ARGUMENTUM
Oratio in funere profestricis Annae Komornicka dicta, in qua ostenditur, quanti momenti fuerit ea clara femina in vita suorum familiarium.
ARGUMENTUM
Heroinas et heroas, quos mala fortuna in tragoediis Graecis persequitur, aliae personae scenicae commiserantur, aliae autem spernunt et irrident. Narratur hic, quomodo tales animi passiones quarundam tragoediarum actionem afficiant.
ARGUMENTUM
In hac dissertatiuncula opiniones, quas Plutarchus Chaeronensis nonnullis suis opusculis in collectione, cui Moralia titulus est, asservatis de amicitia exhibuit, monstrantur et cum Platonis Aristotelisque doctrinis breviter comparantur.
ARGUMENTUM
Nomina composita tractantur, quae Graeco in poemate, sub nomine Orphei de lapidibus sive Lithica tradito et, ut videtur, inter saeculum secundum et quartum post Christum natum composito, continentur. Demonstratur, quibus elementis constent, quemadmodum constructa sint, quid significent et utrum a Homero originem suam trahant an non. Concluditur, quae genera nominum compositorum in poemate plurima sint.
ARGUMENTUM
Imprimuntur hic tria capita operis Gelliani a Monica Wesołowska Polonice versa. Quorum in primo disseritur de usu obsoletarum vocum in sermone cotidiano, in secundo de emolumentis e iurgiosa uxore domi habenda ductis, in tertio autem de philosophis, qui servi fuerint.
ARGUMENTUM
In ecclesia Calvinistarum sita Caioduni, quod est oppidum Lithuaniae, invenitur inscriptio celebrans memoriam Adami Freytag Thoruniensis (1608–1650), auctoris libri, cui titulus est Architectura militaris nova et aucta. Hic editur inscriptio et narratur de ipso Adamo Freytag.
ARGUMENTUM
Describuntur fata Aristophanis fabularum in theatris Russiae, praesertim tempore Vladimiri Lenin et Michaelis Gorbačov.
ARGUMENTUM
Marcellus Górkiewicz, archaelogus Polonus, anno 1879 rogatu Henrici Schliemann dirigebat excavationes duorum tumulorum prope locum antiquae Troiae sitorum. Quorum imagines ab eo pictae apparent in libro Schliemanniano, cui titulus est Ilios, anno 1881 Lipsiae edito.
ARGUMENTUM
Narratur de Francisco Terlikowski, linguae Latinae magistro, qui edidit varia scriptorum antiquorum opera ad usum in scholis destinata atque librum, in quo antiquorum vitam et litteras discipulis monstrat. Qui liber, primum impressus anno 1893, in XL annorum spatio multas editiones habuit.
ARGUMENTUM
Narratur de Thaddaei Zieliński, clarissimi philologi classici Poloni, vita, quam affecerunt magnae mutationes eius aevo in Polonia, Germania et Russia factae.
ARGUMENTUM
Varii clandestini coetus in Polonia a Germanis occupata vario modo solvere conabantur quaestionem, quomodo Poloni hoste debellato educari deberent. Eae factiones, quae communismo favebant, volebant parvi momenti esse in schola artes liberales atque linguam Latinam, quippe quibus studiis vulgus ab educatione arce retur.
ARGUMENTUM
Censura Oedipodis et Troadum, tragoediarum Senecae a Thoma Sapota et Ivona Słomak Polonice redditarum.
ARGUMENTUM
In Gedaniensi Theatro Litoris spectari possunt Euripidis Troades a Ioanne Klata directae. Qui director omnia fecit, ut spectatoris rerum novarum cupidi benivolentiam captaret, sensumque Troadum oblitteravit multas scaenas delendo et pro eis locos ex aliis tragoediis Euripideis sumptos inducendo. Digna laude videtur sola Dorothea Kolak, quae optime Hecubae partes agat.
ARGUMENTUM
Matthias Jońca Isabellaque Leraczyk colloquuntur cum Petro Garnsey, professore emerito Cantabrigiensi, litterarum atque rerum gestarum scrutatore.
ARGUMENTUM
In epistulis ad Ioannem Kwapisz, nostri collegii editorum secretarium, profestrix Anna Komornicka, quae prius per multos annos fuit „Maeandri” editrix, ostendit suis successoribus maximam benivolentiam.
ARGUMENTUM
Imprimitur hic clara oratio Thomae Aquinatis Creator ineffabilis, ante studium recitanda. Textui Latino subiungitur brevis paraphrasis Polonica ab Anna Komornicka facta.
1. W „Meandrze” zamieszczane są wyłącznie oryginalne, niepublikowane artykuły, tłumaczenia, utwory literackie, recenzje i wspomnienia. Prosimy o nadsyłanie tekstów na adres redakcji w postaci elektronicznej, jako załącznik do wiadomości e-mail. Przyjmiemy jednak materiały w każdej formie. W przypadku greki sugerujemy użycie czcionki Unicode. Redakcja nie zwraca nadsyłanych materiałów. Wszystkie prace naukowe zamieszczane w „Meandrze” podlegają recenzji zewnętrznej, wszystkie materiały są publikowane po gruntownym opracowaniu redakcyjnym. Proces recenzji jest opisany szczegółowo na stronie https://journals.pan.pl/meander/. Autor otrzymuje egzemplarz autorski „Meandra” i wersję elektroniczną swojej publikacji (plik pdf). Przypominamy o konieczności podania adresu do korespondencji z autorem (sugerujemy adres e-mail).
2. Tekst główny powinien być pisany czcionką Times New Roman, wielkość 12 pkt z interlinią 1,5. Cytaty z opracowań powinny być zawarte w cudzysłowie, słowa obcojęzyczne i cytaty łacińskie wewnątrz tekstu zaznacza się kursywą, greckie nie wymagają dodatkowego wyróżnienia. Obszerniejsze cytaty (łacińskie, greckie i tłumaczenia) należy umieścić w osobnym akapicie, zapisanym mniejszą czcionką (bez cudzysłowu). Przypisy powinny znajdować się pod głównym tekstem. W głównym tekście należy unikać skrótów i cyfr. Prosimy o dołączenie zwięzłych streszczeń i słów kluczowych po polsku oraz angielsku. Dołączenie streszczenia po łacinie mile widziane.
3. Adresy bibliograficzne powinny być zawarte w przypisach w następującej formie:
Th. A. Schmitz, Moderne Literaturtheorie und antike Texte. Eine Einführung, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2002, s. 126–154.
M. Cary, H. H. Scullard, Dzieje Rzymu. Od czasów najdawniejszych do Konstantyna, przeł. J. Schwakopf, t. II, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1992, s. 424–440.
K. Kumaniecki, Nad prozą antyczną, [w:] O sztuce tłumaczenia, oprac. M. Rusinek, Wrocław 1955, s. 99–109.
M. Campbell, Three Notes on Alexandrine Poetry, Hermes 102, 1974, s. 38–46.
Nazwę wydawnictwa można pominąć w przypadku książek wydanych ponad 50 lat temu. Należy unikać skrótów „n.”, „nn.”, precyzyjnie określając przedział stron lub wersów. Odnośniki do już zacytowanych wcześniej publikacji powinny mieć następującą postać: Campbell, op. cit., s. 42. Zamiast „op. cit.” należy podać skrócony tytuł, jeśli pojawiły się wcześniej odnośniki do więcej niż jednej pracy tego samego autora. Na końcu artykułu należy dołączyć bibliografię, wyliczającą wszystkie prace przywołane w przypisach.
4. Odnośniki do autorów starożytnych powinny być podane w rozsądnie skróconej formie, w sposób ogólnie przyjęty:
Hom. Il. I 1; Pind., fr. 58 Snell-Maehler; Soph. Oed. Col. 103; Pl. Men. 70 b – 73 c; Aristot. Metaph. IV 1007 a 21–26; Cic. De or. III 93–95; Quint. Inst. VIII 6, 44.
"MEANDER" online
Baza CEEOL (do 2016 roku, nieuaktualniana):
http://www.ceeol.com/search/journal-detail?id=1030
W Bazie Czasopism Humanistycznych i Społecznych Muzeum Historii Polski dostępne są spisy treści z lat 1946-2008:
http://www.bazhum.pl/bib/journal/290/
Facebook: