W prezentowanym opracowaniu zostały ukazane problemy samoświadomości i możliwości jej rozwoju. W tym kontekście została określona także koncepcje samooceny, szacunku dla samego siebie, uznania dla siebie, rozpoznawania siebie, pewności siebie i samorealizacji. W tekście podkreślono, że samoświadomość wiąże się ze świadomością własnej tożsamości psychofizycznej i społecznej – ja sam i świat oraz moje miejsce w nim. Ważnym środkiem do rozwoju zdrowej samoświadomości jest również uznanie. W podsumowaniu artykułu zwrócono uwagę na higienę psychiczną jako zapobieganie niepowodzeniom rozwojowym.
Four types of self-standards (ideal, ought, undesired, and forbidden selves) were analyzed in the context of self-assessed health of older adults. We focused on the relationships between self-discrepancies (perceived actualization of self-standards) and affect, as well as the content of self-descriptions of standards. Participants (116 Polish older adults) completed: Self Standards’ Measure (SSM), PANAS-X and 7 items from the WHOQOL-BREF. First, we found that self-assessed health moderates the effects of self-discrepancies on affect. The ideal and ought self-discrepancies predicted affect when health was assessed as good. Conversely, the undesired and forbidden self-discrepancies predicted affect when health was assessed as poor. Second, health-related content was more typical for the ideal than for the ought standards. Third, older adults who assessed their health better had fewer health-related standards. The results are discussed with reference to control theory of approach and avoidance.
Artykuł rozważa dwa pytania: po pierwsze, jaki jest charakter metafizycznego rozumienia osoby przez Petera Strawsona w świetle bliskości jego sposobu uprawiania filozofii zarówno do metafizycznej tradycji Arystotelesa, jak i ontologicznej tradycji Kanta, po drugie, jakie jest największe wyzwanie strawsonowskiego wyboru antropologicznego zawartego w postulacie pierwotności pojęcia osoby ludzkiej. Dyskusja rozumienia metafizyki zawarta zarówno w Individuals, jak i w innych tekstach Strawsona prowadzi do konstatacji, że chociaż w sensie ogólnym oksfordzki uczony jest związany z kantowskim odniesieniem do schematu pojęciowego i jego wpływu na nasze rozumienie świata, to w przypadku definicji człowieka jako osoby Strawson w jednoznaczny sposób nawiązuje do philosophia perennis, czego przykładem jest odniesienie do cielesności oraz czasoprzestrzenności ludzkiego bytu, manifestujące się w uznaniu ontologicznego pierwszeństwa rzeczywistości partykulariów przed rzeczywistością czysto mentalną. Tym samym, największym wyzwaniem dla rozumienia człowieka w świetle konstytucji duchowo-cielesnej jawi się u Strawsona kartezjańska aporia antropologiczna. Efektem analizy zawartej w artykule jest stwierdzenie próby rozwiązania przez Strawsona aporii braku komunikacji między świadomością a cielesnością poprzez szczególne ujęcie stosunku między ciałem a świadomością, które wykracza poza założoną przez Kartezjusza ontologię fundamentalnej różnicy między res cogitans i res extensa. Strawson proponuje uznanie ich jednoczesnej istotności, nie proponując jednak żadnego nowego rozwiązania ontologicznego porównywalnego, dla przykładu, z zaproponowanym przez H.E. Hengstenberga personalizmem konstytucji osoby ludzkiej z trzech (Geist – Leib – Existenzprinzip), a nie z wykluczających się dwóch (Geist – Leib) elementów.
The aim of the present study was to explore the role of temporal intelligence in English as a Foreign Language (EFL) learners’ self-regulation and self-efficacy. To this end, a general temporal intelligence (GTI-S) scale was designed based on the subconstructs of time in the literature. The scale, along with the learning self-regulation questionnaire (SRQ-L) and the English self-efficacy scale was administered to 520 EFL learners. To validate the GTI-S, confirmatory factor analysis (CFA) was run. The results of Pearson product-moment correlations demonstrated significantly positive relationships between temporal intelligence and controlled self-regulation, automatic self-regulation and self-efficacy (p<.05). Moreover, the findings of multiple regressions revealed that Linearity of Time, Economicity of Time, and Multitasking are the most important subconstructs of time with relation to these variables.
Who owns the city? Do the inhabitants of modern cities have a reflection on their place of everyday life? Do they treat the city as commons? Do they feel co-responsible for the directions of development of their cities? Answers to the above questions have far-reaching consequences for urban development policy. They are the basis for assessing the ongoing democratization processes in the local government sphere. They also reveal important aspects of the condition of civil society. Although, on the basis of various indicators the trend is positive, it seems that the awareness of the role of the citizen versus the ordinary resident is poorly rooted in the attitudes of the Polish people. And the lesson of citizenship is still an undisrupted task for a large part of the inhabitants of our country. The greatest hopes lie in the generation of young and educated Poles who, through the development of participative management mechanisms, are becoming more aware of the possibilities of citizens’ influence on urban policy. The article is an attempt to answer the above questions based on literature review, current press articles and empirical studies conducted among a group of students.
Aim: This study investigates the impact of assertiveness training on assertiveness and self-esteem of high school students. Method: The study employs Quasi-experimental design where 130 participants aged 13-17 years were selected randomly and assigned into two groups as experimental (N-65) and control group (N-65). Tools: For this aim Assertiveness scale (AS) and Self-esteem questionnaire (RSE) were used. Training: During the treatment phase, the experimental group received assertiveness training of 5 weeks comprising two sessions per week, and each session took 45 minutes. After treatment both experimental and control groups are measured with post-tests. Results: The results show that assertiveness training has significantly increased the assertiveness and decreased the aggression and submission in the experimental group. Also the training has significantly increased the self-esteem of students. Conclusion: The obtained findings revealed an increase in the rate of self-esteem and assertiveness and decrease in the aggression and submission of students. Hence it proved that assertiveness training is significantly effective on the assertiveness, aggression, submission and self-esteem of students.
W tradycji sceptycznej samoświadomość była przezroczysta i pełniła funkcję bazy do wyrażania wątpliwości i rozwijania argumentów w ramach poszukiwania pewności. Po zwrocie językowym i zwrocie naturalistycznym filozofia współczesna rozwinęła argumenty przeciwko pewności i przeciwko priorytetowi epistemologicznemu danych samoświadomości (zarówno przedrefleksyjnej, jak i refleksyjnej). Refleksja raportuje strumień świadomości ex post, raporty są skromne i zależne od schematu pojęciowego podmiotu, natomiast dane przedrefleksyjne są mgliste. Współcześnie pojawiły się dwie sceptyczne hipotezy: H. Putnama hipoteza eksternalizmu treściowego i S. Kripkego hipoteza kwusa. Na ich tle można postawić pytanie, jakie ja jest odporne na błędną identyfikację. Odporność wydaje się ograniczona do ja beztreściowego jako przedpredykatywnego poczucia własnego istnienia. Nie ma gwarancji, że jakakolwiek treść przypisana własnemu ja jest bezbłędna. Nie mogę zaprzeczyć własnemu istnieniu, tak samo jak nie mogę zaprzeczyć temu, że coś zewnętrznego istnieje, ale każdy opis ich treści jest narażony na błędy. A zatem treści samoświadomości nie są w lepszej sytuacji epistemicznej niż treści percepcji zewnętrznej.
pl
en
