerację rysunków, wzorów i tablic oraz jednolitą skalę rysunków.

Szablon publikacji nadsyłanych do czasopisma "Prawo Morskie"

Zasady etyki publikacyjnej


Zasady etyki publikacyjnej


Redakcja „Prawa Morskiego” stosuje zasady odpowiedzialności i etyki zalecane przez Committee on Publication Ethics (COPE) dla wszystkich stron biorących udział w procesie publikacji i podejmuje wszelkie możliwe środki przeciwko jakimkolwiek nadużyciom.


1. Odpowiedzialność redakcji

1.1. Zasada bezstronności i sprawiedliwości. Przesłane teksty naukowe są oceniane pod kątem tylko i wyłącznie zawartości merytorycznej, bez względu na rasę, płeć, orientację seksualną, przekonania religijne, obywatelstwo lub ideologię polityczną.

1.2. Decyzje o publikacji. Redaktor naczelny jest odpowiedzialny za podjęcie decyzji, który z nadesłanych artykułów powinien zostać opublikowany. Decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu tekstu naukowego do publikacji redaktor naczelny podejmuje w oparciu o recenzje, oceniające jego treść, oryginalność, nowatorstwo, przejrzystość oraz adekwatność do zakresu czasopisma. Przy podejmowaniu decyzji, Redaktor naczelny może konsultować się z Radą Naukową. Redaktor naczelny jest zobowiązany do przestrzegania obowiązujących przepisów dotyczących zniesławienia, łamania praw autorskich i plagiatu oraz do ponoszenia pełnej odpowiedzialności za decyzje o publikacji tekstów naukowych.

1.3. Zasada poufności. Redaktor naczelny oraz Rada Naukowa muszą zapewnić, że wszystkie materiały przesłane do publikacji pozostaną poufne na etapie recenzowania. Nie mogą ujawniać żadnych informacji o przesłanym rękopisie nikomu poza autorami, recenzentami, potencjalnymi recenzentami, innymi doradcami redakcyjnymi (np. tłumaczami) i wydawcą.

1.4. Ujawnienie i konflikt interesów.
Niepublikowane artykuły, ich fragmenty czy materiały w nich zawarte nie mogą być wykorzystywane przez redaktora do własnych badań, bez pisemnej zgody autorów.

1.5. Utrzymanie integralności dorobku naukowego.
Redakcja będzie strzec integralności opublikowanego dorobku akademickiego, wydając w razie potrzeby poprawki, uzupełnienia i odwołania. Równocześnie redakcja dołoży wszelkich starań by wyłapać niewłaściwe badania i publikacje. Plagiaty i prace opierające się na fałszywych danych są niedopuszczalne. Redaktor powinien podjąć odpowiednie działania, gdy pojawią się zastrzeżenia etyczne do przesłanej pracy lub opublikowanego artykułu. W uzasadnionych przypadkach redakcja będzie publikować poprawki, wyjaśnienia, odwołania i przeprosiny.

1.6. Wycofanie opublikowanych artykułów. Redaktor czasopisma rozważy wycofanie opublikowanego tekstu naukowego, jeżeli: istnieją dowody wskazujące, że wyniki badań w nim zaprezentowane są niewiarygodne, zostały wcześniej opublikowane w innym miejscu bez odpowiedniego odniesienia, pozwolenia lub uzasadnienia (przypadki zbędnych publikacji), praca stanowi plagiat lub opiera się na nieetycznych badaniach. Powiadomienie o wycofaniu powinno być powiązane z wycofanym tekstem naukowym (poprzez umieszczenie tytułu i autorów w nagłówku wycofania), wyraźnie identyfikować wycofany tekst i wskazać, kto go wycofuje. Zawiadomienia o wycofaniu powinny zawsze zawierać uzasadnienie wycofania z podaniem powodu, aby odróżnić niezamierzony błąd od niewłaściwego postępowania. Wycofane teksty naukowe nie będą usuwane z drukowanych egzemplarzy czasopisma, ani z archiwów elektronicznych, ale ich wycofany status zostanie wskazany w sposób możliwie jak najbardziej czytelny.




2. Obowiązki autorów


2.1. Standardy publikowania wyników badań. Autorzy artykułów prezentujących wyniki oryginalnych badań powinni przedstawić dokładny opis wykonanej pracy oraz obiektywne omówienie jej znaczenia. Dane wyjściowe powinny być dokładnie przedstawione w artykule. Artykuł powinien zawierać wystarczająco dużo szczegółów i odnośników, aby umożliwić innym weryfikowanie postawionych tez. Sfabrykowanie, prezentowanie fałszywych lub niedokładnych wyników badań stanowi zachowanie nieetyczne i skutkować będzie odrzuceniem rękopisu lub wycofaniem opublikowanego artykułu.

2.2. Oryginalność i plagiat. Autorzy powinni upewnić się, że napisali całkowicie oryginalne prace, a jeśli wykorzystali pracę i/lub słowa innych osób, musi to być wyraźnie oznaczone jako cytat. Plagiaty są niedopuszczalne.

2.3. Publikacja wielokrotna lub równoczesna. Autorzy nie powinni publikować rękopisu opisującego te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Jednak w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach Redakcja „Prawa Morskiego” rozważy publikację tekstu opublikowanego w innym wydawnictwie, o ile było ono skierowane do innego odbiorcy i w innym języku.

2.4. Autorstwo. Prace publikowane w „Prawie Morskim” muszą być podpisane przez osoby, które istotnie są ich autorami i odpowiadają za ich treść. Osoby, których udział w powstaniu zgłaszanej pracy jest znikomy (na przykład ograniczony do udostępnienia materiałów z badań) mogą być wymienione w podziękowaniach, nie mogą jednak figurować jako autorzy. W przypadku wątpliwości redakcja zwraca się z prośbą o określenie udziału w powstaniu pracy poszczególnych osób figurujących jako autorzy. Autorzy powinni też ujawniać w przypisie lub podziękowaniach informacje o osobach i instytucjach, które przyczyniły się do powstania pracy poprzez wkład merytoryczny, rzeczowy lub finansowy. Autor zgłaszający pracę do publikacji powinien upewnić się, że w pracy uwzględnieni są tylko właściwi współautorzy oraz, że widzieli oni i zatwierdzili ostateczną wersję pracy i wyrazili zgodę na przesłanie jej do publikacji. Przypadki nierzetelności naukowej będą dokumentowane i ujawniane.

2.5. Uznanie źródeł. Autorzy powinni dbać o odpowiednie oznaczenie rezultatów pracy innych badaczy. Wobec tego należy cytować publikacje, z których czerpali informacje i tezy podczas pisania własnego tekstu naukowego.

2.6. Istotne błędy w opublikowanych pracach. Gdy autor odkryje istotny błąd lub nieścisłość we własnej opublikowanej pracy, jego obowiązkiem jest niezwłoczne powiadomienie redaktora lub wydawcy czasopisma oraz współpraca z redaktorem w celu wycofania lub poprawienia tekstu.


3. Obowiązki recenzentów

3.1. Wkład w decyzje redakcyjne. Recenzje naukowe pomagają redakcji w podejmowaniu decyzji redakcyjnych i stanowią pomoc autorom w ulepszaniu ich tekstów naukowych.

3.2. Terminowość. Każdy recenzent, który czuje się niekompetentny do zrecenzowania zgłoszonej mu pracy lub wie, że terminowe wykonanie recenzji będzie niemożliwe, powinien powiadomić o tym redaktora i wycofać się z procesu recenzowania.

3.3. Poufność. Cały rękopis otrzymany do recenzji jest traktowany jako dokument poufny. Nie wolno go pokazywać, ani omawiać z innymi osobami, z wyjątkiem osób upoważnionych przez redaktora.

3.4. Standardy obiektywności. Recenzje powinny być prowadzone obiektywnie. Krytyka osoby autora jest niewłaściwa. Recenzenci powinni jasno wyrażać swoje poglądy za pomocą odpowiednich argumentów merytorycznych.

3.5. Uznanie źródeł. Wszelkie istotne podobieństwa lub powielanie się między ocenianą pracą a jakimkolwiek innym opublikowanym artykułem należy zgłosić redaktorowi. Recenzenci powinni wskazać odpowiednie opublikowane prace, które nie zostały zacytowane przez autorów.

3.6. Ujawnianie i konflikt interesów. Informacje lub pomysły uzyskane w wyniku oceny muszą być traktowane jako poufne i nie mogą być wykorzystywane przez recenzenta dla osobistych korzyści. Recenzenci nie powinni podejmować się oceny manuskryptów, w których występują konflikty interesów.

wynikające ze współpracy lub innych relacji z jakimkolwiek autorem, podmiotami prywatnymi lub instytucjami zaangażowanymi w opracowanie tekstu naukowego. Autorom przysługuje prawo odniesienia się do recenzenckich uwag krytycznych.

Procedura recenzowania

Procedura recenzowania:

1. Wszystkie teksty naukowe, w tym artykuły naukowe i glosy, zgłoszone do redakcji „Prawa Morskiego” podlegają obustronnie niejawnej recenzji.

2. Każda tekst naukowy oceniany jest przez niezależnych ekspertów w danej specjalizacji.

3. Redakcja dołoży wszelkich starań, aby wybrać recenzentów, którzy nie mają żadnej zależności służbowej czy prywatnej z Autorem ocenianego tekstu.

4. Recenzenci zobowiązani są do przedstawienia obiektywnej oceny zgłoszonego tekstu naukowego.

5. Recenzenci zobowiązani są do ujawnienia odkrytych nieprawidłowości, w szczególności wszelkiego rodzaju plagiatów lub autoplagiatów.

6. Recenzja musi mieć formę pisemną i musi zawierać jednoznaczną ewaluację nadesłanego tekstu naukowego.

7. Recenzenci oceniają czy tekst naukowy kwalifikuje się do publikacji. Ocena jest dokonywana z uwzględnieniem następujących kryteriów:
- nowatorstwo tematu;
- uwzględnienie najnowszej literatury przedmiotu;
- zastosowanie właściwej metodologii; wpływ tekstu naukowego na aktualny stan badań w dziedzinie prawa morskiego, prawa morza, prawa środowiska morskiego i zrównoważonego rozwoju oraz otoczenie społeczno-gospodarcze.

8. Recenzowane teksty naukowe traktowane są jako materiały poufne.

9. Recenzenci pozostają anonimowi.

10. Autorzy są zobowiązani do uczestniczenia w procesie recenzyjnym, w szczególności do uwzględnienia lub odniesienia się do sugerowanych poprawek i usunięcia ujawnionych błędów.

11. W każdym tomie drukowanym „Prawa Morskiego” oraz na stronie internetowej redakcja publikuje listę recenzentów współpracujących z czasopismem przy danym tomie.




Polityka antyplagiatowa

The ‘Maritime Law’ journal observes the principles of scientific transparency and integrity.

We therefore accept no forms of plagiarism, ghostwriting, or honorary authorship. In order to prevent these, relevant provisions have been included into the agreements signed with authors.

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji