Nauki Humanistyczne i Społeczne

Studia Nauk Teologicznych PAN

Zawartość

Studia Nauk Teologicznych PAN | 2018 | Tom 13

Abstrakt

Artykuł omawia koncentrację teologii Marcina Lutra na egzystencji chrześcijanina. Trzy zasadnicze obszary wskazują na ten kluczowy motyw. Po pierwsze, opis usprawiedliwienia człowieka w kategoriach wolności zyskiwanej dzięki doświadczeniu wiary, które prowadzi do wdzięcznej służby bliźniemu. Po drugie, sakramentalne pojmowanie działania Słowa Bożego jako performatywu zmieniającego rzeczywistość. Definiuje ono nie tylko rozumienie sakramentów, z kluczową rolą Chrztu jako fundamentu dla codziennej aktualizacji życia chrześcijańskiego w pokucie, która dąży do zwalczania grzeszności starego grzesznego człowieka i prowadzi do budowaniu w oparciu o obcą sprawiedliwość Chrystusa własnej sprawiedliwości człowieka, ale również jest podstawą wspólnoty wierzących – Kościoła, a także strukturyzujących doczesną rzeczywistość porządków stworzenia. Po trzecie, wskazania odnośnie teologicznego poznania zamknięte w triadzie modlitwa–medytacja– pokuszenie oraz teologiczna waga doświadczania rozróżnienia Zakonu i Ewangeli.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jerzy Sojka

Abstrakt

Celem artykułu jest krytyczne przedstawienie Lutrowej interpretacji Mt 5-7, ze specjalnym podkreśleniem założeń hermeneutycznych i konsekwencji antropologicznych tego wykładu. Na wstępie autor artykułu przedstawia źródła pisane zawierające wypowiedzi Lutra na temat Mt 5-7, przede wszystkim jego kazania tygodniowe (Wochenpredigten) i wybrane pisma teologiczne. Następnie omawia hermeneutyczne założenia wykładu przyjęte przez Lutra: jego polemikę z popularną w średniowieczu „etyką dwu poziomów” oraz jego spór z interpretacją uznawaną przez anabaptystów i innych protestanckich idealistów. Główną zasadą hermeneutyczną interpretacji była jednak nauka M. Lutra o dwóch królestwach (Zwei-Reichen-Lehre); rozróżnienie między królestwem świeckim i duchowym jest niezbędne dla zrozumienia Lutrowej interpretacji Kazania na Górze (por. WA 32, 299-301). Reformator twierdził, że Kazanie nie wiąże chrześcijanina w świecie, natomiast obowiązuje go w Królestwie Bożym. Luter podkreślał, że Mt 5-7 nie jest tekstem soteriologicznym i zawiera nauczanie etyczne Chrystusa. Jednak zdaniem Lutra to wzniosłe nauczanie Chrystusa jest niemożliwe do realizacji: jest ono „lustrem” chrześcijańskiego życia. W zakończeniu autor przybliżył pierwsze reakcje Kościołów na Lutrowy wykład Kazania na Górze. Dzisiaj jego interpretacja jest standardem obowiązującym we wspólnotach protestanckich.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Stefan Szymik MSF

Abstrakt

Katolicki obraz Marcina Lutra na przestrzeni wieków ewoluował od zdecydowanie negatywnego w czasie reformacji i w wiekach następnych, poprzez próby teologicznie i historycznie pogłębionych analiz inspirowanych ruchem ekumenicznym, aż po współczesną akceptację wielu jego teologicznych postulatów. Współczesne kierunki rzymskokatolickiego myślenia o Lutrze dobrze streszczają historycznie wyważone i dogmatycznie pogłębione opinie ostatnich papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. Idąc za tekstami uzgodnień Komisji luterańsko-katolickiej na forum światowym, ekumenicznie otwarci papieże potrafią dostrzec w Marcinie Lutrze człowieka głęboko religijnego, świadka Ewangelii, którego myśl teologiczna nie utraciła swej aktualności i jest wyzwaniem dla współczesnego zsekularyzowanego świata.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Piotr Jaskóła

Abstrakt

Niniejszy artykuł zredagowany z okazji 500-lecia Reformacji koncentruje się wokół kolejnych setnych rocznic tego wydarzenia i ich obchodów w danym kontekście historycznym i w odniesieniu do postrzegania osoby Marcina Lutra. W ciągu 500 lat od pamiętnego wystąpienia Ojca Reformacji, które zapoczątkowało ruch „reformy protestanckiej”, co najmniej każde kolejne sto lat obchodzone było jako szczególne upamiętnienie tego faktu, który zmienił bieg historii Europy i świata oraz wstrząsnął chrześcijaństwem. Poszczególne, okrągłe rocznice Reformacji należy więc rozpatrywać w odniesieniu do ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej w Europie, a zwłaszcza w Niemczech. Nie mniej ważne jest zwrócenie uwagi na postać założyciela Kościoła reformowanego, na którym skupiała się zawsze, również dziś, idea świętowania rocznicy Reformacji. W powyższym artykule przedstawia się główne wątki z życia Marcina Lutra w kontekście jego reformy chrześcijaństwa oraz zasadnicze idee przewodnie jego myśli. Następnie analizuje się rozwój Reformacji, rozumiany jako pogłębienie doktryny i ustabilizowanie się praktyki, w latach po śmierci założyciela ruchu reformatorskiego. Na tym tle przedstawia się kolejne rocznice reformy protestanckiej w odniesieniu do sytuacji religijnej i politycznej w Europie i na świecie ze szczególnym uwzględnieniem ostatniej rocznicy 500-lecia Reformacji i jej postrzegania zarówno w Kościołach protestanckich, jak i w Kościele katolickim w kontekście rozwoju ruchu ekumenicznego.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jan Mikrut

Abstrakt

Rocznica 500-lecia Reformacji dla Kościoła prawosławnego nie stanowi szczególnego powodu do radości, ponieważ stanowi kolejny podział w Kościele – powiedział metropolita Hilarion (Ałfiejew). Pomimo że dotyczyła ona relacji Lutra i Kościoła zachodniego, jej odniesieniem stał się Kościół prawosławny, w którym Luter doszukiwał się pierwotnej nauki i eklezjologii. Dowodem tego była dysputa lipska, podczas której prymat, liturgikę, strukturę Kościoła, naukę o usprawiedliwieniu i czyśćcu Luter konfrontował z nauką Kościoła prawosławnego. Skoro Luter widział w prawosławiu osnowę dla swojej reformy, dlaczego nie zdecydował się na konwersję do Kościoła wschodniego? Karmires, podkreślając dużą znajomość prawosławia przez Lutra, twierdzi jednak, iż miała ona jedynie powierzchowny charakter, której brakowało empirycznego poznania. Konkluduje ponadto, że Luter ani nie chciał, ani nie mógł przyjąć prawosławia ze względu na swoje przywiązanie do mentalności Kościoła zachodniego, a także teologii scholastycznej.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Jerzy Pańkowski

Abstrakt

Chociaż Rosyjska Cerkiew Prawosławna uczestniczy w działalności ruchu ekumenicznego, to jednak pozostaje ona sceptyczna wobec kierunku rozwoju chrześcijaństwa zachodniego, głównie protestantyzmu. Sprzeciw budzą zwłaszcza próby zakwestionowania tradycyjnych ujęć dogmatycznych i etycznych. Krytyka prawosławna sięga jednak dalej, aż do źródeł zakwestionowania tradycji kościelnej we wczesnej teologii protestanckiej. W tym kontekście niniejszy artykuł przedstawia główne elementy współczesnej rosyjskiej prawosławnej krytyki Reformacji wychodzącej z faktu zakwestionowania u początku ruchu reformacyjnego autorytatywności tradycji. W pierwszej części zarysowana jest teologiczna i ideologiczna specyfika rosyjskiego prawosławnego dyskursu o Reformacji; w drugiej przedstawia się prawosławną koncepcję autorytatywności tradycji w Kościele jako punkt wyjścia krytyki Reformacji; w trzeciej – omawiane są główne elementy krytyki reformacyjnego postulatu sola Scriptura, ze szczególnym uwzględnieniem jego motywacji i konsekwencji społeczno-politycznych.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Marcin Składanowski

Abstrakt

Artykuł prezentuje nauczanie Marcina Lutra na temat usprawiedliwienia w kontekście jego soteriologicznych i antropologicznych konsekwencji, które na poziomie werbalnym wyznaczają pojęcia imputatio i deificatio. Zasadniczą prezentację głównych aspektów tego nauczania poprzedza szkic historycznego tła jego sfomułowania, gdzie istotną rolę odgrywał spór o odpusty i mistyczne inspiracje teologii Lutra. Wittenberski Reformator ujmował usprawiedliwienie zarówno jako przypisanie wierzącemu sprawiedliwości Chrystusa, jak i ścisłe zjednoczenie z Nim. Owa jedność, której obrazem jest małżeństwo, polega na commercium sacrum między człowiekiem a Chrystusem. Uczestnictwo wierzącego w sprawiedliwości Chrystusa objawia się więc jako rodzaj „przejścia” w Chrystusa. W tym sensie egzystencja usprawiedliwionego staje się egzystencją „ekstatyczną”, extra se, czyli w Bogu, skutkując tym samym nowym – przebóstwionym (vergottet) – życiem.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Rajmund Porada

Abstrakt

Artykuł jest prezentacją poglądów ukazujących katolickie i ewangelickie stanowisko dotyczące funkcji prymacjalnej Biskupa Rzymu i jego pochodzenia. Kluczowe sformułowanie, które jest osią kontrowersji brzmi iure divino i iure humano, wskazując na boskie albo ludzkie pochodzenie prymatu. Katolicki pogląd wyraża przekonanie, że Jezus Chrystus powołał do istnienia Kościół i wyposażył go w stałe elementy strukturalne: prymat i apostolat. Teza ta jest traktowana jako imperatyw wiary. Oparta jest na tekstach ewangelijnych, które podkreślają pierwszeństwo św. Piotra Apostoła w gronie Dwunastu oraz w pierwotnym Kościele. Eklezjologia katolicka stwierdza, że nie był to tylko osobisty przywilej Piotra ale stały element struktury Kościoła, który na Soborze Watykańskim I otrzymał formalny status dogmatu. Reformacja nie negowała samej funkcji prymacjalnej, ale sposób jej sprawowania oraz jej genezę. Przyjmuje od początku, że jest to element ukształtowany w historycznym rozwoju Kościoła. Dialog ekumeniczny katolicko-luterański wypracował stanowisko zmierzające do tratowania pochodzenia prymatu jako problemu mniej istotnego, na rzecz podkreślania komunijnego wymiaru Kościoła z istotną funkcją jednoczącą i prezentującą na zewnątrz całe chrześcijaństwo. Podstawową przesłanką jej wiarygodności jest oparcie na Ewangelii.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Marek Żmudziński

Abstrakt

W artykule autorzy podejmują namysł nad fazami ewolucji poglądów Dietricha Bonhoeffera na temat Kościoła i jego roli w życiu pojedynczych jego członków oraz w kontekście etycznego dziedzictwa reformacji. W Bonhoefferowskiej eklezjologii można wyróżnić trzy etapy, pogłębiające jego wizję Kościoła. W pierwszym z nich Kościół definiowany jest jako duchowa wspólnota wiernych, poza którą niemożliwe jest zbawienie. W fazie drugiej teolog kładzie nacisk na grzeszność człowieka, jako członka Kościoła. Uznanie jej stanowi podstawę dla przemiany, jaka może dokonać się w jednostce za sprawą przyjęcia w siebie Chrystusa. Trzeci etap to wkroczenie w świat spraw przedostatecznych w pełnej odpowiedzialności za dokonywane wybory poszczególnych członków wspólnoty eklezjalnej. Kościół, jakim widział go Bonhoeffer, miał wspierać się na mocnych filarach: na wolności, osobistej odpowiedzialności, naśladowaniu Chrystusa, miłości bliźniego, na sakramentach i Ewangelii. W tym aspekcie Bonhoeffer był wiernym kontynuatorem programu Reformacji.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Marcin Hintz
Maria Urbańska-Bożek

Abstrakt

Autor w swoim artykule zajmuje się rolą, jaką Maryja z Nazaretu, matka Mesjasza, gebirah, odegrała w ekonomii zbawienia. Tytuł gebirah oznacza godność matki króla i szczególną siłę jej oddziaływania. Dlatego Księgi Królewskie prawie zawsze wymieniają imię matki króla we wstępie do opisu każdego władcy Judy z dynastii Dawidowej, z której narodził się Mesjasz. Godność gebirah była nadawana matce króla w chwili intronizacji jej syna. Matka króla otrzymywała prestiżowy tytuł gebirah (2Krl 5,3; Jer 13,18), ponieważ dała życie synowi (geber), który został królem (2Sam 23,1). O matce Mesjasza wspominają trzy teksty biblijne, przedstawiając ważną postać kobiety- matki (Rdz 3,15; Iz 7,14 i Mich 5,2). Postać króla wraz z matką u jego boku jest prefigurą króla mesjańskiego Jezusa (2Sam 7,10-17) i jego matki Maryi. Maryja, Matka Jezusa, uważana za personifikację mesjanistyczną całego ludu Izraela, staje się nową Córą Syjonu. Maryja jako gebirah mesjańska jest realnie Matką Kościoła.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Gabriel Witaszek

Abstrakt

W przedłożonym studium autor wykazuje, że Paweł w propositio (12,1-2) sekcji zachęt (12,3-15,13), choć nie stosuje w nim bezpośrednio słowa syneidēsis, to jednak zastosowanym w nim słownictwem do niego się odnosi przywołując jego podstawowe funkcje i dowodzi w ten sposób, jak fundamentalne znaczenie ma odnowa umysłu we właściwym, tzn. zbawczo skutecznym, edukowaniu sumienia chrześcijańskiego. Czyni to w parakletycznym kontekście, aby uświadomić Adresatom, jak rozstrzygający głos mają odnowione umysł i sumienie w byciu i nieprzerwanym stawaniu się chrześcijaninem w codziennym i konkretnym przeżywaniu oraz praktykowaniu wiary w Jezusa. Z propositio czyni on fundament, na którym buduje parakletyczne przesłanie Listu. Jednoznacznie w nim stwierdza, że trwale odnawiany Ewangelią Bożą umysł to absolutny warunek nieprzerwanego ewangelicznego odnawiania sumienia. Odnawiane zaś w ten sposób sumienie to, jedyny godny okazanego grzesznej ludzkości daru miłosierdzia, gwarant stałej wierności jego norm osądu ze sprawiedliwością Bożą objawioną w Chrystusie Synu Bożym, czyli jego bezwzględnej prawości, co jest niezbywalnym warunkiem osiągnięcia zbawienia wiecznego.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Zdzisław Żywica

Abstrakt

Wpływ św. Augustyna na rozwój zachodniej łacińskiej myśli teologicznej jest znaczący. W wielu aspektach wpłynął on także na refleksję kontrreformacyjnych I reformacyjnych Teologów, szczególnie Marcina Lutra. Marcin Luter cytuje fragment 80. Homilii do Ewangelii św. Jana w trzecim paragrafie Artykułów Szmalkaldzkich. Stąd można uznać za pewne, że Augustyn wpłynął na jego rozumienie chrztu, szczególnie relacji między Saint Augustine ’s 80th homily on the Gospel of John 211 wiarą a słowem w czasie sprawowania sakramentu chrztu. Celem niniejszego studium jest zaproponowanie teologicznej analizy wspomnianej wyżej 80. Homilii do Ewangelii Jana w kontekście myśli św. Augustyna. Jest to krótki dyktowany tekst, napisany przez teologa z Hippony między 419 a 423 r., w którym wyjaśnia on J 15, 1-5 słowo po słowie. Reformacja, kontrreformacja i teologowie potrydenccy odnosili się do trzeciego paragrafu 80. Homilii często, a na ich interpretacje miało wpływ to, czy znajdowali się po katolickiej czy też protestanckiej stronie sporu. Interesujące jest to, że chociaż tekst ten był często cytowany, istniały jedynie nieliczne interpretacje, które podeszły do tekstu w sposób profesjonalny. Homilia Augustyna odzwierciedla duchowe bogactwo walki z donatyzmem (rola szafarza i przyjmującego sakrament chrztu) oraz pelagianizmem (chrzest dzieci). W niniejszym studium koncentrujemy się na tym, że jest to komentarz do Pisma Świętego, stąd analizuje całą homilię.

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Miloš Lichner

Abstrakt

Temat podjęty w zaprezentowanym artykule wpisuje się w szerszą dyskusję na temat suwerenności i patriotyzmu, która zintensyfikowała się w kontekście członkostwa Polski w Unii Europejskiej. Nawiązuje też do aktualnej tematyki wychowania patriotycznego dzieci i młodzieży, w którego realizację, obok rodziny i szkoły, angażuje się również Kościół (np. w ramach szkolnych lekcji religii, katechezy parafialnej, duszpasterstwa specjalistycznego). Podejmując problematykę określoną w tytule, najpierw zwrócono uwagę na zagadnienie, czy w zmienionym kontekście historycznym mówienie o patriotyzmie i postawie patriotycznej ma jeszcze sens oraz czy chrześcijanin w ogóle może (powinien) być patriotą. Poszukując odpowiedzi na tak postawione pytanie, odwołano się przede wszystkim do Listu Episkopatu Polski «O chrześcijańskim patriotyzmie» napisanego z okazji dwustolecia pierwszego rozbioru Polski oraz Dokumentu Konferencji Episkopatu Polski przygotowanego przez Radę ds. Społecznych pt. Chrześcijański kształt patriotyzmu. Dopiero na tym tle poszukiwano odpowiedzi na pytanie o obecność treści patriotycznych w przepowiadaniu homilijnym i katechetycznym. Jako modelowe w tym względzie przytoczono homilie wygłaszane przez św. Jana Pawła II podczas pielgrzymek do ojczyzny. Zwrócono też uwagę na założenia programowe nauczania religii w szkole i katechezy parafialnej, które wielokrotnie odwołują się do wartości jaką stanowi patriotyzm, podkreślając znaczenie kształtowania postawy szacunku i miłości wobec ojczyzny i jej dziedzictwa kulturowego oraz motywowania do aktywnego udziału w życiu społecznym

Przejdź do artykułu

Autorzy i Afiliacje

Edward Wiszowaty
Anna Zellma

Instrukcja dla autorów

INSTRUKCJA DLA AUTORÓW
Zanim Państwo prześlą swój artykuł, recenzję lub sprawozdanie do publikacji w czasopiśmie „Studiów Nauk Teologicznych”, prosimy o zapoznanie się z wymogami obowiązującymi autorów tekstów.

WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZGŁASZANEGO TEKSTU ORAZ SPOSÓB JEGO REDAGOWANIA

ZASADY SPORZĄDZANIA PRZYPISÓW
ZASADY REDAGOWANIA BIBLIGRAFII ZAŁĄCZNIKOWEJ
ZASADY REDAGOWANIA STRESZCZEŃ i SŁÓW KLUCZOWYCH
ZASADY REDAGOWANIA NOTY BIBLIOGRAFICZNEJ

Jeżeli tekst artykułu (recenzji, sprawozdania) został zredagowany zgodnie z zasadami przyjętymi w redakcji czasopisma „Studia Nauk Teologicznych”, prosimy zarejestrować się/zalogować się na adres: https://www.editorialsystem.com/snt
a następnie postępować zgodnie z instrukcją zawartą na stronie.

Autorzy mogą śledzić proces kwalifikacji tekstu na swoim koncie na Platformie Editorial System (link jak wyżej).

We wszystkich sprawach związanych z publikacją tekstu można kontaktować się z redakcją Studiów Nauk Teologicznych: https://journals.pan.pl/snt → KONTAKT

Zasady etyki publikacyjnej

ZASADY ETYKI PUBLIKACYJNEJ

jakie stosuje redakcja „Studiów Nauk Teologicznych”, są zgodne z wytycznymi Komitetu ds. Etyki Publikacyjnej (COPE – Committee on Publication Ethics):


Zgodnie z tymi wytycznymi do respektowania norm etycznych w procesie publikacji artykułu zobowiązane są nie tylko autorzy, ale wszystkie podmioty zaangażowane w pracę nad publikacją.

1. ZASADY ETYCZNE OBOWIĄZUJĄCE AUTORA

Autorstwo publikacji: Autorem publikacji jest osoba, która wniosła istotny wkład w jej koncepcję, wykonanie oraz ostateczną interpretację danych. Każdy, kto miał wpływ na te elementy pracy, winien zostać podany wśród autorów.

Rzetelność naukowa: Publikacja powinna zostać przygotowana skrupulatnie według wytycznych Redakcji. Musi zawierać dane umożliwiające identyfikację źródeł oraz jasny, przejrzysty sposób prezentacji informacji. W bibliografii należy przedstawić wszystkie publikacje wykorzystane przy pisaniu artykułu.

Oryginalność i plagiat: Autor jest zobowiązany do rzetelnego prowadzenia, prezentowania i obiektywnej interpretacji badań naukowych. Autor może zgłaszać do publikacji wyłącznie własne oraz oryginalne prace. Złożenie artykułu do publikacji jest rozumiane jako deklaracja, że tekst ten nie został nigdzie wcześniej opublikowany również w postaci elektronicznej oraz że nie jest on złożony w redakcjach innych czasopism ani nie jest fragmentem publikacji zwartej, np. monografii (zasada wykluczenia publikacji wielokrotnej lub równoczesnej). Plagiat, autoplagiat czy fałszowanie danych w artykule naukowym są niedopuszczalne. Redakcja korzysta z programu antyplagiatowego iThenticate umożliwiającego sprawdzenie oryginalności tekstów zgłoszonych do publikacji http://www.ithenticate.com/

Informacja o błędach w publikowanych tekstach: Autor powinien niezwłocznie powiadomić redaktora naczelnego czasopisma, jeśli zauważy znaczące błędy w swojej publikacji. We współpracy z redaktorem naczelnym i wydawcą powinna zostać opublikowana errata, aneks, sprostowanie bądź też publikacja powinna zostać wycofana.

2. ZASADY ETYCZNE OBOWIĄZUJĄCE REDAKCJĘ

Monitorowanie standardów etycznych: Redakcja odpowiada za przestrzeganie najwyższych standardów etycznych procesu publikacji w czasopiśmie. W tym celu kontroluje na bieżąco wszelkie działania na każdym etapie publikacji, a w razie potrzeby przeciwdziała nadużyciom.

Przejrzystość i otwartość (zasada fair play): Nadesłane artykuły Redakcja ocenia jedynie pod względem merytorycznym. Na ocenę nie wpływają takie czynniki, jak: rasa, płeć, wyznanie, pochodzenie, obywatelstwo, poglądy polityczne autorów, itp.

Decyzje dotyczące publikacji: Redakcja, po zapoznaniu się z recenzjami, podejmuje ostateczną decyzję na temat przyjęcia lub odrzucenia artykułu. Przy podejmowaniu decyzji bierze pod uwagę takie czynniki, jak: wartość naukową pracy, oryginalność ujęcia problemu, przejrzystość i zgodność z zakresem tematycznym czasopisma.

Zasada poufności: Redakcja zobowiązana jest do zachowania poufności w zakresie danych na temat zgłaszanych do publikacji prac i jej autorów. Informacje na temat danego artykułu posiadają jedynie: autor, recenzenci (przy czym obowiązuje procedura double blind review), redaktor naczelny, redaktor prowadzący dany numer lub odpowiedzialny za artykuł oraz wydawca.

Wykluczenie konfliktu interesów: Artykuły nie przeznaczone do publikacji nie mogą być wykorzystane przez redakcję w żaden sposób i do żadnych celów naruszających własność intelektualną autora. Autorzy powinni poinformować Redakcję o źródłach finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów (financial disclosure).

Rzetelność naukowa: Redakcja odpowiada za poziom etyczny i merytoryczny czasopisma i dlatego ma prawo do weryfikacji danych zamieszczonych w nadesłanym artykule oraz naniesienia poprawek, jeśli jest taka potrzeba.

Zapora ghost writing i guest autorship: Redakcja prowadzi selekcję nadesłanych artykułów zgodnie z zasadami przeciwdziałania przypadkom nierzetelności naukowej, np. autorstwa-widma, autorstwa grzecznościowego, gościnnego, itp. W celu przeciwdziałania podobnym przypadkom Redakcja wymaga od autorów przedstawienia wkładu autorów w powstanie publikacji (z dodatkowo podaną afiliacją oraz przypisaniem autorstwa do poszczególnych części publikacji); główną odpowiedzialność za treść ponosi autor zgłaszający artykuł.

Wycofanie tekstu: W przypadku podejrzeń o nieuczciwe praktyki Redakcja jest zobowiązana do wycofania tekstu z publikacji i podjęcia kroków wyjaśniająco-naprawczych. Wykrycie nadużyć etycznych (plagiat, sfałszowanie wyników badań, manipulacja wynikami badań, metodą, zmyślanie wyników badań itp.) powinno być zgłoszone w formie pisemnej redaktorowi naczelnemu czasopisma ( marian.machinek@gmail.com) bądź sekretarzowi czasopisma ( agatarujner@gmail.com). Zgłoszenia może dokonać członek redakcji, recenzent, czytelnik czasopisma lub każda inna osoba, która ma podejrzenie co do rzetelności tekstu. W przypadku naruszenia zasad etycznych w tekście już opublikowanym redakcja wycofa artykuł ze strony internetowej, zamieszczając informację o powodach wycofania, a w przypadku tekstu drukowanego redakcja zamieści stosowne oświadczenie w następnym numerze czasopisma. Redakcja poinformuje o sprawie autora, instytucję, w której jest afiliowany, recenzentów, osoby poszkodowane, a także, jeśli będzie to konieczne, inne organy nadzoru etycznego. Jeśli nadużycia etyczne w tekście są nieznaczne, skorygowany tekst będzie mógł być ponownie opublikowany. Jeżeli w Redakcji występuje konflikt interesów, zgłoszenie powinno zostać złożone Wydawcy ( sekretariat@akademiakatolicka.pl).

Skargi i odwołania: Skarga na Czasopismo lub/i Redakcję powinna być pisemna i w przypadku, kiedy dotyczy czasopisma lub postępowania członków Redakcji – winna być skierowana do redaktora naczelnego; kiedy dotyczy postępowania redaktora naczelnego – winna być skierowana do Wydawcy – Komitetu Nauk Teologicznych PAN ( sekretariat@akademiakatolicka.pl) i przekazana do wiadomości redaktora naczelnego. Nadzór nad Wydawcą pełni dziekan Wydziału I Nauk humanistycznych i Społecznych PAN (wydzial_1@pan.pl). Przedmiotem skargi mogą być np.: naruszone interesy skarżącego, zaniedbanie, przewlekłość lub brak działania w sprawie ze strony Redakcji. Skarżący powinien otrzymać pisemne zawiadomienie o załatwieniu sprawy w terminie 30 dni od daty złożenia skargi.

3. ZASADY ETYCZNE OBOWIĄZUJĄCE RECENZENTA

Kryteria oceny tekstów: Recenzent ocenia zgodność poruszanej problematyki z profilem czasopisma, to czy tytuł odzwierciedla treść artykułu oraz czy artykuł jest tekstem oryginalnym. Recenzent dokonuje oceny artykułu pod względem formalnym (poprawność językowa, struktura wywodu, poprawność w formułowaniu przypisów) oraz merytorycznym (poprawność metodologiczna, kompletność prezentowanych tez, poprawność merytoryczna, aktualność wykorzystanej bibliografii). Recenzent powinien krótko uzasadnić swoją ocenę. Recenzja musi zawierać jednoznaczny wniosek zawierający rekomendację dotyczącą publikacji artykułu.

Zasada poufności: Recenzent zobowiązany jest traktować recenzowany artykuł jako dokument poufny. Może o nim informować jedynie osoby do tego upoważnione. Procedura recenzyjna odbywa się anonimowo, co oznacza, że autor i recenzenci nie znają swojej tożsamości (double blind review).

Zasada obiektywizmu: Recenzent zwraca uwagę wyłącznie na wartość merytoryczną publikacji. Nie ocenia i nie krytykuje autora. W recenzji stara się być obiektywny. Ocenę artykułu przedstawia za pomocą przejrzystych argumentów.

Zasada odpowiedzialności za terminowość procesu recenzyjnego: Recenzent, który zgadza się na zrecenzowanie artykułu jest odpowiedzialny za wykonanie swej pracy w ustalonym z Redakcją terminie.

Wykluczenie konfliktu interesów: Konflikt interesów mogą stanowić relacje podległości zawodowej, zależności ekonomicznej oraz takie formy relacji towarzyskich, które mogą wpływać na bezstronną ocenę wartości tekstu. Wszelkie informacje oraz koncepcje naukowe uzyskane w wyniku procedury recenzyjnej nie mogą zostać wykorzystane do osobistej korzyści recenzenta. Recenzentem nie może być osoba bezpośrednio zaangażowana w powstawanie publikacji.

Procedura recenzowania

PROCEDURA RECENZOWANIA

Procedura recenzyjna stosowana w czasopiśmie „Studia Nauk Teologicznych” jest zgodna z zaleceniami Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego zawartymi w publikacji Dobre praktyki w procedurach recenzyjnych w nauce, Warszawa 2011 oraz Komunikatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 2 czerwca 2015 r. w sprawie kryteriów i trybu oceny czasopism naukowych

Przed wyrażeniem zgody na sporządzenie recenzji recenzent powinien zapoznać się z ZASADAMI ETYCZNYMI OBOWIĄZUJĄCYMI RECENZENTA: https://journals.pan.pl/snt → ZASADY ETYKI PUBLIKACYJNEJ.

Po otrzymaniu artykułu przeznaczonego do działów ARTYKUŁY lub VARIA, Redakcja dokonuje wstępnej oceny przesłanego przez autora tekstu, prowadzącej do decyzji o jego przyjęciu do dalszego procedowania (lub odrzuceniu). Autor może także zostać poproszony o uzupełnienie brakujących danych w swoim zgłoszeniu. Po podjęciu decyzji o wstępnym zakwalifikowaniu nadesłanego artykułu, Redakcja wszczyna procedurę recenzyjną, przesyłając tekst do dwóch niezależnych recenzentów, o czym niezwłocznie zawiadamia autora.

Lista recenzentów nie jest stała, ale Redakcja powołuje ich w zależności od tematyki przysyłanych tekstów. Dzięki temu recenzentami są eksperci zajmujący się tematyką przesłanego tekstu. Proces recenzji jest anonimowy, recenzent oraz autor artykułu nie znają swoich tożsamości (tzw. double blind review).

Przyjmując tekst do recenzji, recenzent zobowiązuje się do wykonania go w oznaczonym terminie. Po zapoznaniu się z tekstem przesłanego artykułu, recenzent wypełnia formularz recenzyjny, oceniając artykuł zarówno od strony formalnej (struktura, język, styl, przypisy), jak i merytorycznej (poprawność argumentacji, oryginalność i kompletność tez). Recenzent powinien uzasadnić swoją ocenę oraz sformułować ewentualne zalecenia dla autora.

Recenzja powinna zawierać jasną konkluzję w postaci rekomendacji do przyjęcia, odrzucenia lub też odesłania tekstu do autora w celu naniesienia poprawek i uzupełnień. Dwie recenzje z negatywną rekomendacją prowadzą do odrzucenia artykułu. W przypadku znacznych rozbieżności w rekomendacjach dwóch pierwszych recenzentów, Redakcja kieruje tekst do trzeciego recenzenta, którego rekomendacja jest decydująca dla dalszych losów artykułu.

Na podstawie recenzji Redakcja podejmuje decyzję o ostatecznym przyjęciu artykułu do druku, jego odrzuceniu lub odesłaniu do autora w celu naniesienia poprawek. O dokonanej decyzji Redakcja niezwłocznie informuje autora, umożliwiając mu zapoznanie się także z tekstami recenzji. Do poważniejszych uwag recenzentów autor artykułu powinien się szczegółowo ustosunkować. Wszystkie uwagi recenzentów powinny być uwzględnione w korekcie pracy. Korespondencja pomiędzy autorem i recenzentami odbywa się za pośrednictwem Redakcji.

W porozumieniu z autorem Redakcja dokonuje stylistycznej korekty tekstu przyjętego artykułu, by doprowadzić ostatecznie do wypracowania wersji tekstu gotowej do publikacji.

Materiały zawarte w dziale RECENZJE I OMÓWIENIA nie są artykułami ściśle naukowymi i dlatego z zasady nie podlegają ocenie zewnętrznych recenzentów, choć mogą zostać do nich skierowane. Decyzję o ich publikacji bądź odrzuceniu podejmuje Redakcja.



Recenzenci

RECENZENCI

18 (2023)

Ks. prof. UKSW dr hab. Przemysław Artemiuk, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. KUL dr hab. Grzegorz Barth, Katolicki Uniwersytet Lubelski
Ks. Prof. dr hab. Antoni Bartoszek, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Janusz Bujak, Uniwersytet Szczeciński
Ks. prof. dr hab. Grzegorz Chojnacki, Uniwersytet Szczeciński
Prof. dr Ján Ďačok, Pontifical Gregorian University in Rome, Italy
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dola, Uniwersytet Opolski
Prof. dr John Grabowski, The Catholic University of Amerika in Washington, USA
Prof. dr Maurizio Faggioni, Accademia Alfonsiana in Roma, Italy
Ks. prof. dr hab. Piotr Jaskóła, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr Radoslav Lojan, Katolícka Univerzita v Ružomberku, Slovakia
Ks. prof. UPJPII dr hab. Marek Kluz, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Jarosław Merecki SDS, Pontificio Istituto Teologico Giovanni Paolo II per le Scienze del Matrimonio e della Famiglia in Roma, Italy
Ks. prof. dr hab. Piotr Morciniec, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab, Jan Perszon, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Prof. dr Adrian J. Reimers, Holy Cross College, South Bend, USA
Ks. prof. dr hab. Stanisław Jan Rabiej, Uniwersytet Opolski
Prof. dr hab. Marek Rembierz, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. UKSW dr hab. Stanisław Bolesław Skobel, Uniwersytet Kardynała Stefana
Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Robert Skrzypczak, Akademia Katolicka w Warszawie
Prof. dr hab. Krzysztof Stachewicz, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jan Szpet, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr Tadeusz Zadorożny, Holy Apostles College & Seminary, Cromwell, USA
Prof. dr. Stefano Zamboni, Accademia Alfonsiana in Roma, Italy
Ks. prof. dr hab. Wojciech Zawadzki, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego wWarszawie
Ks. prof. UŚ dr hab. Sławomir Zieliński, Uniwersytet Śląski w Katowicac

17 (2022)

Ks. prof. UKSW dr hab. Przemysław Artemiuk, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. dr hab. Paweł Borto, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. prof. dr hab. Janusz Bujak, Uniwersytet Szczeciński
Prof. dr Martin Carbajo-Núñez, Pontifical University of St. Anthony (Antonianum), Rzym (Włochy)
Prof. dr David Fagerberg, University of Notre Dame (USA)
Ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Prof. dr Cristiana Freni, Salesian Pontifical University, Rzym (Włochy)
Ks. prof. dr hab. Zygfryd Paweł Glaeser, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Józef Grzywaczewski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Krzysztof Guzowski, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. prof. UŚ dr hab. Jacek Kempa, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. UPJPII dr hab. Marek Kluz, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr Vlaho Kovačević, University of Split (Horwacja)
Ks. prof. KUL dr hab. Jacenty Mastej, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. dr hab. Andrzej Miotk SVD, Rzym (Włochy)
Ks. prof. dr hab. Andrzej Adam Napiórkowski, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab, Jan Perszon, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
O. prof. UAM dr hab. Piotr Piasecki, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr Jan Polak, Palacký, University Olomouc (Republika Czeska)
Prof. Dr Adrian J. Reimers, University of Saint Thomas (USA)
Ks. dr hab. Roman Słupek SDS, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Ks. dr hab. Adam Józef Sobczyk, Poznań
Ks. prof. UAM dr hab. Wojciech Szukalski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Prof. dr Andrea Vicini SJ, Boston College (USA)
Ks. prof. dr hab. Norbert Widok, Uniwersytet Opolski
Prof. dr Ray Zammit, L-Università ta' Malta (Malta)

16 (2021)

Ks. prof. dr hab. Andrzej Anderwald, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. AKW dr hab. Piotr Aszyk, Akademia Katolicka w Warszawie
Ks. prof. UAM dr hab. Andrzej Bohdanowicz, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Janusz Bujak, Uniwersytet Szczeciński
Prof. AI dr hab. Piotr Duchliński, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr Ivo Džinić, University of Zagreb (Croatia)
Ks. prof. dr hab. Zygfryd Glaeser, Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Piotr Jaskóła, Uniwersytet Opolski
Prof. dr Daniel Justel, Universidad Eclesiástica San Dámaso: Madrid (España)
Prof. dr Stephan Kampowski, Pontifical John Paul II Theological Institute for Marriage and Family Sciences in Rome (Italy)
O dr hab. Maksym Adam Kopiec, Pontifical University of. St. Anthony (Antonianum) in Rome (Italy)
Ks. prof. AP dr hab. Ryszard Kozłowski, Akademia Pomorska w Słupsku
Ks. dr Roman Mazur, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Andrzej Napiórkowski, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. UAM dr hab. Paweł Podeszwa, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. UwB dr hab. Andrzej Proniewski, Uniwersytet w Białymstoku
Ks. prof. UAM dr hab. Andrzej Pryba, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Stanisław Rabiej, Uniwersytet Opolski,
Prof. dr Thomas Rego, Universidad Adolfo Ibáñez (Chile)
Prof. dr Adrian Reimers, University of St. Thomas (USA)
Ks. prof. em. dr hab. Czesław Rychlicki, Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. dr hab. Tomasz Siemieniec, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Ks. prof. dr hab. Wojciech Szukalski, Uniwersytet im Adama Mickiewicza w Poznaniu
Prof. n. med. dr hab. Władysław Sinkiewicz, Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy
Ks. dr hab. Damian Wąsek, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr hab. Krzysztof Wieczorek, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr João J. Vila-Chã, Pontifical Gregorian University (Gregoriana) in Roma (Italy)
Ks. dr Tadeusz Zadorożny, Holy Apostles College and Seminary (USA)

15 (2020)

Ks. prof. UO dr hab. Andrzej Anderwald, Uniwersytet Opolski
Dr René Balák, Slovakia
Ks. prof. dr hab. Antoni Bartoszek, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Pawel Bortkiewicz, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Prof. dr Ladislav Csontos, Trnava University, Slovakia
Ks. prof. US dr hab. Grzegorz Chojnacki, Uniwersytet Szczeciński
Prof. dr Ján Ďačok, Pontifical Gregorian University in Rome, Italy
Prof. dr John Grabowski, Catholic University of America in Washington, USA
Ks. prof. dr hab. Piotr Jaskóła, Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Stanislaw Kozakiewicz, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Ryszard Kozłowski, Akademia Pomorska w Słupsku
Ks. prof. PWTW dr hab. Zbigniew Kubacki, Collegium Bobolanum w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Zdzisław Kupisiński, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie
Prof. René Micallef, Pontifical Gregorian University in Rome, Italy
Ks. prof. dr hab. Ireneusz Mroczkowski, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Maciej Olczyk, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Kazimierz Papciak, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Prof. dr Ian Randall, Cambridge, UK
Prof. dr hab. Jarosław Różański, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. UAM dr hab. Andrzej Pryba, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. UKSW dr hab. Tomasz Szyszka, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Prof. dr Inocent-Mária Szaniszló, Pontifical University of St. Thomas Aquinas (Angelicum) in Rome, Italy
Ks. prof. dr hab. Wojciech Szukalski, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
Dr Dominic White, Margaret Beaufort Institute of Theology in Cambridge, UK
Dr Agnes Wilkins, Worcester, UK
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dzidek, Akademia Muzyczna w Krakowie

14 (2019)

Ks. prof. UKSW dr hab. Grzegorz Bachanek –
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Dr José María Berlanga, Universidad Pontificia Comillas in Madrid
Ks. prof. AMuz dr hab. Jacek Bramorski – Akademia Muzyczna w Gdańsku
Prof. James Corkery – Papieski Uniwersytet Gregoriańskim, Rzym
Ks. dr hab. Tomasz Dutkiewicz – Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Zygfryd Gläser – Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Jerzy Gocko - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr John Grabowski - The Catholic University of America
Ks. prof. UAM dr hab. Adam Kalbarczyk - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Dariusz Kotecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Dr hab. Ewelina Konieczna – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. AP dr hab. Ryszard Kozłowski – Akademia Pomorska
Prof. dr hab. Krzysztof Leśniewski - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. KUL dr hab. Jacenty Mastej - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr Jarosław Merecki - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr hab. Andrzej Napiórkowski - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Józef Naumowicz - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. UAM dr hab. Andrzej Pryba – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Roman Słupek - Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Prof. dr hab. Krzysztof Stachewicz - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
O. prof. dr Inocent-Mária V. Szaniszló - Pontifical University of St Thomas Aquinas
Ks. prof. dr hab. Stefan Szymik - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Norbert Widok - Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr Andrzej Wodka - Accademia Alfonsiana, Rzym

13 (2018)

Dr José María Berlanga, Universidad Pontificia Comillas in Madrid
Ks. dr hab. Roman Buchta – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. Dr Joseph Carola - Papieski Uniwersytet Gregoriańskim, Rzym
Ks. prof. dr hab. Radosław Chałupniak – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Wiesław Dąbrowski - Istituto Superiore di Scienze Religiose „Fides et Ratio”, L`Aquila
Ks. hab. dr hab. Tadeusz Dzidek - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr Cyril Hišem - Katolicki Uniwersytet w Rużomberku
Prof. Cayetana Heidi Johnson - Universidad en Internet de México
Ks. prof. KUL dr hab. Przemysław Kantyka - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. UPIPII dr hab. Tadeusz Kałużny - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Dr Maksym Adam Kopiec - Pontificia Universita Antonianum, Roma
Ks. prof. dr hab. Dariusz Kotecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Janusz Kręcidło - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. UMK dr hab. Krzysztof Krzemiński - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. KUL dr hab. Zdzisław Kupisiński - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Dr Rudolf Kutschera - John Felice Rome Center/Loyola University Chicago
Prof. KUL dr hab. Krzysztof Leśniewski - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Waldemar Linke - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. KUL dr hab. Jacenty Mastej - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Jarosław Moskałyk - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks prof. KUL dr hab. Sławomir Pawłowski - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr hab. Romuald Piekarski – Uniwersytet Gdański
Prof. dr hab. Aleksander Prokopski – Politechnika Wrocławska
O. dr Paweł Sambor - l'Institut Catholique de Paris
Ks. dr hab. Roman Słupek - Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Ks. prof. dr hab. Jan Szpet - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Manfred Uglorz – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Norbert Widok - Uniwersytet Opolski

12 (2017)

Dr. Mojżesz Asaah Awinongya SVD - Philosophisch-Theologische Hochschule in Sankt Augustin, Niemcy
Ks. prof. UŚ dr hab. Antoni Bartoszek - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr Achim Buckenmaier - Pontifical Lateran University, Rzym
Ks. dr Andrzej Dobrzyński - Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Tadeusz Dzidek - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Jan Górski - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. UKSW dr hab. Józef Grzywaczewski – Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. dr hab. Wojciech Szukalski - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Paweł Kiejkowski - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. UMK dr hab. Krzysztof Krzemiński - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
O. prof. dr hab. Bogusław Kochaniewicz OP - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
O. prof. dr hab. Ireneusz Ledwoń - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr Francisco José López Sáez - Universidad Pontificia Comillas in Madrid.
Prof. Michael J. Mikoś - University of Wisconsin–Milwaukee
Ks. prof. UKSW dr hab. Leszek Misiarczyk – Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. UAM dr hab. Mariusz Olczyk - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Mieczysław Ozorowski - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Marek Pyc - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jan Słomka – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr Ignacio Serrada Sotil - Instituto Superior de Ciencias Religiosas
Prof. dr hab. Krzysztof Stachewicz - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Wojciech Szukalski - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Zbigniew Wanat - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Prof. dr Ralph Weimann - Domuni Universitas, Bruksela
Prof. dr hab. Krzysztof Wieczorek – Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr hab. Andrzej Wierciński – Uniwersytet Warszawski
Ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec - Ateneo Romano della Santa Croce
Ks. dr hab. Tadeusz Zadykowicz Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Sławomir Zieliński - Uniwersytet Śląski w Katowicach

11 (2016)

Dr Anna Abram, Margaret Beaufort Institute of Theology in Cambridge
Prof. dr hab. Stanisław Achremczyk - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. dr hab. Andrzej Anderwald, prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr Stanisław Bazyliński - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Jacek Bramorski - Akademia Muzyczna w Gdańsku
Ks. prof. dr hab. Radosław Chałupniak - Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Konrad Glombik – Uniwersytet Opolski
Prof. dr Massimo Grilli – Uniwersytet w Genewie
Ks. prof. dr hab. Ryszard Hajduk - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. dr hab. Marek Karczewski, prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Witold Kawecki - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. prof. dr hab. Wolfgang Klausnitzer – Uniwersytet Julius-Maximillians w Würzburgu
Ks. prof. dr hab. Dariusz Kotecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. Dr Edmund Kowalski - Accademia Alfonsiana, Rzym
Ks. dr hab. Zbigniew Kubacki, prof. PWTW - Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie
Ks. dr hab. em. Bernard Kołodziej, prof. UAM - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jerzy Myszor - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Janusz Kręcidło - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Prof. zw. dr hab. Stanisław Obirek
Dr Sean Ryan, University of London
Ks. prof. dr hab. Jan Słomka - Uniwersytet Śląski w Katowicach
O. dr Wojciech M. Stabryła - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jan Szpet - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Mariusz Szram - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Stefan Szymik - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Andrzej Uciecha - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. prof. dr hab. Ireneusz Werbiński - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Norbert Widok - Uniwersytet Opolski

10 (2015)

Ks. dr hab. Tadeusz Dzidek , prof. UPJPII - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Sławomir Zieliński - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Ks. dr hab. Ryszard Hajduk , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Edward Wiszowaty - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Prof. dr Stefan Iloaie - Universitatea Babeș-Bolyai, Cluj-Napoca, Rumunia
Prof. dr Cristian Sonea - Universitatea Babeș-Bolyai, Cluj-Napoca, Rumunia
Ks. dr hab. Wojciech Szukalski , prof. UAM - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Prof. dr. Jürgen Werbick - Universität Münster
Ks. dr hab. Jacek Kempa - Uniwersytet Śląski w Katowicach
Prof. dr hab. Michael Gabel - Universität Erfurt
Dr hab. Wojciech Gajewski , prof. UG – Uniwersytet Gdański
O. prof. dr hab. Ryszard Sikora - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Dariusz Kotecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Prof. dr Roman Siebenrock - Universität Innsbruck
Ks. dr hab. Stefan Szymik - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Prof. dr hab. Michał Wojciechowski – Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Stanisław Rabiej - Uniwersytet Karola w Pradze
Ks. dr hab. Paweł Kiejkowski - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Andrzej Anderwald , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. Dr hab. Jan Perszon - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. dr hab. Józef Urban , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Andrzej Pietrzak - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Jan Górski - Uniwersytet Śląski w Katowicach
O. prof. dr hab. Bogusław Kochaniewicz OP - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Jacenty Mastej - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Artur Malina – Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Andrzej Piotr Perzyński - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

9 (2014)

Dr hab. Stanisław Achremczyk - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Prof. dr Józef Bunar - Facultad de Teología “San Pablo”, Cochabamba, Bolivia
Prof. dr Stefan Iloaie - Universitatea Babeș-Bolyai, Cluj-Napoca, Rumunia
Ks. prof. dr hab. Jerzy Gocko - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Bp. dr hab. Marcin Hintz , prof. ChAT – Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie
Prof. dr. Alberto Mingo Kaminouchi - Institute Superior de Ciencias Morales, Madrid
Ks. dr hab. Krystian Kałuża - Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Krzysztof Kaucha , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
O. dr hab. Jacek Kiciński , prof. PWT - Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Dr hab. Marek Kita - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Stanisław Kozakiewicz - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. dr hab. Zdzisław Kupisiński , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Marek Lis , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Jacenty Mastej - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Dr Gerhard Marschütz - Universität Wien
Ks. dr hab. Erwin Mateja , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Piotr Morciniec – Uniwersytet Opolski
Dr hab. Katarzyna Parzych-Blakiewicz , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Prof. dr. Joachim Piepke - Philosophisch-Theologische Hochschule SVD St. Augustin
O. prof. dr Dariusz Piwowarczyk – Uniwersytet Jagielloński
O. prof. dr hab. Roland Preis
Ks. prof. dr hab. Marek Pyc - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Marek Skierkowski , prof. UKSW Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Ks. dr hab. Stefan Szymik , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Zbigniew Wanat - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. dr hab. Waldemar Wesoły , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Jan Wiśniewski - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec - Ateneo Romano della Santa Croce

8 (2013)

Ks. dr hab. Roman Bogacz - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Prof. dr hab. Clemens Breuer - Philosophisch-Theologische Hochschule St. Pölten, Austria
Ks. dr hab. Jacek Bramorski - Akademia Muzyczna w Gdańsku
Ks. dr hab. Dariusz Dziadosz - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Jerzy Gocko , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. prof. dr hab. Wacław Gubała – Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. dr hab. Jan Kochel , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Piotr Łabuda - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie Ks. dr hab. Zdzisław Janiec , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Grzegorz Jaśkiewicz
Ks. dr hab. Bernard Kołodziej, em. prof. UAM - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Krzysztof Konecki - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Ks. prof. dr hab. Antoni Misiaszek - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Jerzy Misiurek - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Maciej Olczyk - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Joachim Piegsa – Universität Augsburg
Ks. prof. dr Marek Raczkiewicz - Accademia Pontificio, Madrid
Ks. prof. dr hab. Ireneusz Werbiński - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ks. dr hab. Waldemar Wesoły , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. dr hab. Norbert Widok , prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Tadeusz Zadykowicz - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

6-7 (2011-2012)

Ks. prof. dr hab. Piotr Morciniec - Uniwersytet Opolski
Prof. dr hab. Krystian Wojaczek - Uniwersytet Opolski
Ks. prof. dr hab. Piotr Jaskóła - Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Andrzej Anderwald, prof. UO – Uniwersytet Opolski
Ks. dr hab. Katarzyna Parzych-Blakiewicz , prof. UWM - Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Ks. prof. dr hab. Jerzy Gocko - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. dr hab. Zdzisław Kupisiński , prof. KUL - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Polityka antyplagiatowa

POLITYKA ANTYPLAGIATOWA


System antyplagiatowy: Plagiat stanowi naruszenie osobistych praw autorskich polegające na przywłaszczeniu całości lub części cudzego utworu i opublikowaniu go pod własnym nazwiskiem. Skopiowanie swojego utworu w celu poszerzenia dorobku naukowego stanowi autoplagiat. Plagiat jest czynnością karalną.

W przypadku wykrycia plagiatu redakcja poinformuje o sprawie instytucję, w której afiliowany jest autor, recenzentów oraz osoby poszkodowane. Ponadto redakcja zamieści informację na ten temat na stronie internetowej czasopisma i/lub w wersji drukowanej.

W celu zapobiegania plagiatowi Redakcja czasopisma „Studia Nauk Teologicznych” korzysta z oprogramowania iThenticate należącego do firmy Turnitin – globalnego dostawcy usług technologicznych dla nauki i edukacji. System pozwala sprawdzić domniemane podobieństwo tekstu z miliardami źródeł internetowych oraz tekstami zdeponowanymi przez wydawców korzystających z Similarity Check.

Dane badawcze: Redakcja nie gromadzi danych badawczych, a przedstawienie planu zarządzania danymi badawczymi nie stanowi wymogu publikacji artykułu. Przez dane badawcze redakcja rozumie zarejestrowane materiały o charakterze faktograficznym (w postaci liczbowej, tekstowej, graficznej czy dźwiękowej), powszechnie uznawane przez społeczność naukową za niezbędne do oceny wyników badań naukowych. W określonych okolicznościach autorzy mogą jednak zostać poproszeni o przedstawienie danych badawczych, również już po opublikowaniu artykułu.



Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji